Vertaling van "terugwijzing of uitzetting werd getroffen " (Nederlands → Frans) :

De vreemdeling ten aanzien van wie een maatregel tot terugwijzing of uitzetting werd getroffen, als bedoeld in de artikelen 20 en 21, mag de overheid die de beslissing heeft genomen, om de opheffing van die maatregel verzoeken.
L'étranger qui a fait l'objet d'une mesure de renvoi ou d'expulsion prévue aux articles 20 et 21 peut demander à l'autorité qui a pris la décision de lever la mesure.

— werd het advies van de Raad van State inzake artikel 1 gevolgd door duidelijk te stellen dat artikel 1 van het Protocol alleen betrekking heeft op gevallen van terugwijzing en uitzetting in België.
— pour l'article 1 , l'avis du Conseil d'État a été suivi, en précisant que l'article 1 du Protocole ne visait que les cas de renvois et d'expulsions en Belgique.

Wat België betreft, worden alleen deze vreemdelingen ten opzichte van wie een ministerieel besluit van terugwijzing of een koninklijk besluit van uitzetting genomen werd, ter fine van weigering van toegang gesignaleerd van zodra deze besluiten daadwerkelijk aan de betrokkene werden betekend en voor zover de maatregel niet werd opgeschort of ingetrokken.
En ce qui concerne la Belgique, seuls les étrangers à l'égard desquels un arrêté ministériel de refoulement ou un arrêté royal d'expulsion a été pris, sont signalés aux fins de non-admission, dès que ces arrêtés ont effectivement été notifiés à l'intéressé et pour autant que la mesure n'ait pas été suspendue ou rapportée.

« Art. 46 bis. - § 1. De burger van de Unie of zijn familieleden, bedoeld in artikel 40bis, § 2, kunnen ten vroegste na een periode van twee jaar nadat het koninklijk besluit tot uitzetting of het ministerieel besluit tot terugwijzing werd uitgevoerd, onder aanvoering van argumenten om te bewijzen dat er een wijziging in materiële zin is opgetreden in de omstandigheden die het besluit destijds rechtvaardigden, bij de gemachtigde van de minister een aanvraag indienen tot schorsing of opheffing van het betrokken besluit.
« Art. 46 bis. - § 1. Le citoyen de l'Union ou les membres de sa famille visés à l'article 40bis, § 2, peuvent, au plus tôt après un délai de deux ans suivant l'arrêté royal d'expulsion ou l'arrêté ministériel de renvoi, introduire auprès du délégué du ministre une demande de suspension ou de levée de l'arrêté concerné, en invoquant des moyens tendant à établir un changement matériel des circonstances qui avaient justifié cette décision.

Indien de geneesheer verbonden aan het centrum medische bezwaren formuleert bij de verwijdering van een bewoner of van oordeel is dat de geestelijke of lichamlijke gezondheid van de bewoner ernstig geschaad wordt door het voortzetten van de opsluiting, de terbeschikkingstelling van de regering of de vasthouding, of door enige daarmee verband houdende omstandigheid legt de centrumdirecteur deze bezwaren of dit advies, via hiërarchische weg, ter beslissing voor aan de Koning, de Minister of zijn gemachtigde naargelang de detentie- of verwijderingsmaatregel werd genomen door de Koning (bij een koninklijk besluit van uitzetting), de Minister (bij een ministerieel besluit van terugwijzing of een tweede verlenging van de detentiemaatregel) dan wel zijn gemachtigde.
Lorsque le médecin attaché au centre formule des objections d'ordre médical quant à l'éloignement d'un occupant, ou lorsqu'il est d'avis que la santé mentale ou physique d'un occupant est sérieusement compromise par la continuation de la détention, de la mise à disposition du Gouvernement ou du maintien, ou par quelque circonstance liée à cette situation, ces objections ou cet avis sont soumis par la voie hiérarchique par le directeur du centre au Roi, au Ministre ou à son délégué selon que la mesure de détention ou d'éloignement ait été prise par le Roi (lors d'un arrêté royal d' expulsion), le Ministre (lors d'un arrêté ministériel de renvoi ou d'une seconde prorogation de la mesure de détention) ou par son délégué.