Traduction de «frequent bij patiënten die totale dagelijkse doses kregen » (Néerlandais → Français) :

De incidenties waren vergelijkbaar voor patiënten behandeld met 1000 mg en 2000 mg, maar waren over het algemeen ongeveer 3 tot 4 keer zo frequent bij patiënten die totale dagelijkse doses kregen van 4000 mg van clarithromycine.
Les incidences étaient comparables sous 1 000 mg et 2 000 mg, mais étaient généralement 3 à 4 fois plus élevées environ chez les patients qui recevaient des doses quotidiennes totales de 4 000 mg de clarithromycine.

De incidenties waren vergelijkbaar bij patiënten die behandeld werden met 1000 mg en 2000 mg maar waren over het algemeen ongeveer 3- tot 4-maal zo frequent bij patiënten die totale dagelijkse dosissen van 4000 mg clarithromycine kregen.
Les incidences de ces effets étaient comparables pour les patients traités par des doses de 1 000 mg et 2 000 mg mais étaient généralement environ 3 à 4 fois plus élevées chez les patients ayant reçu des doses quotidiennes totales de 4 000 mg de clarithromycine.

Bij volwassen patiënten waren de bijwerkingen die het meest frequent gemeld werden door patiënten die behandeld werden met totale dagelijkse dosissen van 1000 mg en 2000 mg clarithromycine: misselijkheid, braken, smaakvervorming, buikpijn, diarree, huiduitslag, winderigheid, hoofdpijn, constipatie, gehoorstoornis, verhoogde waarden voor SGOT (Serum Glutamic Oxaloacetic Transaminase) en SGPT (Serum Glutamic Pyruvate Transaminase).
Les effets indésirables les plus fréquents chez les patients adultes traités par des doses quotidiennes totales de 1 000 mg et 2 000 mg de clarithromycine étaient : nausées, vomissements, troubles du goût, douleur abdominale, diarrhée, éruption cutanée, flatulence, céphalées, constipation, troubles de l’audition, élévation des taux sériques de glutamate-oxaloacétate transaminase (SGOT) et de glutamate-pyruvate transaminase (SGPT).

Orale doses van everolimus van ≥0,1 mg/kg (ongeveer 4% van de AUC 0-24u bij patiënten die de 10 mg dagelijkse dosis kregen) bij vrouwtjesratten resulteerde echter in een toename van pre-implantatieverlies.
Cependant, chez le rat femelle, les doses orales d’évérolimus > 0,1 mg/kg (environ 4 % de l’ASC 0-24h des patients recevant 10 mg par jour) ont entrainé une augmentation des pertes pré-implantatoires.

Bij volwassen patiënten waren de vaakst gemelde bijwerkingen door patiënten behandeld met totale dagelijkse doses van 1000 mg en 2000 mg clarithromycine: misselijkheid, braken, smaakverandering, buikpijn, diarree, uitslag, winderigheid, hoofdpijn, constipatie, gehoorstoornissen, stijgingen in ASAT en ALAT.
Chez les patients adultes, les réactions indésirables le plus fréquemment signalées par les patients traités par des doses quotidiennes totales de 1 000 mg et 2 000 mg de clarithromycine étaient : nausées, vomissements, perversion du goût, douleur abdominale, diarrhées, éruption cutanée, flatulences, céphalées, constipation, trouble de l'audition, élévations de la transaminase glutamo-oxaloacétique sérique (SGOT) et de la transaminase glutamopyruvique sérique (SGPT).

Patiënten hebben totale dagelijkse doses ontvangen tot 200 mg/dag.
Des patients ont reçu des doses journalières totales allant jusqu’à 200 mg/jour.

Pediatrische patiënten die ondansetron krijgen in combinatie met hepatotoxische chemotherapeutica dienen nauwlettend te worden opgevolgd voor een verminderde leverfunctie. CINV Bij het berekenen van de dosis op basis van mg/kg en toediening van drie doses met tussenperioden van 4 uur, is de totale dagelijkse dosis hoger dan bij toediening van een enkele dosis van 5 mg/m 2 gevolgd door een orale dosis.
En cas de calcul de la dose sur une base en mg/kg et d'administration de trois doses à des intervalles de 4 heures, la dose journalière totale sera plus élevée que si une dose unique de 5 mg/m 2 suivie d'une dose orale était administrée.

De blootstelling aan tenofovir die werd bereikt bij deze pediatrische patiënten die dagelijkse orale doses tenofovirdisoproxil 245 mg (als fumaraat) kregen of 6,5 mg/kg lichaamsgewicht tenofovirdisoproxil (als fumaraat) tot een maximumdosis van 245 mg, was vergelijkbaar met de blootstelling die werd bereikt bij volwassenen die eenmaal daagse doses tenofovirdisoproxil 245 mg (als fumaraat) kregen.
L’exposition au ténofovir chez ces patients pédiatriques recevant une dose de ténofovir disoproxil de 245 mg (sous forme de fumarate) ou 6,5 mg de ténofovir disoproxil (sous forme de fumarate)/kg de poids corporel, jusqu’à une dose maximale de 245 mg, par jour par voie orale était similaire aux expositions atteintes chez les adultes recevant une dose de ténofovir disoproxil de 245 mg (sous forme de fumarate) une fois par jour.

Dagelijkse doseringen van 10 mg/kg gedurende een jaar konden de hoeveelheid ijzer in de lever en serumferritinespiegels handhaven en een netto-ijzerbalans induceren bij patiënten die niet frequent transfusies of wisseltransfusies kregen.
Les doses journalières de 10 mg/kg/j pendant 1 an pourraient permettre de maintenir des taux stables de fer hépatique et de ferritinémie et d’induire une balance martiale neutre chez des patients recevant peu fréquemment des transfusions ou des échanges transfusionnels.