Traduction de «verhoogd in wekelijkse » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

verhoogde secretie vanuit endocriene pancreas van | groeihormoon-releasing hormoon [GH-RH] | verhoogde secretie vanuit endocriene pancreas van | pancreaspolypeptide [PP] | verhoogde secretie vanuit endocriene pancreas van | somatostatine | verhoogde secretie vanuit endocriene pancreas van | vasoactive-intestinal polypeptide [VIP]
Hypersécrétion du pancréas endocrine de:polypeptide:intestinal vaso-actif | pancréatique | releasing factor de l'hormone de croissance | somatostatine

verhoogde spiegels in urine van | 17-ketosteroïden | verhoogde spiegels in urine van | catecholaminen | verhoogde spiegels in urine van | indolazijnzuur | verhoogde spiegels in urine van | steroïden
Taux urinaires élevés de:acide indol-acétique | catécholamines | 17-cétostéroïdes | stéroïdes

Omschrijving: De stemmingsverhoging is niet in overeenstemming met de omstandigheden van de betrokkene en kan variëren van zorgeloze jovialiteit tot vrijwel onbeheersbare opwinding. De euforie gaat gepaard met toegenomen energie, leidend tot hyperactiviteit, spreekdrang en een verminderde behoefte aan slaap. De aandacht kan niet lang vastgehouden worden en er is dikwijls een opvallend verhoogde afleidbaarheid. Het zelfgevoel is vaak verhoogd met grootheidsideeën en te groot zelfvertrouwen. Verlies van normale sociale remmingen kan uitlopen op gedrag dat roekeloos is, onbezonnen of onnatuurlijk en niet passend bij de omstandigheden.
Définition: Présence d'une élévation de l'humeur hors de proportion avec la situation du sujet, pouvant aller d'une jovialité insouciante à une agitation pratiquement incontrôlable. Cette élation s'accompagne d'une augmentation d'énergie, entraînant une hyperactivité, un désir de parler, et une réduction du besoin de sommeil. L'attention ne peut être soutenue et il existe souvent une distractibilité importante. Le sujet présente souvent une augmentation de l'estime de soi avec idées de grandeur et surestimation de ses capacités. La levée des inhibitions sociales normales peut entraîner des conduites imprudentes, déraisonnables, inappropriées ou déplacées.

hyperglykemie | verhoogd suikergehalte in het bloed
hyperglycémie | taux anormalement élevé de glucose dans le sang

hypercapnie | hypercarbie | verhoogd koolzuurgehalte in het bloed
hypercapnie | excès de gaz carbonique dans le sang

hyperalgesie | hyperalgie | verhoogde pijngevoeligheid
hyperalgésie / hyperalgie | sensibilité excessive à la douleur

hyperbaar | onder verhoogde druk
hyperbare | 1) dont la pression est supérieure à la pression atmosphérique ( liquides) - 2) dont le poids spécifique est supérieur à celui du milieu ambiant (= liquides)

euforie | verhoogd gevoel van welzijn
euphorie | euphorie

hyperaldosteronisme | verhoogde produktie van hormonen door de bijnierschors
hyperaldostéronisme | sécrétion excessive d'aldostérone (= hormone stéroïde)

hyperlipidemie | verhoogd vetgehalte in het bloed
hyperlipidémie / hyperlipémie | augmentation du taux des graisses dans le sang

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Dosering in deze studies werd gestart met 2 mg /dag, na één week verhoogd tot 5 mg /dag, en verhoogd in wekelijkse stappen van 5 mg /dag naar de beoogde dosering.
La dose initiale était de 2 mg/jour, augmentée à 5 mg/jour au bout d'une semaine, puis augmentée par paliers hebdomadaires de 5 mg/jour jusqu'à atteindre la dose requise.

Dosering bij patiënten met de ziekte van Parkinson in een vroeg stadium: De behandeling moet starten met een enkele dagelijkse dosis van 2 mg/24 h, die vervolgens wordt verhoogd in wekelijkse stappen van 2 mg/24 h tot een effectieve dosis van maximaal 8 mg/24 h is bereikt.
Posologie chez les patients atteints de maladie de Parkinson, au stade précoce : le traitement doit être instauré à une dose quotidienne unique de 2 mg/24 h et augmenté ensuite de 2 mg/24 h chaque semaine pour atteindre la dose efficace, jusqu’à la dose maximale de 8 mg/24.

Dosering bij patiënten met de ziekte van Parkinson in een gevorderd stadium met schommelingen: De behandeling moet starten met een enkele dagelijkse dosis van 4 mg/24 h die vervolgens wordt verhoogd in wekelijkse stappen van 2 mg/24 h tot een effectieve dosis van maximaal 16 mg/24.
Posologie chez les patients atteints de maladie de Parkinson à un stade avancé avec fluctuations : le traitement doit être instauré à une dose quotidienne unique de 4 mg/24 h et augmenté ensuite de 2 mg/24 h chaque semaine pour atteindre la dose efficace, jusqu’à la dose maximale de 16 mg/24.

Indien een verdere dosisverhoging noodzakelijk is, dient de dagelijkse dosis te worden verhoogd in wekelijkse intervallen met 0,54 mg base (0,75 mg zout) tot een maximumdosis van 3,3 mg base (4,5 mg zout) per dag. Er dient echter te worden opgemerkt dat de incidentie van slaperigheid toeneemt bij doseringen hoger dan 1,5 mg (zout) per dag (zie rubriek 4.8).
Si une posologie supérieure est nécessaire, la dose quotidienne doit être augmentée de 0,54 mg de la forme base (0,75 mg de la forme sel) par semaine, jusqu'à la dose maximale de 3,3 mg de la forme base (4,5 mg de la forme sel) par jour.

De wekelijkse dosering romiplostim dient te worden verhoogd in stappen van 1 µg/kg totdat de patiënt een trombocytenaantal van ≥ 50 x 10 9 /l bereikt.
La dose hebdomadaire de romiplostim doit être augmentée par paliers de 1 µg/kg jusqu’à ce que le patient atteigne un taux de plaquettes ≥ 50 x 10 9 /l.

Wekelijkse mondzorg door een ‘dental hygienist’ ging gepaard met een reductie in de prevalentie van pneumonie (Adachi 2002).Een nursing home studie toonde aan dat mondzorg de gevoeligheid van de hoestreflex voor citraatzuur na 1 maand verhoogde in vergelijking met controlepersonen (Watando 2004).
Le suivi par un ‘dental hygienist’ a entraîné une réduction de la prévalence des pneumonies (Adachi 2002). Une étude en nursing home a démontré que les soins buccaux après 1 mois augmentaient la qualité du réflexe de la toux à l’acide citrique en comparaison avec un groupe de personnes-contrôle (Watando 2004).

De dosis dient geleidelijk verhoogd te worden maar mag over het algemeen een wekelijkse dosis van 25 mg methotrexaat niet overschrijden.
La posologie doit être augmentée progressivement mais en général, elle ne doit pas excéder 25 mg de méthotrexate par semaine.

Bij patiënten voor wie de dosering werd verhoogd van eenmaal per twee weken naar een wekelijkse dosering waren de gemiddelde (±SD) serumconcentraties van adalimumab in week 52 15,3±11,4 μg/ml (40/20 mg, wekelijks) en 6,7±3,5 μg/ml (20/10 mg, wekelijks).
Chez les patients dont le schéma posologique est passé de toutes les deux semaines à toutes les semaines, les concentrations sériques moyennes (± ET) de l'adalimumab à la semaine 52 ont été de 15,3 ± 11,4 μg/ml (40/20 mg, toutes les semaines) et de 6,7 ± 3,5 μg/ml (20/10 mg, toutes les semaines).