Vertaling van "capsules en drank niet bio-equivalent " (Nederlands → Frans) :

Omdat APTIVUS capsules en drank niet bio-equivalent zijn, kunnen gegevens verkregen met de drank niet geëxtrapoleerd worden naar de capsules (zie ook rubriek 5.2).
APTIVUS capsules et solution buvable n’étant pas bioéquivalents, les résultats obtenus avec la solution buvable ne peuvent être extrapolés aux capsules (voir également la rubrique 5.2).

Risperidon Mylan drank is bio-equivalent aan Risperidon Mylan filmomhulde tabletten.
Risperidon Mylan solution buvable est bioéquivalente aux comprimés pelliculés de Risperidon Mylan.

5.2 Farmacokinetische eigenschappen Risperidon drank is bio-equivalent aan risperidon filmomhulde tabletten.
5.2 Propriétés pharmacocinétiques La solution buvable de rispéridone est bioéquivalente aux comprimés pelliculés de rispéridone.

RISPERDAL orodispergeerbare tabletten en drank zijn bio-equivalent aan RISPERDAL filmomhulde tabletten.
RISPERDAL comprimés orodispersibles et solution buvable sont bioéquivalents à RISPERDAL comprimé pelliculés.

Verandering van farmaceutische vorm Diovane drank is niet bio-equivalent aan de tabletvorm en patiënten mogen niet overschakelen tenzij dit klinisch noodzakelijk is.
Changement de forme pharmaceutique Diovane solution buvable n’est pas bioéquivalent à la formulation des comprimés et les patients ne devront pas changer de forme sauf en cas de nécessité médicale.

Overstap van APTIVUS drank naar de capsules: APTIVUS drank is niet uitwisselbaar met de capsules.
Passage d’APTIVUS solution buvable à APTIVUS capsules : APTIVUS solution buvable n’est pas interchangeable avec APTIVUS capsules.

Reden hiervoor is gebaseerd op de verschillen in biologische beschikbaarheid tussen de verschillende orale formuleringen van ciclosporine. Dit is niet van toepassing op de omschakeling tussen Neoral- Sandimmun capsules en Neoral-Sandimmun oplossing aangezien deze twee vormen bio-equivalent zijn.
Ceci ne s'applique pas à la conversion entre le Neoral-Sandimmun capsules et le Neoral-Sandimmun solution puisque ces deux formes sont bioéquivalentes.

Er werd aangetoond dat de toediening van een eenmalige dosis van 400 mg nilotinib door de inhoud van 2 harde capsules van 200 mg te dispergeren in één theelepel appelmoes, bio-equivalent is aan een eenmalige toediening van 2 intacte harde capsules van 200 mg.
Une bioéquivalence a été démontrée entre l’administration unique d’une dose de 400 mg de nilotinib en utilisant deux gélules de 200 mg dont le contenu était dispersé dans une cuillère à café de compote de pommes et l’administration unique de 2 gélules intactes de 200 mg.

De tablet en suspensie voor oraal gebruik met 6-mercaptopurine zijn niet bio-equivalent wat betreft de piekplasmaconcentratie en daarom wordt bij overstappen van het ene op het andere preparaat geïntensiveerde hematologische monitoring van de patiënt aanbevolen (zie rubriek 5.2).
Les formes suspension orale et comprimés de la 6-mercaptopurine ne sont pas bio-équivalentes du point de vue pic plasmatique; il est donc conseillé d’intensifier la surveillance hématologique du patient lors d’un changement de formulation (voir rubrique 5.2).

In een vergelijkend onderzoek naar de biologische beschikbaarheid bij gezonde volwassen vrijwilligers (n=60) was 50 mg Xaluprine suspensie voor oraal gebruik bio-equivalent aan de tablet met 50 mg, het referentiemiddel, voor de AUC maar niet voor de C max . De gemiddelde (90% betrouwbaarheidsinterval) C max met de suspensie voor oraal gebruik was 39% (22%–58%) hoger dan met de tablet, hoewel de variabiliteit tussen proefpersonen (% variatiecoëfficiënt) met de suspensie voor oraal gebruik (46%) lager was dan met de tablet (69%).
Dans une étude comparative de biodisponibilité menée chez des volontaires adultes sains, (n = 60), il a été démontré que la suspension orale à 50 mg de Xaluprine est bioéquivalente au médicament de référence en comprimé à 50 mg, pour l’ASC mais pas pour la C max. La C max moyenne (IC à 90 %) obtenue avec la suspension orale était supérieure de 39 % (22 % à 58 %) à celle du comprimé, malgré une variabilité inter-individuelle (CV en %) plus faible avec la suspension orale (46 %) qu’avec le comprimé (69 %).