Vertaling van "pioglitazon behandelde vrouwen fracturen vergeleken " (Nederlands → Frans) :

In de 3,5 jaar durende cardiovasculair-risicostudie (PROactive) hadden 44/870 (5,1%: 1,0 fracturen per 100 patiëntenjaren) van de met pioglitazon behandelde vrouwen fracturen vergeleken met 23/905 (2,5%: 0,5 fracturen per 100 patiëntenjaren) bij vrouwelijke patiënten die behandeld werden met een comparator.
Dans l'étude PROactive, étude de morbi-mortalité cardiovasculaire menée sur 3,5 ans, 44/870 (5,1%, 1.0 fracture pour 100 patients-années) des patientes traitées par la pioglitazone ont présenté des fractures contre 23/905 (2,5%, 0,5 fracture pour 100 patients-années) des patientes traitées par un comparateur.

In de 3,5 jaar durende PROactive studie hadden 44/870 (5,1%) van de met pioglitazon behandelde vrouwen fracturen vergeleken met 23/905 (2,5%) van de vrouwelijke patiënten behandeld met een comparator.
Dans l'étude PROactive, étude de morbi-mortalité cardiovasculaire menée sur 3,5 ans, 44/870 (5,1%) des patientes traitées par la pioglitazone ont présenté des fractures contre 23/905 (2,5%) des patientes traitées par un comparateur.

Na een behandelingsduur van drie jaar toonde een statistische analyse van de samengevoegde gegevens voor verschillende doseringen van FOSAMAX (5, 10 en 20 mg) een statistisch significante reductie met 48 % aan van het aantal enkelvoudige of meervoudige wervelfracturen bij de met FOSAMAX behandelde patiënten(fracturen bij 3,2 % van de patienten), vergeleken met de patiënten behandeld met placebo (fracturen bij 6,2 % van de patiënten).
Après trois ans de traitement, une analyse statistique des données regroupant plusieurs doses de FOSAMAX (5, 10 et 20 mg) a révélé une réduction statistiquement significative de 48 % des fractures vertébrales simples ou multiples chez les patientes sous FOSAMAX (fractures chez 3.2 % des patientes) par rapport à celles sous placebo (6.2 %).

Bij de patiënten die pioglitazon ontvingen, werd een gemiddelde verlaging van HbA 1c waargenomen van 0,45% vergeleken met patiënten die uitsluitend insuline bleven gebruiken, ondanks een verlaging van de insulinedosis in de met pioglitazon behandelde groep.
Les patients recevant la pioglitazone avaient une réduction moyenne d’HbA1c de 0,45% comparativement au groupe qui recevait uniquement l’insuline, et une réduction des doses d’insuline dans le groupe pioglitazone a été notée.

Na een gemiddelde follow-up van 5,5 jaar toonden de resultaten geen toename van de incidentie van het primair eindpunt (hospitalisatie om cardiovasculaire redenen of cardiovasculaire mortaliteit) [relatief risico 0,99; 95%-betrouwbaarheidsinterval 0,85 tot 1,16] of van myocardinfarct (een secundair eindpunt) [relatief risico 1,14; 95%-betrouwbaarheidsinterval 0,80 tot 1,63] bij de patiënten behandeld met rosiglitazon, vergeleken met de patiënten behandeld met metformine + een hypoglykemiërend sulfamide. De resultaten bevestigen daarentegen het verhoogde risico van hartfalen [relatief risico 2,10; 95%-betrouwbaarheidsinterval 1,35 tot 3,27] en van bepaalde fracturen [relatief risico 1,57; 95%-betrouwbaarheidsinterval 1,26 tot 1,97] met rosiglitazon.
Les résultats après un suivi médian de 5,5 ans ne montrent pas d’augmentation de l’incidence du critère d’évaluation primaire (hospitalisation pour des raisons cardio-vasculaires ou mortalité cardio-vasculaire) [risque relatif 0,99; intervalle de confiance à 95% 0,85 à 1,16] ou de l’infarctus du myocarde (un critère d’évaluation secondaire) [risque relatif 1,14; intervalle de confiance à 95% 0,80 à 1,63] chez les patients sous rosiglitazone par rapport aux patients traités par la metformine + un sulfamidé hypoglycémiant, mais ils confirment le risque accru d’insuffisance cardiaque [risque relatif 2,10; intervalle de confiance à 95% 1,35 à 3,27] et de certaines fractures [risque relatif 1,57; intervalle de confiance à 95% 1,26 à 1,97] avec la rosiglitazone.

Een gemiddelde gewichtstoename van +1,9 kg werd gezien bij patiënten die behandeld werden met pioglitazon toegevoegd aan metformine vergeleken met +0,3 kg bij degenen die behandeld werden met vildagliptine toegevoegd aan metformine.
Une augmentation moyenne du poids de +1,9 kg a été observée chez les patients recevant l’association pioglitazone et metformine versus +0,3 kg chez ceux recevant l’association vildagliptine et metformine.

In een andere vooraf gespecificeerde subgroepanalyse werd een statistisch significante behandeling-per-geslacht-interactie geïdentificeerd (p = 0,01), die duidde op een mogelijk behandelvoordeel van combinatietherapie bij mannen (p = 0,037) maar een mogelijk hoger risico voor het primaire resultaat bij vrouwen die werden behandeld met combinatietherapie vergeleken met simvastatine monotherapie (p = 0,069).
Une autre analyse de sous-groupe prédéfini a identifié une interaction statistiquement significative (p = 0,01) entre le traitement et le sexe, indiquant un bénéfice thérapeutique possible de l’association chez l’homme (p = 0,037) mais un risque potentiellement plus élevé d’évènements du critère principal chez les femmes traitées par l’association, par rapport à un traitement par la simvastatine seule (p= 0,069).

In een andere vooraf gespecificeerde subgroepanalyse werd een statistisch significante behandeling-pergeslacht-interactie geïdentificeerd (p = 0,01), die duidde op een mogelijk behandelvoordeel van combinatietherapie bij mannen (p = 0,037) maar een mogelijk hoger risico voor het primaire resultaat bij vrouwen die werden behandeld met combinatietherapie vergeleken met simvastatine monotherapie (p = 0,069).
Une autre analyse de sous-groupe prédéfine a identifié une interaction entre le traitement et le sexe statistiquement significative (p = 0,01), indiquant un bénéfice thérapeutique possible de l’association chez l’homme (p = 0,037) mais un risque potentiellement plus élevé d’évènements du critère principal chez les femmes traitées par l’association, par rapport à un traitement par la simvastatine seule (p= 0,069).

In de Folia van april 2007 werd de aandacht gevestigd op het verhoogd risico van fracturen (vooral ter hoogte van de extremiteiten) dat gezien werd in meerdere studies- waaronder de ADOPT-studie- bij vrouwen behandeld met de glitazonen pioglitazon (Actos®) en rosiglitazon (Avandia®; in associatie met metformine: Avandamet®).
L’attention a été attirée dans les avril 2007 sur le risque accru de fractures (principalement au niveau des extrémités) observé dans plusieurs études- dont l’étude ADOPT- chez des femmes traitées par les glitazones pioglitazone (Actos®) et rosiglitazone (Avandia®; en association à la metformine: Avandamet®).

De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) en de verantwoordelijke firma’s waarschuwden recent voor een verhoogd risico van fracturen (vooral ter hoogte van de extremiteiten van de ledematen) dat in meerdere studies- waaronder de ADOPT-studie- werd gezien bij vrouwen behandeld met rosiglitazon of pioglitazon [ www.fda.gov/medwatch/ safety/2007/safety07.htm ].
Par ailleurs, la Food and Drug Administration (FDA) américaine et les firmes responsables ont émis récemment des avertissements quant à un risque accru de fractures (principalement au niveau des extrémités des membres) observé dans plusieurs études- dont l’étude ADOPT- chez des femmes traitées par la rosiglitazone ou par la pioglitazone [ www.fda.gov/medwatch/safety/2007/safety07.htm ].