Vertaling van "werkneemster een uitkering " (Nederlands → Frans) :

Bij de uitoefening van een aangepaste activiteit met loonverlies ontvangt de werkneemster een uitkering die gelijk is aan 60 % van het gemiddeld dagloon uit haar activiteit vóór de maatregel van moederschapsbescherming.
La travailleuse exerçant une activité adaptée avec perte de salaire reçoit une indemnité équivalente à 60 % de la rémunération moyenne journalière engendrée par son activité avant la mesure de protection de la maternité.

Bij de uitoefening van een aangepaste activiteit met loonverlies ontvangt de werkneemster een uitkering die gelijk is aan 60% van het gemiddeld dagloon uit haar activiteit vóór de maatregel van moederschapsbescherming.
La travailleuse exerçant une activité adaptée avec perte de salaire reçoit une indemnité équivalente à 60% de la rémunération moyenne journalière engendrée par son activité avant la mesure de protection de la maternité.

[Wanneer de voltijdse werkneemster gebruik maakt van de mogelijkheid om een deel van haar moederschapsrust om te zetten in verlofdagen van postnatale rust overeenkomstig de bepalingen van artikel 39, derde lid, van de arbeidswet van 16 maart 1971, wordt er voor het vaststellen van het gemiddeld dagloon voor de berekening van de uitkering voor de verlofdagen van nabevallingsrust, geen rekening gehouden met het aantal werkdagen dat deze periode omvat maar met het aantal dagen tijdens dewelke de werkneemster normaal gewerkt zou hebben tijdens deze periode.
[Lorsque la travailleuse à temps plein fait usage de la faculté de convertir une partie de son repos de maternité en jours de congé de repos postnatal conformément aux dispositions de l'article 39, alinéa 3, de la loi du 16 mars 1971 sur le travail, il n'est pas tenu compte pour déterminer la rémunération journalière moyenne servant au calcul de l'indemnité pour les jours de congé de repos postnatal, du nombre de jours ouvrables que compte cette période mais du nombre de jours au cours desquels la travailleuse aurait normalement travaillé au cours de ladite période.

Aangezien de in artikel 30 van de Economische Herstelwet beoogde uitkering slechts de werkverwijdering tijdens de zwangerschap betreft, blijft het percentage van 60 % van toepassing voor de bevallen werkneemsters of de werkneemsters die hun kind borstvoeding geven.
Étant donné que l’indemnité visée à l’article 30 de la loi de relance économique ne concerne que l’écartement du travail pendant la grossesse, le taux de 60 % continue à s’appliquer à l’égard des travailleuses accouchées ou qui allaitent leur enfant.

De uitkering is beperkt tot een plafond dat overeenstemt met 60 % van de som van de gemiddelde daglonen die de werkneemster vóór de maatregel van moederschapsbescherming ontving en waarop het loon in mindering moet worden gebracht dat de werkneemster ontvangt van de werkgever bij wie ze haar activiteit voortzet (vermindering van dit inkomen overeenkomstig de cumulatieregel, bedoeld in art. 230 van het K.B. van 03.07.1996).
Cette indemnité est limitée à un plafond qui correspond à 60 % de la somme des rémunérations journalières moyennes que la travailleuse percevait avant la mesure de protection de la maternité, dont il convient de déduire le salaire perçu chez l’employeur auprès duquel la travailleuse poursuit son activité (déduction de ce revenu conformément à la règle de cumul visée à l’art. 230 de l’A.R. du 03.07.1996).

Art. 45, § 1, tweede lid van de Verordening op de uitkeringen van 16 april 1997 bepaalt de wijze waarop de moederschapsuitkeringen moeten worden berekend: “Wanneer de voltijdse werkneemster gebruik maakt van de mogelijkheid om een deel van haar moederschapsrust om te zetten in verlofdagen van postnatale rust overeenkomstig de bepalingen van artikel 39, derde lid, van de arbeidswet van 16 maart 1971, wordt er voor het vaststellen van het gemiddelde dagloon voor de berekening van de uitkering voor de verlofdagen van nabevallingsrust, geen rekening gehouden met het aantal werkdagen dat die periode omvat maar met het aantal dagen tijdens dewelke de werkneemster gewerkt zou hebben tijdens deze periode.
L’article 45, § 1 er , alinéa 2, du Règlement des indemnités du 16 avril 1997 détermine le mode de calcul des indemnités de maternité : “Lorsque la travailleuse à temps plein fait usage de la faculté de convertir une partie de son repos de maternité en jours de congé de repos postnatal conformément aux dispositions de l'article 39, alinéa 3, de la loi du 16 mars 1971 sur le travail, il n'est pas tenu compte, pour déterminer la rémunération journalière moyenne servant au calcul de l'indemnité pour les jours de congé de repos postnatal, du nombre de jours ouvrables que compte cette période mais du nombre de jours au cours desquels la travailleuse aurait normalement travaillé au cours de ladite période.

Het is dus het ziekenfonds dat de uitkering voor werkverwijdering moet uitbetalen vanaf de datum waarop de werkgever is overgegaan tot de onmiddellijke verwijdering van de zwangere werkneemster en dat zodra het ziekenfonds het attest van de werkgever en het formulier voor de gezondheidsbeoordeling dat tijdens het medisch onderzoek door de preventieadviseur-arbeidsgeneesheer wordt ingevuld, heeft ontvangen (behalve voor de dag waarop het medisch onderzoek van de werkneemster door de arbeidsgeneesheer heeft plaatsgehad; die dag wordt immers beschouwd als een arbeidsdag waarvoor de werkgever het normale loon verschuldigd is overeenkomstig art. 12, § 3 van het K.B. van 28.05.2003 betreffende het gezondheidstoezicht op de werknemers en art. 42, § 2 van de arbeidswet van 16.03.1971).
C’est donc à la mutualité qu’il appartient de verser l’indemnité d’écartement du travail à partir de la date à laquelle l’employeur a procédé à l’écartement immédiat de la travailleuse enceinte et ce, dès réception de l’attestation de l’employeur et du formulaire d’évaluation de santé complété par le conseiller en prévention-médecin du travail lors de l’examen médical (sauf pour la journée au cours de laquelle a eu lieu l’examen médical de la travailleuse par le médecin du travail, cette journée étant considérée comme un jour de travail pour lequel la rémunération normale est due par l’employeur en vertu de l’art. 12, § 3 de l’A.R. du 28.05.2003 relatif à la surveillance de la santé et de l’art. 42, § 2 de la loi du 16.03.1971 sur le travail).