Traduction de «zij allen dezelfde rechtsbescherming genieten » (Néerlandais → Français) :

Het lijkt derhalve normaal dat zij niet dezelfde verlofregeling genieten als de beroepspersoneelsleden.
Il apparaît dès lors normal qu'il ne bénéficie pas du même régime de congé que le membre du personnel professionnel.

Wat de zorgtrajecten betreft, vindt de senator dat patiënten met diabetes type 1 gediscrimineerd worden, aangezien zij niet dezelfde voordelen genieten als de patiënten met diabetes type 2.
En ce qui concerne les trajets de soins, la sénatrice estime que les patients atteints de diabète de type 1 sont discriminés car ils ne bénéficient pas des mêmes avantages que ceux souffrant de diabète de type 2.

Het is afgeleid uit de schending van de artikelen 10, 11 en 191 van de Grondwet : tegen een afwijzing van een asielaanvraag, ingediend door een onderdaan van een lidstaat van de Europese Unie, staat enkel een annulatieberoep open, terwijl de in het vijfde onderdeel vermelde bepalingen zouden vereisen dat alle asielaanvragers op eenzelfde wijze worden behandeld, ongeacht hun nationaliteit, zodat zij allen dezelfde rechtsbescherming genieten.
Il est pris de la violation des articles 10, 11 et 191 de la Constitution : contre un rejet d'une demande d'asile, introduite par un ressortissant d'un Etat membre de l'Union européenne, n'est ouvert qu'un recours en annulation, alors que les dispositions mentionnées dans la cinquième branche exigeraient que tous les demandeurs d'asile soient traités de manière identique, quelle que soit leur nationalité, de sorte qu'ils bénéficient tous de la même protection juridique.

Welke rechten geeft het wetsontwerp aan de consument ten aanzien van het product en welke zijn de objectieve redenen dat de tussenpersonen niet dezelfde rechtsbescherming zouden genieten ?
Quels droits le projet de loi confère-t-il au consommateur en ce qui concerne le produit et pour quelles raisons objectives les intermédiaires ne bénéficieraient-ils pas de la même protection légale ?

Weliswaar zijn ten behoeve van de in het buitenland verblijvende Belgen al bepaalde maatregelen genomen, zodat iedereen met dezelfde nationaliteit dezelfde stemrechten heeft, maar die maatregelen — hoe noodzakelijk ook — zijn ontoereikend. We moeten ernaar streven dat alle Belgen in hun hoedanigheid van burger dezelfde behandeling genieten — of zij nu in het binnenland, dan wel in het buitenland verblijven.
Si certaines mesures ont été prises en faveur des Belges de l'étranger, de manière à garantir l'égalité par la nationalité et le droit de vote, bien que nécessaires, ces mesures sont insuffisantes et il nous faut œuvrer pour que les Belges bénéficient d'un même traitement citoyen, qu'ils soient au pays ou à l'Étranger.

Ten tweede, tussen gepensioneerden getroffen door een arbeidsongeschiktheid sedert tenminste zes maanden vóór het pensioen en de gepensioneerden die de zes maanden arbeidsongeschiktheid bereiken tijdens hun pensioen, waarbij de enen een gunstiger toeslag kunnen genieten dan anderen, terwijl ze allen dezelfde situatie van invaliditeit kennen naar aanleiding van een arbeidsongeschiktheid die tijdens hun actieve leven was opgetreden.
Deuxièmement, l'inégalité entre le pensionné atteint d'une incapacité de travail depuis six mois avant l'attribution de la pension et celui qui atteint les six mois d'incapacité de travail après l'attribution de la pension, le premier pouvant bénéficier d'un supplément plus avantageux que celui dont bénéficie le second, alors que tous deux connaissent la même situation d'invalidité à la suite accident du travail survenu pendant leur vie active.

De verzoekende partijen in de zaken nrs. 4188 en 4191 voeren tegen die bepaling respectievelijk een negende en een tiende middel aan, afgeleid uit de schending van de artikelen 10, 11 en 191 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 3 en 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, met de artikelen 1 en 3 van het Vluchtelingenverdrag, met de artikelen 6 en 12 van het EU-Verdrag en met het voorbehoud dat de Belgische Staat heeft gemaakt bij het Zesde Protocol gehecht aan het Verdrag van Amsterdam van 18 juni 1997, doordat een asielverzoek ingediend door een onderdaan van een EU-lidstaat niet in overweging kan worden genomen terwijl het gelijkheidsbeginsel veronderstelt dat alle asielverzoeken op eenzelfde wijze worden behandeld, ongeacht de nationaliteit van de asielzoeker, zodanig dat zij allen eenzelfde rechtsbescherming genieten.
Les parties requérantes dans les affaires n 4188 et 4191 prennent contre cette disposition, respectivement, un neuvième et un dixième moyen de la violation des articles 10, 11 et 191 de la Constitution, combinés ou non avec les articles 3 et 14 de la Convention européenne des droits de l'homme, avec les articles 1 et 3 de la Convention relative au statut des réfugiés, avec les articles 6 et 12 du Traité UE et avec la réserve émise par l'Etat belge au Sixième Protocole annexé au Traité d'Amsterdam du 18 juin 1997, en ce qu'une demande d'asile introduite par un ressortissant d'un Etat membre de l'Union européenne ne peut être prise en considération, alors que le principe d'égalité implique que toutes les demandes d'asile soient traitées de la même manière, quelle que soit la nationalité du demandeur d'asile, de sorte qu'ils bénéficient tous d'une même protection juridique.

Hieruit blijkt dat de wetgever redelijkerwijs vermocht aan te nemen dat de personeelsleden van het administratief en logistiek kader van de Algemene Inspectie dezelfde taken en dezelfde verantwoordelijkheden op zich kunnen nemen als de personeelsleden van het operationeel kader van de Algemene Inspectie en dat zij bijgevolg dezelfde toelage vermogen te genieten.
Il ressort de ce qui précède que le législateur pouvait raisonnablement considérer que les membres du personnel du cadre administratif et logistique de l'Inspection générale peuvent assumer les mêmes tâches et responsabilités que les membres du personnel du cadre opérationnel de l'Inspection générale et qu'ils peuvent dès lors bénéficier de la même allocation.

De verzoekende partijen doen in de beide zaken gelden dat de minderjarigen die de volle leeftijd van 16 jaar hebben bereikt op het tijdstip van de feiten en aan wie, op grond van de aangevochten bepalingen, administratieve sancties worden opgelegd, op discriminerende wijze worden behandeld, in zoverre zij niet dezelfde procedurele waarborgen genieten als de minderjarigen die door het openbaar ministerie worden vervolgd wegens als misdrijf omschreven feiten : laatstgenoemden vallen in de regel onder de bevoegdheid van de jeugdrechter, die enkel op vordering van de procureur des Konings optreedt, onafhankelijk en onpartijdig is en beschermende maatregelen neemt die afhankelijk zijn van de persoonlijkheid van de minderjarigen en het milieu waarin ze leven; zij genieten aldus een gedifferentieerde en individuele benadering, worden strafrechtelijk niet aansprakelijk geacht en kunnen steeds hoger beroep instellen tegen de beslissingen die ten aanzien van hen zijn genomen; de eerstgenoemden daarentegen zouden afhankelijk zijn van de beslissing van de ambtenaar die wordt aangewezen bij de wet, zouden strafrechtelijk aansprakelijk worden geacht en als volwassenen worden behandeld aan wie, zonder onderzoek, boeten met een strafrechtelijk karakter zouden worden opgelegd; de jeugdrechter zou enkel kunnen optreden indien de minderjarige daartoe het initiatief neemt, zou niet kunnen overgaan tot de onderzoeksmaatregelen bedoeld in artikel 50 van de wet van 8 april 1965 en zou beslissingen wijzen waartegen geen hoger beroep zou kunnen worden ingesteld.
Les parties requérantes font valoir, dans les deux affaires, que les mineurs ayant atteint l'âge de 16 ans accomplis au moment des faits, auxquels sont infligées des sanctions administratives sur la base des dispositions attaquées, sont traités de manière discriminatoire en ce qu'ils ne bénéficient pas des mêmes garanties procédurales que les mineurs poursuivis par le ministère public pour des faits qualifiés infractions : les seconds relèvent en règle du juge de la jeunesse, lequel intervient sur saisine exclusive du procureur du Roi, est indépendant et impartial et prend des mesures de protection qui sont fonction de la personnalité des mineurs et du milieu dans lequel ils vivent; ils bénéficient ainsi d'une approche différenciée et individuelle, sont présumés pénalement irresponsables et peuvent toujours faire appel des décisions prises à leur égard; les premiers, en revanche, seraient tributaires de la décision du fonctionnaire désigné par la loi, seraient présumés pénalement responsables et traités comme des adultes auxquels seraient infligées, sans investigation, des amendes à caractère pénal; le juge de la jeunesse ne pourrait intervenir que si le mineur en prend l'initiative, ne pourrait procéder aux mesures d'investigation prévues à l'article 50 de la loi du 8 avril 1965 et rendrait des décisions qui ne seraient pas susceptibles d'appel.