Traduction de «nationaliteit verkrijgt verliest » (Néerlandais → Français) :

Degene die daarentegen vrijwillig een vreemde nationaliteit verkrijgt, verliest van rechtswege zijn Belgische nationaliteit.
Celui qui, par contre, acquiert une nationalité étrangère perd d'office la nationalité belge.

Een meerderjarige Belg die vrijwillig een vreemde nationaliteit verkrijgt, verliest de Belgische nationaliteit.
Un Belge majeur qui acquiert une nationalité étrangère perd la qualité de Belge.

Degene die daarentegen vrijwillig een vreemde nationaliteit verkrijgt, verliest van rechtswege zijn Belgische staatsburgerschap.
Celui qui, par contre, acquiert une nationalité étrangère perd d'office la citoyenneté belge.

Door die beslissing verliest een Belg die vrijwillig een buitenlandse nationaliteit verkrijgt niet automatisch de Belgische nationaliteit.
Avec cette décision, le Belge qui acquiert volontairement une nationalité étrangère ne perd plus sa nationalité Belge.

4. Ingevolge de wijziging van het Wetboek van de Belgische nationaliteit door de wet van 27 december 2006, verliest een Belg niet langer automatisch zijn nationaliteit wanneer hij vrijwillig een vreemde nationaliteit verkrijgt.
4. Suite à la modification du Code de la Nationalité belge par la loi du 27 décembre 2006, un Belge ne perd plus automatiquement sa nationalité lorsqu'il acquiert volontairement une nationalité étrangère.

Het is dus onjuist ongenuanceerd te stellen, zoals soms gebeurt, dat België de dubbele nationaliteit niet erkent: die staat wordt erkend in de gevallen van automatische toekenning van een vreemde nationaliteit (zie voornoemd artikel 14 van het Verdrag van 1997) en van vrijwillige verkrijging. De kwestie of een vreemdeling die de Belgische nationaliteit verkrijgt ipso facto zijn oorspronkelijke nationaliteit verliest, wordt geregeld krachtens het recht van de Staat van herkomst.
Il est donc incorrect d'affirmer sans nuances, comme on le fait parfois, que la Belgique ne reconnaît pas la double nationalité: d'une part, elle la reconnaît dans les cas d'attribution automatique d'une nationalité étrangère (voir l'article 14, précité, de la Convention de 1997), et d'autre part, en cas d'acquisition volontaire, le point de savoir si un étranger qui acquiert la nationalité belge perd ipso facto sa nationalité d'origine se réglera d'après le seul droit de l'État d'origine; de nombreux étrangers ayant acquis la nationalité belge deviennent ainsi binationaux, si l'État dont ils ont la nationalité d'origine ne la leur fait pas perdre.

Overeenkomstig artikel 22, § 1, 1° van het Wetboek van de Belgische nationaliteit verliest «hij die de leeftijd van achttien jaar heeft bereikt en vrijwillig een vreemde nationaliteit verkrijgt» de staat van Belg. Die zeer eenvoudige en zeer duidelijke regel bestond als dusdanig reeds in de wetgeving die aan het Wetboek van de Belgische nationaliteit van 1985 voorafging, te weten in artikel 18, § 1, van de wetten op de verwerving, het verlies en de herkrijging van de nationaliteit, gecoördineerd bij het koninklijk besluit van 14 december 1932.
Selon l'article 22, § 1er, 1° du Code de la nationalité belge, perd la qualité de Belge «celui qui, ayant atteint l'âge de dix-huit ans, acquiert volontairement une nationalité étrangère». Cette règle très simple et très claire existait déjà, telle quelle, dans la législation antérieure au Code de la nationalité de 1985, à savoir à l'article 18, § 1er, des lois sur l'acquisition, la perte et le recouvrement de la nationalité belge, coordonnées par l'arrêté royal du 14 décembre 1932.

2. Hij die de nationaliteit van een Verdragsluitende Staat bezit en een verzoek tot naturalisatie in een ander land heeft ingediend, verliest zijn nationaliteit niet, tenzij hij de nationaliteit van dat andere land verkrijgt of de verzekering heeft ontvangen die te zullen verkrijgen.
2. Un individu possédant la nationalité d'un Etat contractant et qui sollicite la naturalisation dans un pays étranger ne perd sa nationalité que s'il acquiert ou a reçu l'assurance d'acquérir la nationalité de ce pays.