Vertaling van "rechters gezeten terwijl ze verdachten " (Nederlands → Frans) :

In het kader van het eerste Internationaal Strafhof, hebben degenen die besloten om de burgerbevolking van Dresden zonder enig militair doel met napalm te verbranden, degenen die hebben besloten om met atoomstraling de burgerbevolking van Hiroshima en Nagasaki te verbranden, degenen die hebben besloten om met een nekschot gevangen genomen Poolse officieren te vermoorden, tussen de rechters gezeten, terwijl ze verdachten hadden moeten zijn.
Dans le cadre du premier tribunal pénal international, ceux qui ont décidé de brûler au napalm les populations civiles de la ville de Dresde sans aucun objectif militaire, ceux qui ont décidé de brûler par le rayonnement atomique les populations civiles d’Hiroshima et de Nagasaki, ceux qui ont décidé d’assassiner d’une balle dans la nuque les officiers polonais prisonniers, figuraient parmi les juges, alors qu’ils auraient dû aussi figurer parmi les accusés.

54. herhaalt zijn oproep voor een onafhankelijk en doeltreffend EPPO, dat opereert als één instantie die onderzoeken uitvoert en de plegers van strafbare feiten die de financiële belangen van de Unie schaden vervolgt en voor de rechter brengt, terwijl ervoor wordt gezorgd dat de procedurele waarborgen voor de verdachten en beklaagden beschermd zijn; benadrukt het belang van een gezamenlijk akkoord tussen het Parlement en de Raad over de procedures voor de selectie en de benoeming van onafhankelijke aanklagers met onderzoeksbevoegdheden in de lidstaten; spoort de Raad aan terdege rekening te houden met de standpunten van het Parlement − als rechtstreeks door de Europese burgers verkozen instelling − tijdens alle fasen van de onderhandelingen om te zorgen voor de nodige mate van overeenstemming, zodat het Parlement in staat is zijn definitieve instemming te geven; herinnert eraan dat de instelling van een EPPO moet plaatsvinden in het kader van een doeltreffende coördinatie tussen Eurojust, OLAF en het EPPO;
54. demande une nouvelle fois que soit mis en place un Parquet européen indépendant et efficace, qui fonctionne comme un bureau unique qui enquête, poursuit et juge les auteurs d'infractions pénales qui portent atteinte aux intérêts financiers de l'Union, tout en veillant à ce que les garanties procédurales des suspects et des accusés soient protégées; souligne l'importance que le Parlement et le Conseil se mettent d'accord dans le cadre des procédures de sélection et de nomination de procureurs indépendants dotés de pouvoirs d'investigation dans les États membres; invite instamment le Conseil à tenir dûment compte du point de vue du Parlement – en tant qu'institution directement élue par les citoyens européens – à toutes les étapes des négociations afin de parvenir au niveau de consensus nécessaire pour permettre au Parlement de donner son accord définitif; rappelle que la création du Parquet européen devra s'inscrire dans une coordination efficace entre Eurojust, l'OLAF et le Parquet.

4. herhaalt zijn oproep voor een volledig onafhankelijk EOM, dat beschikt over voldoende middelen om effectief, doeltreffend en snel te kunnen handelen en dat opereert als één instantie die onderzoeken uitvoert en de plegers van strafbare feiten die de financiële belangen van de Unie schaden vervolgt en voor de rechter brengt, terwijl ervoor wordt gezorgd dat de procedurele waarborgen voor de verdachten en beklaagden beschermd zijn; benadrukt het belang van een gezamenlijk akkoord tussen het Parlement en de Raad over de procedures voor de selectie en de benoeming van onafhankelijke aanklagers met onderzoeksbevoegdheden in de lidstaten; herinnert eraan dat de instelling van een EOM moet plaatsvinden in het kader van een doeltreffende coördinatie tussen Eurojust, OLAF en het EOM;
4. réitère son appel en faveur d'un Parquet européen impérativement indépendant, doté de moyens suffisants pour agir avec efficacité et célérité, fonctionnant en tant qu'office unique chargé de rechercher, de poursuivre et de renvoyer en jugement les auteurs d'infractions portant atteinte aux intérêts financiers de l'Union, tout en assurant que les garanties procédurales accordées aux suspects et aux personn es poursuivies soient protégées; souligne l'importance que le Parlement et le Conseil se mettent d'accord dans le cadre des procédures de sélection et de nomination de procureurs indépendants dotés de pouvoirs d'investigation dans les États membres; rappelle que la création du Parquet européen devra s'inscrire dans une coordination efficace entre Eurojust, l'OLAF et le Parquet.

De permanente kamer kan beslissen die procedures niet samen te voegen of ze naderhand te splitsen indien het onderzoek daardoor efficiënter kan verlopen, bijvoorbeeld als een procedure tegen één verdachte of beklaagde in een eerder stadium kan worden beëindigd, terwijl de procedures tegen andere verdachten of beklaagden nog dienen te worden voortgezet, of als de periode van voorlopige hechtenis van één van de verdachten zou kunnen worden verkort door de zaak te splitsen.
Toutefois, la chambre permanente peut décider de ne pas joindre ces procédures ou de les scinder par la suite dans un souci d’efficacité des enquêtes, par exemple lorsqu’il pourrait être mis fin plus rapidement à la procédure ouverte à l’encontre d’un suspect ou d’une personne poursuivie, tandis que les procédures ouvertes à l’encontre des autres suspects ou personnes poursuivies devraient se poursuivre, ou encore lorsque scinder l’affaire pourrait abréger la période de détention provisoire de l’un des suspects.

Uit de feiten van de aan de verwijzende rechter voorgelegde zaak, de motieven van de verwijzingsbeslissing en de bewoordingen van de prejudiciële vraag kan worden afgeleid dat de verwijzende rechter van het Hof wenst te vernemen of de in het geding zijnde bepaling bestaanbaar is met de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet, in de interpretatie dat een afzonderlijke aanslag moet worden toegepast op de belastingplichtige die de bedragen niet op de voorgeschreven wijze heeft verantwoord, wanneer de verkrijger van die bedragen niet op ondubbelzinnige wijze werd geïdentificeerd uiterlijk binnen twee jaar en zes maanden volgend op 1 januari van het betreffende aanslagjaar, terwijl dezelfde aanslag niet zou moeten worden toegepast op een belastingplichtige in dezelfde situatie wanneer de verkrijger van die bedragen binnen de termijn werd geïdentificeerd maar niet meer zou kunnen worden belast wegens het verstrijken van de aanslagtermijnen.
Les faits de la cause dont est saisi le juge a quo, les motifs de la décision de renvoi et la formulation de la question préjudicielle permettent de déduire que le juge a quo interroge la Cour sur la compatibilité de la disposition en cause avec les articles 10, 11 et 172 de la Constitution, dans l'interprétation selon laquelle une cotisation distincte doit être appliquée au contribuable qui n'a pas justifié les sommes de la manière prescrite, lorsque le bénéficiaire des sommes en question n'a pas été identifié de manière univoque au plus tard dans un délai de 2 ans et 6 mois à partir du 1 janvier de l'exercice d'imposition concerné alors que la même cotisation ne devrait pas s'appliquer à un contribuable dans la même situation lorsque le bénéficiaire des sommes en question a été identifié dans le délai mais ne pourrait plus être imposé en raison de l'écoulement des délais d'imposition.

Tegelijkertijd zorgt een snellere overlevering ervoor dat verdachten en beklaagden niet meer voor lange tijd worden vastgehouden terwijl ze op hun uitzetting wachten.
Parallèlement, une remise plus rapide signifie que les suspects et les personnes poursuivies ne devraient plus être détenus pendant de longues périodes dans l'attente de leur extradition.

De zes grotere lidstaten zouden vier extra rechters benoemen (ieder een rechter voor twee opeenvolgende termijnen), terwijl de overige lidstaten vijf extra rechters zouden benoemen (ieder een rechter voor één termijn).
Les six plus grands États membres désigneraient quatre juges supplémentaires, chacun désignant un juge pour deux mandats consécutifs, tandis que tous les autres États membres désigneraient cinq juges, chacun désignant un juge pour un mandat unique.

De verwijzende rechter vraagt of littera b) van artikel 40, § 1, 2°, van het WIB 1964 bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat een stopzettingsmeerwaarde die is verkregen of vastgesteld ter gelegenheid van een inbreng van de algemeenheid van de goederen in een vennootschap, enkel van belastingheffing wordt vrijgesteld wanneer die inbreng door de minister van Financiën, op eensluidend advies van de minister van Economische Zaken of van de minister van Middenstand, is erkend als te zijn gedaan om de productiviteit te verbeteren, de werkloosheid te bestrijden of de economie te rationaliseren, terwijl ze bij een inbreng van een of meer takken van werkzaamheid in een vennootschap, volgens littera a), wordt vrijgesteld zonder dat een dergelijke erkenning nodig is, daarbij rekening houdend met het feit dat de in littera b) bedoelde erkenningsprocedure nooit werd nageleefd.
Le juge a quo demande si le littera b) de l'article 40, § 1, 2°, du CIR 1964 est compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'une plus-value de cessation qui est obtenue ou constatée à l'occasion de l'apport d'une universalité de biens dans une société n'est immunisée d'impôts que lorsque cet apport a été reconnu par le ministre des Finances, sur avis conforme du ministre des Affaires économiques ou du ministre des Classes moyennes, comme tendant à l'amélioration de la productivité, à la lutte contre le chômage ou à la rationalisation de l'économie, tandis que, selon le littera a), cette plus-value est immunisée lors de l'apport d'une ou de plusieurs branches d'activité dans une société sans qu'une telle reconnaissance soit nécessaire, en prenant en considération à cet égard le fait que la procédure de reconnaissance visée au littera b) n'a jamais été respectée.

Of zullen rechters gewoon de besluiten van andere lidstaten moeten bevestigen? Zult u voorzien in de mogelijkheid voor rechters om verdachten of aangeklaagden te horen en aldus te besluiten of ze al dan niet gaan uitleveren aan het verzoekende land, teneinde misbruik te voorkomen, zoals uitlevering om politieke overtuigingen.
Allez-vous instaurer une disposition prévoyant l’audition du suspect ou du prévenu pour que le juge puisse décider s’il doit oui ou non être renvoyé dans le pays qui le recherche, et ce afin d’éviter les abus, comme l’extradition pour cause d’opinions politiques?

3°) Schendt artikel 203, § 1, van het Burgerlijk Wetboek artikel 22 van de Grondwet, in zoverre die burgerrechtelijke bepaling, zoals ze door het Hof van Cassatie wordt geïnterpreteerd in zijn [.] arresten van 16 april 2004 en 2 mei 2005, doordat ze aan de rechter de verplichting oplegt om rekening te houden met bepaalde lasten van de vader en moeder teneinde hun respectieve middelen vast te stellen - ook al zijn die lasten niet van fiscale, sociale, professionele of uitzonderlijke aard - hem tegelijkertijd de verplichting oplegt zich in het privé-leven van zowel de vader als de moeder te mengen, door - op grond van niet objectief gedefinieerde criteria - te oordelen over het al dan niet gepaste karakter van de uitgaven die, als lasten, moeten worden aangenomen of verworpen, teneinde de proportionele kosten voor het kind te verminderen, met miskenning van de vrijheid van de vader en de moeder om het leven te leiden waarvoor zij hebben gekozen, terwijl die inmenging van de rechter niet noodzakelijk is om de kosten voor het kind te berekenen noch om het voor hem verschuldigde onderhoudsgeld vast te stellen ?
3°) L'article 203, § 1, du Code civil viole-t-il l'article 22 de la Constitution, en ce que cette disposition civile, telle qu'elle est interprétée par la Cour de cassation dans ses arrêts des 16 avril 2004 et 2 mai 2005 [.], en imposant au juge de tenir compte de certaines charges des père et mère pour déterminer leurs facultés respectives - même si ces charges ne sont ni fiscales, ni sociales, ni professionnelles, ni exceptionnelles - lui impose, en même temps, de s'immiscer dans la vie privée de chacun des père et mère, en appréciant - selon des critères non objectivement définis - le caractère convenable ou non des dépenses qu'il convient d'accepter ou de rejeter, à titre de charges, pour diminuer le coût proportionnel de l'enfant, au mépris de la liberté de mener la vie que les père et mère ont choisie, alors que cette ingérence du juge n'est nécessaire ni pour calculer le coût de l'enfant ni pour fixer la contribution alimentaire pour lui ?