Vertaling van "lange termijn lijkt minder doeltreffend " (Nederlands → Frans) :

In de praktijk worden de spasmolytica bij voorkeur gebruikt als symptomatische behandeling in geval van acute abdominale pijn; hun gebruik gedurende lange termijn lijkt minder doeltreffend. De tricyclische antidepressiva worden vooral gebruikt bij patiënten met
En pratique, les spasmolytiques sont utilisés de préférence comme traitement symptomatique en cas de douleur abdominale aiguë; leur utilisation au long cours semble moins efficace.

- Hydroxychloroquine lijkt minder doeltreffend maar wordt soms nog gebruikt in associatie met methotrexaat en sulfasalazine.
utilisée en association avec le méthotrexate et la sulfasalazine.

Toch trachten farmaceutische bedrijven stoffen te vinden die de radiografische progressie van artrose wijzigen, in de verwachting dat dit zal gevolgd worden door bewijzen van minder morbiditeit op lange termijn en minder gewrichtsprothesen.
Certaines firmes pharmaceutiques tentent néanmoins de trouver des substances qui modifient la progression radiographique des lésions arthrosiques, dans l’attente que des preuves d’une diminution de la morbidité à long terme et de l’incidence des prothèses articulaires suivront.

In de behandeling van lage rugpijn is aangetoond dat oefentherapie een gunstig effect kan hebben 16 . Op lange termijn lijkt de werkzaamheid eerder gering 17 , zonder aangetoonde meerwaarde van een programma ten opzichte van een ander (chiropraxie, oefeningen onder supervisie, oefeningen thuis) bij personen jonger dan 65 jaar 18 .
Dans le traitement des douleurs lombaires, un programme d’exercices physiques peut avoir un effet favorable 16 , sans bénéfice plus important d’un programme versus un autre (chiropraxie, exercices supervisés, exercices au domicile) chez des sujets âgés de moins de 65 ans 17 .

De doeltreffendheid op lange termijn is minder duidelijk.
L’efficacité à long terme est moins claire.

Ivabradine lijkt niet doeltreffender dan atenolol of amlodipine, en leidt meer frequent tot cardiale ongewenste effecten (bradycardie, eerstegraads AV-blok) en tot stoornissen ter hoogte van de retina (fosfenen, d.w.z. lichtverschijnselen omschreven als een voorbijgaande verhoogde helderheid) waarvan de ernst op lange termijn niet bekend is.
L’ivabradine ne paraît pas plus efficace que l’aténolol ou que l’amlodipine, et elle entraîne plus souvent des effets indésirables cardiaques (bradycardie, bloc AV du 1er dégré) ainsi que des troubles rétiniens (phosphènes, c.-à-d. des phénomènes lumineux décrits comme une augmentation transitoire de luminosité) dont on ne connaît pas la gravité à long terme.

Ivabradine lijkt niet doeltreffender dan atenolol of amlodipine, en leidt meer frequent tot cardiale ongewenste effecten (bradycardie, eerstegraads AVblok) en tot stoornissen ter hoogte van de retina (fosfenen, d.w.z. lichtverschijnselen omschreven als een voorbijgaande verhoogde helderheid) waarvan de ernst op lange termijn niet bekend is.
L’ivabradine ne paraît pas plus efficace que l’aténolol ou que l’amlodipine, et elle entraîne plus souvent des effets indésirables cardiaques (bradycardie, bloc AV du 1 er dégré) ainsi que des troubles rétiniens (phosphènes, c.-à-d. des phénomènes lumineux décrits comme une augmentation transitoire de luminosité) dont on ne connaît pas la gravité à long terme.

Docosanol lijkt niet doeltreffender dan aciclovircrème voor wat betreft de duur tot het verdwijnen van de letsels en lijkt nauwelijks doeltreffender dan een crème zonder actief bestanddeel (minder dan één dag verschil).
Le docosanol ne semble pas plus efficace sur le délai de cicatrisation que l’aciclovir en crème, et à peine plus efficace qu’une crème sans principe actif (moins d’un jour de différence).

Rev. 12. 1992, pp 93-116) een coherentie van de resultaten aangetoond: tov drop outs hebben de patiënten die hun behandeling voltooien een hogere probabiliteit om abstinent te worden, het te blijven en dus minder te hervallen en frequenter een professionele bezigheid te hebben en minder door de politie aangehouden te worden Laten we ook herhalen dat vanaf het begin van de jaren ‘80, Mc Lellan et al. aangetoond hadden op basis van de analyse van zes evaluatieve studies dat een lange termijn behandeling steeds significant efficiënter is dan een korte termijn behandeling (Mc Lellan AT, Luborsky L, O’Brien CP, Woody GE, Druley KA.
Rev. 12. 1992, pp 93- 116) a mis en évidence une cohérence des résultats : par rapport aux abandons, les patients qui terminent le traitement ont une probabilité plus élevée de devenir abstinents, de le rester, c’est-à-dire, d’avoir un taux de rechute moins élevé, d’avoir plus souvent une occupation professionnelle et, aussi, d’être moins souvent arrêtés par la police. Rappelons aussi que dès le début des années 1980, Mc Lellan et al. avaient montré, à partir d’une analyse de 6 études évaluatives, qu’un traitement à long terme s’avérait toujours significativement plus efficace qu’un traitement à court terme (Mc Lellan AT, Luborsky L, O’Brien CP, Woody GE, Druley KA.

Het is ook onduidelijk of de minieme vernauwing van de gewrichtsruimte van het kniegewricht, die in sommige placebogecontroleerde studies met beeldvorming werd aangetoond, zich op lange termijn vertaalt in klinisch significante eindpunten zoals een vertraging van het functieverlies of minder nood aan het plaatsen van een knieprothese 31-32 .
Il n’est pas clairement montré qu’une diminution de l’espace articulaire de l’articulation du genou, radiologiquement constatée dans quelques essais versus placebo, se traduise aussi cliniquement à long terme en bénéfices cliniquement significatifs comme un ralentissement de la perte fonctionnelle ou une diminution de la nécessité de placer des prothèses 31-32 .