Vertaling van "tekenen van intolerantie " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

malabsorptie door intolerantie voor | eiwitten | malabsorptie door intolerantie voor | koolhydraten | malabsorptie door intolerantie voor | vetten | malabsorptie door intolerantie voor | zetmeel
Malabsorption due à une intolérance (à):amidon | glucides | lipides | protides

intolerantie | onvermogen om te verdragen
intolérance | réaction anormalement forte de l'organisme

ernstige eiwit/energie-ondervoeding [zoals bij E43] | met tekenen van zowel kwasjiorkor als marasmus | ernstige eiwit/energie-ondervoeding [zoals bij E43] | tussenvorm
Malnutrition protéino-énergétique grave [comme en E43]:avec signes de kwashiorkor et de marasme | forme intermédiaire

Omschrijving: Een voorbijgaande stoornis die zich ontwikkelt bij iemand zonder enige andere duidelijke psychische stoornis in antwoord op buitengewone fysieke- en mentale stress en die doorgaans in uren tot dagen verdwijnt. Individuele kwetsbaarheid en weerstand spelen een rol bij het voorkomen en de ernst van acute stressreacties. De symptomen vertonen een karakteristiek gemengd- en wisselend beeld en omvatten een beginstadium van 'verdoving' met enige bewustzijnsvernauwing en verenging van aandacht, onvermogen prikkels te begrijpen en desoriëntatie. Deze toestand kan gevolgd worden door hetzij verdere terugtrekking uit de situatie (tot dissociatieve stupor toe - F44.2) of door agitatie en hyperactiviteit (vluchtreactie of fugue). Autonome tekenen van panische angst (tachycardie, zweten, blozen) zijn gewoonlijk aanwezig. De symptomen verschijnen doorgaans binnen minuten na de inwerking van de stressveroorzakende prikkel of gebeurtenis en verdwijnen in twee tot drie dagen (dikwijls in uren). Er kan gedeeltelijke of volledige amnesie (F44.0) voor de episode zijn. Indien de symptomen aanhouden, dient een andere diagnose (en aanpak) te worden overwogen. | Neventerm: | acute crisisreactie | acute reactie op stress | crisistoestand | oorlogsmoeheid (combat fatigue) | psychische shock
Définition: Trouble transitoire, survenant chez un individu ne présentant aucun autre trouble mental manifeste, à la suite d'un facteur de stress physique et psychique exceptionnel et disparaissant habituellement en quelques heures ou en quelques jours. La survenue et la gravité d'une réaction aiguë à un facteur de stress sont influencées par des facteurs de vulnérabilité individuels et par la capacité du sujet à faire face à un traumatisme. La symptomatologie est typiquement mixte et variable et comporte initialement un état d'hébétude caractérisé par un certain rétrécissement du champ de la conscience et de l'attention, une impossibilité à intégrer des stimuli et une désorientation. Cet état peut être suivi d'un retrait croissant vis-à-vis de l'environnement (pouvant aller jusqu'à une stupeur dissociative - voir F44.2), ou d'une agitation avec hyper-activité (réaction de fuite ou fugue). Le trouble s'accompagne fréquemment des symptômes neuro-végétatifs d'une anxiété panique (tachycardie, transpiration, bouffées de chaleur). Les symptômes se manifestent habituellement dans les minutes suivant la survenue du stimulus ou de l'événement stressant et disparaissent en l'espace de deux à trois jours (souvent en quelques heures). Il peut y avoir une amnésie partielle ou complète (F44.0) de l'épisode. Quand les symptômes persistent, il convient d'envisager un changement de diagnostic. | Choc psychique Etat de crise Fatigue de combat Réaction aiguë (au) (de):crise | stress

Omschrijving: Een stoornis waarin het belangrijkste kenmerk een ernstige stoornis is van de ontwikkeling van de motorische coördinatie die niet alleen verklaard kan worden in termen van algemene intellectuele achterstand of van een specifieke aangeboren of -verworven neurologische stoornis. Niettemin laat een zorgvuldig klinisch onderzoek in de meeste gevallen een uitgesproken onrijpheid van het zenuwstelsel zien in de zin van choreatiforme bewegingen van niet-ondersteunde ledematen of spiegelbewegingen en andere daarmee gepaard gaande motorische kenmerken, evenals tekenen van gestoorde coördinatie van de fijne en grove motoriek. | Neventerm: | brekebeen ['clumsy child'-syndroom] | coördinatieontwikkelingsstoornis | ontwikkelingsdyspraxie
Définition: Altération sévère du développement de la coordination motrice, non imputable exclusivement à un retard mental global ou à une affection neurologique spécifique, congénitale ou acquise. Dans la plupart des cas, un examen clinique détaillé permet toutefois de mettre en évidence des signes traduisant une immaturité significative du développement neurologique, par exemple des mouvements choréiformes des membres, des syncinésies d'imitation, et d'autres signes moteurs associés, ainsi que des perturbations de la coordination motrice fine et globale. | Débilité motrice de l'enfant Dyspraxie de développement Trouble de l'acquisition de la coordination

autosomaal recessieve cerebellaire ataxie, piramidale tekenen, nystagmus, oculomotorische apraxie-syndroom
syndrome d'ataxie cérébelleuse autosomique récessive-signes pyramidaux-nystagmus-apraxie oculomotrice

proximale myopathie met extrapiramidale tekenen
myopathie proximale avec signes extrapyramidaux

aangepast trainingshulpmiddel voor tekenen
dispositif d’aide à l’apprentissage du dessin

aangepast werkblad voor tekenen en schrijven
surface de travail d’aide au dessin/à l’écriture

tekenen van foetale hypoxie als indicatie voor zorg bij moeder
Soins maternels pour signes d'hypoxie fœtale

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Er zijn geen tekenen van intolerantie waargenomen bij varkens in de groei bij tot 10 maal de aanbevolen dosering.
Aucun signe d’intolérance n’a été constaté chez les porcs en croissance après administration de jusqu’à 10 fois la dose recommandée

Indien controle van de plasmaspiegels van zidovudine niet mogelijk is, dient de arts te letten op tekenen van intolerantie zoals de ontwikkeling van hematologische bijwerkingen (anemie, leukopenie, neutropenie) en moet de dosis worden verminderd en/of het doseringsinterval naar omstandigheden worden vergroot (zie rubriek 4.4).
Si un contrôle des taux plasmatiques de zidovudine n'est pas réalisable, le médecin devra surveiller les signes d'intolérance tels que le développement d'effets indésirables hématologiques (anémie, leucopénie, neutropénie) et diminuer la dose et/ou allonger l’intervalle entre les prises de façon appropriée (voir rubrique 4.4).

Dosisverminderingen kunnen noodzakelijk zijn, maar omwille van de grote variabiliteit in blootstelling aan zidovudine bij patiënten met matig tot ernstig leverlijden, kunnen geen nauwkeurige aanbevelingen gegeven worden. Indien controle van de plasmaspiegels van zidovudine niet mogelijk is, dient de arts te letten op tekenen van intolerantie zoals de ontwikkeling van hematologische bijwerkingen (anemie, leukopenie, neutropenie) en moet de dosis worden verminderd en/of het doseringsinterval naar omstandigheden worden vergroot (zie rubriek 4.4).
Des réductions de dosage peuvent s’avérer nécessaires mais, en raison de la grande variabilité de l’exposition à la zidovudine chez les patients souffrant d’une pathologie hépatique modérée à sévère, aucune recommandation précise ne peut être donnée.Si un contrôle des taux plasmatiques de zidovudine n'est pas réalisable, le médecin devra surveiller les signes d'intolérance, tels que le développement d'effets indésirables hématologiques (anémie, leucopénie, neutropénie) et diminuer la dose et/ou allonger l'intervalle entre les prises de façon appropriée (voir rubrique 4.4).

Het kan nodig zijn de dosering te verlagen, maar er kunnen geen precieze aanbevelingen worden gegeven wegens de grote variabiliteit in de blootstelling aan zidovudine bij patiënten met matige tot ernstige leverziekte. Indien controle van de plasmaspiegels van zidovudine niet mogelijk is, dient de arts te letten op tekenen van intolerantie zoals het optreden van hematologische bijwerkingen (anemie, leukopenie, neutropenie) en zo nodig de dosis verlagen en/of de tijd tussen de dosissen vergroten.
Si un contrôle des taux plasmatiques de zidovudine n'est pas réalisable, le médecin devra surveiller les signes d'intolérance tels que l’apparition d’effets indésirables hématologiques (anémie, leucopénie, neutropénie) et réduire la dose et/ou allonger l’intervalle entre les prises de façon appropriée.

Indien er zich tekenen van intolerantie voordoen (krampen, acute buikpijn, koorts, ernstige hoofdpijn, vluchtige huiduitslag) moet de behandeling onmiddellijk worden stopgezet.
Si des signes d'intolérance se manifestent (crampes, douleurs abdominales aiguës, fièvres, maux de tête sévères, rash cutané) le traitement devrait être interrompu immédiatement.

Indien er zich tekenen van intolerantie voordoen (krampen, acute buikpijn, koorts, ernstige hoofdpijn, huiduitslag) moet de behandeling onmiddellijk worden stopgezet.
Si des signes d'intolérance se manifestent (crampes, douleurs abdominales aiguës, fièvres, maux de tête sévères, rash cutané) le traitement devrait être interrompu immédiatement.

Er zijn geen tekenen van intolerantie waargenomen in kippen bij dosering tot 150 mg tylvalosine per kg lichaamsgewicht per dag gedurende 5 dagen.
Aucun signe d’intolérance n’a été constaté chez les poulets jusqu’à 150 mg de tylvalosine par kg de poids corporel par jour pendant 5 jours.

Er zijn geen tekenen van intolerantie waargenomen bij varkens bij maximaal 100 mg tylvalosine per kg lichaamsgewicht per dag gedurende 5 dagen.
Aucun signe d’intolérance n’a été observé chez les porcs jusqu’à des doses de 100 mg de tylvalosine par kg de poids corporel pendant 5 jours.

Er zijn geen tekenen van intolerantie opgemerkt bij pluimveespecies bij maximaal 150 mg tylvalosine per kg lichaamsgewicht per dag gedurende 5 dagen.
Aucun signe d’intolérance n’a été observé chez les volailles jusqu’à des doses de 150 mg de tylvalosine par kg de poids corporel pendant 5 jours.

Eenmalige toediening van hoge doses 5-ALA aan muizen of ratten leidde tot niet-specifieke bevindingen van intolerantie zonder macroscopische afwijkingen of tekenen van vertraagde toxiciteit.
L’administration unique de fortes doses de 5-ALA HCl chez la souris ou le rat entraîne des résultats non spécifiques d’intolérance, sans anomalies macroscopiques, ni signes de toxicité retardée.