Traduction de «zij het amendement gewijzigd zouden » (Néerlandais → Français) :

Ze heeft dan ook aangegeven dat zij haar opmerkingen maakte onder het voorbehoud dat, indien de teksten die aan de Raad van State waren voorgelegd nog gewijzigd zouden worden als gevolg van de voornoemde vormvereisten waaruit de Ministerraad nog geen conclusies had getrokken, de bepalingen die wezenlijke wijzigingen zouden ondergaan opnieuw aan de Raad van State moesten worden voorgelegd om te worden onderzocht.
Elle a donc indiqué que ses observations étaient formulées sous la réserve que, si les textes soumis au Conseil d'Etat subissaient encore des modifications à la suite des formalités précitées, dont le Conseil des Ministres n'avait pas encore dégagé de conclusions, les dispositions modifiées de manière substantielle soient soumises au Conseil d'Etat pour un nouvel examen.

In subsidiaire orde stellen zij bij amendement (nr. 67) voor het 2º van dit artikel aan te vullen met een bepaling die voorziet in de toekenning van verwijlintresten, indien in de toekomst zou blijken dat de afhoudingen voor bepaalde categorieën gepensioneerden onterecht zouden zijn of indien zij verkeerd zouden zijn berekend.
Ils déposent à titre subsidiaire l'amendement nº 67, qui tend à compléter le 2º de cet article par une disposition qui prévoit l'octroi d'intérêts de retard s'il devait s'avérer que les retenues touchant certaines catégories de pensionnés ont été, soit opérées à tort, soit calculées de manière erronée.

Zij heeft ook zes specifieke punten in de Turkse wetgeving opgesomd die gewijzigd zouden moeten worden.
Elle a également énuméré six points spécifiques dans la législation turque qu'il convient de modifier.

Zij dient amendement nr. 1 in (stuk Senaat, nr. 5-1146/2) dat ertoe strekt de woorden « niet ingrijpend gewijzigd » te vervangen door de woorden « niet gewijzigd ».
Elle dépose l'amendement nº 1 (do c. Sénat, nº 5-1146/2) visant à remplacer les mots « qui n'a pas connu de changement majeur » par les mots « qui n'a pas connu de changement ».

Inzake de procedure van de DOEB stelt de heer Vaneycken dat de procedure niet werd gewijzigd, behalve dat er één toevoeging aan werd gedaan, namelijk dat de ministers drie dossiers moeten geven waarvoor zij een « quick-scan » zouden doen vooraleer er in een interkabinettenoverleggroep overleg werd gepleegd over die bepaalde dossiers.
En ce qui concerne la procédure EIDDD, M. Vaneycken affirme qu'elle n'a pas été modifiée, hormis l'ajout d'un seul élément, à savoir que les ministres devront transmettre trois dossiers pour lesquels ils souhaiteraient réaliser un « quick-scan » avant de les examiner au sein d'un groupe de concertation intercabinets.

Indien rapportagevereisten gewijzigd zouden worden in die zin dat hier een groter aantal aanbieders onder vallen, zou dit een aanzienlijke last betekenen.
La charge déclarative serait considérable si les exigences de déclaration étaient modifiées pour viser un plus grand nombre de prestataires.

Ook als de algemene regel inzake de plaats van een dienst in die zin zou worden gewijzigd, zouden om administratieve en beleidsredenen toch nog altijd bepaalde uitzonderingen op deze algemene regel nodig zijn.
Si la règle générale régissant le lieu des prestations de services était ainsi modifiée, certaines dérogations à cette règle générale demeureraient nécessaires pour des raisons administratives et de politique générale.

Verwijzend naar de voorschriften van de voormelde E.G.-richtlijnen, schaarde de Regering zich achter het principe maar diende zij wel een amendement in dat ertoe strekte de regels betreffende de omkering van de bewijslast uit de algemene bepalingen te halen, opdat zij niet van toepassing zouden zijn in strafrechtelijke aangelegenheden (Parl. St., Senaat, 2000-2001, nr. 2-12/15, pp. 56-57, 185 en 190).
Faisant référence aux dispositions des directives européennes précitées, le Gouvernement s'est rallié à ce principe, mais il a toutefois introduit un amendement tendant à retirer, des dispositions générales, les règles relatives au renversement de la charge de la preuve afin qu'elles ne s'appliquent pas en matière pénale (Doc. parl., Sénat, 2000-2001, n° 2-12/15, pp. 56-57, 185 et 190).

De verzoekende partijen uiten kritiek op de discriminatie die de aangevochten bepalingen zouden teweegbrengen tussen de ziekenhuisapothekers en de officina-apothekers, doordat zij de eerstgenoemden, evenals de laatstgenoemden, zouden toestaan geneesmiddelen te verstrekken aan personen die in rusthuizen verblijven en aan de andere in die bepalingen bedoelde personen, terwijl, in tegenstelling met de laatstgenoemden, de eerstgenoemden, die minder hoge prijzen toepassen, ten aanzien van de werkingskosten van de apotheek, een financiële tegemoetkoming van de overheid zouden krijgen, niet aan de B.T.W. zouden zijn onderworpen en de geneesmiddelen zouden kunnen kiezen die zij willen verstrekken; de in het geding zijnde bepalingen zouden aldus een concurrentievervalsing veroorzaken die in strijd is zowel met het recht om zijn apotheker vrij te kiezen, dat is vastgelegd in de gecoördineerde wetten op de ziekte- en invaliditeitsverzekering, als met het beginsel van de beperking van de concentratie van officina's op een bepaald grondgebied, en zulks ten nadele van de officina's die in de nabijheid van ziekenhuisapotheken gevestigd zijn; die concurrentievervalsing zou niet kunnen worden verantwoord, noch door de doelstelling van volksgezondheid, die is vervat in artikel 6 van de wet van 25 maart 1964 op de geneesmiddelen (gewijzigd bij de aangevochten wet) maar die de Koning niet gemachtigd was na te streven krachtens de wet van 26 juli 1996, noch door de financiële doelstelling het aandeel van de overheid in de financiering van de ziekte- en invaliditeitsverzekering te verminderen, vermits de in het geding zijnde maatregel het niet mogelijk maakt een dergelijke doelstelling te verwezenlijken.
Les requérants critiquent la discrimination que les dispositions attaquées créeraient entre les pharmaciens hospitaliers et les pharmaciens d'officine en ce qu'elles permettent aux premiers de délivrer, comme les seconds, des médicaments aux personnes hébergées en maison de repos et aux autres personnes visées par ces dispositions, alors qu'à l'inverse des seconds, les premiers, pratiquant des prix moins élevés, bénéficieraient, quant aux frais de fonctionnement de la pharmacie, d'une intervention financière des pouvoirs publics, ne seraient pas soumis à la T.V. A. et pourraient sélectionner les médicaments qu'ils acceptent de délivrer; les dispositions en cause créeraient ainsi une distorsion de concurrence, contraire tant au droit de choisir librement son pharmacien, consacré par les lois coordonnées sur l'assurance maladie-invalidité, qu'au principe d'une limitation de la concentration des officines sur un territoire déterminé, et ce, au détriment des officines situées à proximité des pharmacies hospitalières; cette distorsion de concurrence ne pourrait être justifiée ni par l'objectif de santé publique qui est celui de l'article 6 de la loi du 25 mars 1964 sur les médicaments (modifié par la loi attaquée) mais que le Roi n'était pas habilité à poursuivre en vertu de la loi du 26 juillet 1996, ni par l'objectif financier de réduction de la part des pouvoirs publics dans le financement de l'assurance maladie-invalidité, puisque la mesure en cause ne permet pas d'atteindre un tel objectif.