Vertaling van "2005 dat door het hof werd gewezen " (Nederlands → Frans) :

4) In de veroordeling door het Hof werd bovendien een dwangsom opgelegd ten belope van 4 722 euro per dag, waarbij de daadwerkelijk te betalen dwangsom per tijdvak van zes maanden wordt berekend en verschuldigd is vanaf de datum van de uitspraak (d.d. 17 oktober 2013) tot de dag dat er volledig aan de verplichtingen is voldaan.
4) La condamnation par la Cour a été assortie d'une astreinte de 4 722 euros par jour, la somme effectivement due étant calculée par semestre à compter du prononcé (c'est-à-dire du 17 octobre 2013) et jusqu'au moment où il aura été totalement satisfait aux exigences.

Wat die erkenning betreft - in het bijzonder wanneer het gaat om een beslissing tot weigering of intrekking -, dient te worden vastgesteld dat, zoals erop werd gewezen tijdens de parlementaire voorbereiding (Parl. St., Kamer, 2013-2014, DOC 53-3300/004, p. 18), de wettigheid van zulk een beslissing kan worden getoetst door de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State en door de hoven en rechtbanken zodat het door de verzoekende partijen aangevoerde risico op willekeur of gebrek aan onafhankelijkheid waartoe de vereiste van een erkenning zou leiden, niet is aangetoond.
En ce qui concerne cet agrément - en particulier s'il s'agit d'une décision de refus ou de retrait -, il y a lieu de constater que, comme il a été relevé lors des travaux préparatoires (Doc. parl., Chambre, 2013-2014, DOC 53-3300/004, p. 18), la légalité d'une telle décision est susceptible d'être contrôlée par la section du contentieux administratif du Conseil d'Etat et par les cours et tribunaux, de telle sorte que le risque d'arbitraire ou de manque d'indépendance auquel conduirait l'exigence d'un agrément, avancé par les parties requérantes, n'est pas établi.

Bij arrest van 11 juni 2015 van het Grondwettelijk Hof werd de wet van 30 juli 2013 houdende wijziging van de artikelen 2, 126 en 145 van de wet van 13 juni 2005 betreffende de elektronische communicatie en van artikel 90decies van het Wetboek van strafvordering vernietigd.
Un arrêt du 11 juin 2015 de la Cour constitutionnelle a annulé la loi du 30 juillet 2013 portant modification des articles 2, 126 et 145 de la loi du 13 juin 2005 relative aux communications électroniques et de l'article 90decies du Code d'instruction criminelle.

In dat arrest, dat unaniem werd gewezen (44) preciseert het Europese Hof immers uitdrukkelijk [dat de in verzekering gestelde persoon het recht heeft om van bij de aanvang van deze maatregel en tijdens de ondervragingen te worden bijgestaan door een advocaat (§ 45)] « la personne placée en garde à vue a le droit d'être assistée d'un avocat dès le début de cette mesure ainsi que pendant les interrogatoires » (§ 45]. Om uit te komen bij het besluit dat artikel 6 werd geschonden, voert het Hof aan dat de advocaat van verzoeker tegenover zijn cliënt niet de gelegenheid had gekregen [om laatstgenoemde vóór zijn eerste ondervraging in te lichten dat hij het recht had om te zwijgen en zichzelf niet te beschuldigen, en al evenmin de gelegenheid had gekregen om, zoals artikel 6 van het Verdrag voorschrijft, zijn cliënt tijdens die eerste en alle daaropvolgende verklaringen bij te staan], « ni de l'informer sur son droit à garder le silence et de ne pas s'auto-incriminer avant son premier interrogatoire ni de l'assister lors de cette déposition et lors de celles qui suivirent, comme l'exige l'article 6 de la Convention » (§ 54).
Dans cet arrêt, prononcé à l'unanimité (44) , la Cour européenne précise en effet explicitement que « la personne placée en garde à vue a le droit d'être assistée d'un avocat dès le début de cette mesure ainsi que pendant les interrogatoires » (§ 45) et, pour conclure à une violation de l'article 6, elle relève que l'avocat du requérant n'avait pas été en mesure « ni de l'informer sur son droit à garder le silence et de ne pas s'auto-incriminer avant son premier interrogatoire ni de l'assister lors de cette déposition et lors de celles qui suivirent, comme l'exige l'article 6 de la Convention » (§ 54).

Van verschillende kanten werd gewezen op het risico van een veroordeling door het Europese Hof voor de Rechten van de Mens indien het Hof van Cassatie het dossier-Dutroux niet aan onderzoeksrechter Connerotte zou onttrekken.
Plusieurs personnes ont souligné le risque d'une condamnation par la Cour européenne des droits de l'homme si la Cour de cassation n'avait pas dessaisi le juge d'instruction Connerotte du dossier Dutroux.

— de zaken waarvoor de kamer van inbeschuldigingstelling bij de inwerkingtreding van deze wet reeds een arrest van verwijzing naar het hof van assisen heeft gewezen, maar die nog niet voor het hof van assisen werden behandeld, worden afgehandeld overeenkomstig de bepalingen die van toepassing waren op het ogenblik waarop het verwijzingsarrest werd gewezen, met uitzondering van de artikelen 341, 342, 348 tot 352 en 357 van het Wetboek van strafvordering, die de motivering van de schuldvraag betreffen.
— les affaires pour lesquelles la chambre des mises en accusation a déjà rendu un arrêt de renvoi devant la cour d'assises au moment de l'entrée en vigueur de la présente loi, mais qui n'ont pas encore été examinées devant la cour d'assises, sont traitées conformément aux dispositions qui étaient d'application au moment où l'arrêt de renvoi a été rendu, à l'exception des articles 341, 342, 348 à 352 et 357 du Code d'Instruction criminelle, qui concernent la motivation de la culpabilité.

In het rechtsgebied van het Hof van beroep van Gent werd gewezen op het bestaan van een dossier waarin Belgische firma’s gebruik maken van Poolse arbeiders die door firma’s uit Polen en de BRD ter beschikking worden gesteld maar in werkelijkheid in handen zijn van Nijmeegse koppelbazen.
Dans le ressort de la cour d’appel de Gand, il est signalé l’existence d’un dossier relatif à l’utilisation par des firmes belges de travailleurs polonais, mis à disposition par des firmes situées en Pologne et en RFA, mais qui sont en réalité aux mains de pourvoyeurs du milieu de Nimègue.

Bij zijn arrest nr. 29/2011 van 24 februari 2011, gewezen op een prejudiciële vraag, diende het Hof zich uit te spreken over de grondwettigheid van artikel 1 van de wet van 12 januari 1993 betreffende een vorderingsrecht inzake bescherming van het leefmilieu, in samenhang gelezen met artikel 194 van het Vlaamse Gemeentedecreet van 15 juli 2005, in die zin geïnterpreteerd dat de gemeente niet de mogelijkheid zou hebben om zich in een procedure die door een inwoner namens die gemeente is ingeleid, te laten bijstaan door een zelf gekozen advocaat.
Par son arrêt n° 29/2011, du 24 février 2011, rendu sur question préjudicielle, la Cour devait se prononcer sur la constitutionnalité de l'article 1 de la loi du 12 janvier 1993 concernant un droit d'action en matière de protection de l'environnement, combiné avec l'article 194 du décret communal flamand du 15 juillet 2005, interprétés en ce sens que la commune n'aurait pas la possibilité de se faire assister par un avocat de son choix dans une procédure qu'un habitant a introduite au nom de cette commune.

Het gaat om de volgende akkoorden: 29 september 2004 - Akkoord tussen de regering van het Koninkrijk België en het Internationaal Strafgerechtshof inzake getuigenbescherming in België; 6 februari 2006 - Memorandum van overeenstemming tussen België en het Bureau van de aanklager van het Internationaal Strafgerechtshof inzake de internationale samenwerking en de rechtsbijstand; 21 april 2010 - Protocol tot wijziging van het Memorandum van overeenstemming tussen België en het Bureau van de aanklager van het Internationaal Strafgerechtshof inzake de internationale samenwerking en de rechtsbijstand; 2 mei 2007 - Akkoord tussen de regering van het Koninkrijk België en het Internationaal Strafgerechtshof inzake het luchtvervoer van gedetineerden die voor het Hof moeten verschijnen; 23 februari 2009 - Akkoord tussen de regering van het Koninkrijk België en het Internationaal Strafgerechtshof inzake het elders vestigen van beschermde getuigen in Afrika; 1 juni 2010 - Akkoord tussen het Internationaal Strafgerechtshof en de regering van het Koninkrijk België inzake de tenuitvoerlegging van de straffen uitgesproken door het Hof; 8 april 2014 - Akkoord tussen het Internationaal Strafgerechtshof en de regering van het Koninkrijk België inzake de voorlopige invrijheidstelling van gedetineerden op het Belgisch grondgebied, met het oog op de tenuitvoerlegging van de beslissingen gewezen door de bevoegde kamers van het Hof. De FOD Justitie is tevens bevoegd voor de betaling van de vrijwillige jaarlijkse bijdrage van België aan het Fonds ten bate van de slachtoffers, opgericht krachtens artikel 79 van het Statuut van Rome van het Internationaal Strafgerechtshof.
Il s'agit des accords suivants: 29 septembre 2004 - Accord entre le Gouvernement du Royaume de Belgique et la Cour pénale internationale concernant la protection des témoins en Belgique; 6 février 2006 - Mémorandum d'accord entre la Belgique et le Bureau du Procureur de la Cour pénale internationale concernant la coopération internationale et l'assistance judiciaire; 21 avril 2010 - Protocole d'amendement au Mémorandum d'accord entre la Belgique et le Bureau du Procureur de la Cour pénale internationale concernant la coopération internationale et l'assistance judiciaire; 2 mai 2007 - Accord entre le Gouvernement du Royaume de Belgique et la Cour pénale internationale concernant le transport aérien de personnes détenues amenées à comparaitre devant la Cour; 23 février 2009 - Accord entre le Gouvernement du Royaume de Belgique et la Cour pénale internationale concernant la réinstallation de témoins protégés en Afrique 1er juin 2010 - Accord entre la Cour pénale internationale et le Gouvernement du Royaume de Belgique sur l'exécution des peines prononcées par la Cour; 8 avril 2014 - Accord entre la Cour pénale internationale et le Gouvernement du Royaume de Belgique en vue de la mise en liberté provisoire, sur le territoire belge, de personnes détenues, en exécution de décisions rendues par les chambres compétentes de la Cour; Le SPF Justice est également compétent pour le versement de la contribution volontaire annuelle de la Belgique au Fonds au profit des victimes institué par l'article 79 du Statut de Rome de la Cour pénale internationale.