Vertaling van "stabiel coronairlijden een " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

stabiele angina pectoris
angor stable

Omschrijving: Een acute psychotische stoornis waarin betrekkelijk stabiele wanen of hallucinaties de belangrijkste klinische kenmerken zijn, maar zij rechtvaardigen een diagnose van schizofrenie (F20.-) niet. Als de wanen aanhouden dient de diagnose gewijzigd te worden in persisterende waanstoornis (F22.-). | Neventerm: | paranoïde reactie | psychogene paranoïde psychose
Définition: Trouble psychotique aigu, caractérisé par la présence au premier plan du tableau clinique d'idées délirantes ou d'hallucinations relativement stables, mais ne justifiant pas un diagnostic de schizophrénie (F20.-). Quand les idées délirantes persistent, le diagnostic doit être modifié pour celui de trouble délirant persistant (F22.-). | Psychose paranoïaque psychogène Réaction paranoïaque

Omschrijving: pols lager dan 100 per minuut bij geboorte en afnemend of stabiel, afwezige ademhaling of naar adem snakken ('gasping'), matige kleur , afwezige tonus | Neventerm: | asfyxie met 1-minuut-Apgar-score 0-3 | witte asfyxie
Asphyxie avec indice d'Apgar à une minute entre 0 et 3

Omschrijving: Een acute psychotische stoornis waarin de psychotische symptomen betrekkelijk stabiel zijn en een diagnose van schizofrenie rechtvaardigen, maar minder dan ongeveer één maand hebben voortgeduurd; de veelvormige en instabiele kenmerken, zoals beschreven onder F23.0, zijn afwezig. Als de schizofrene symptomen aanhouden dient de diagnose gewijzigd te worden in schizofrenie (F20.-). | Neventerm: | acute (ongedifferentieerde) schizofrenie | kortdurende schizofreniforme psychose | kortdurende schizofreniforme stoornis | oneirofrenie | schizofrene reactie
Définition: Trouble psychotique aigu, caractérisé par la présence de symptômes psychotiques relativement stables, justifiant un diagnostic de schizophrénie, mais persistant moins d'un mois. Les caractéristiques polymorphes instables décrites en F23.0 sont absentes. Quand les symptômes schizophréniques persistent, le diagnostic doit être modifié pour celui de schizophrénie (F20.-). | Accès | Psychose | Trouble | schizophréniforme de courte durée | Onirophrénie Réaction schizophrénique Schizophrénie aiguë (indifférenciée)

Omschrijving: Paranoïde schizofrenie wordt beheerst door betrekkelijk stabiele, dikwijls paranoïde wanen, doorgaans vergezeld van hallucinaties, voornamelijk van de akoestische soort en verstoringen van de waarneming. Stoornissen van affect, wil en spraak en katatone symptomen zijn afwezig of betrekkelijk onopvallend. | Neventerm: | dementia paranoides | parafrene schizofrenie
Définition: La schizophrénie paranoïde se caractérise essentiellement par la présence d'idées délirantes relativement stables, souvent de persécution, habituellement accompagnées d'hallucinations, en particulier auditives, et de perturbations des perceptions. Les perturbations des affects, de la volonté et du langage, de même que les symptômes catatoniques, sont soit absents, soit relativement discrets. | Schizophrénie paraphrénique

congenitale afibrinogenemie | deficiëntie van | AC globuline | deficiëntie van | proaccelerine | deficiëntie van factor | I [fibrinogeen] | deficiëntie van factor | II [protrombine] | deficiëntie van factor | V [labiel] | deficiëntie van factor | VII [stabiel] | deficiëntie van factor | X [Stuart-Prower] | deficiëntie van factor | XII [Hageman] | deficiëntie van factor | XIII [fibrinestabiliserend] | dysfibrinogenemie (congenitaal) | hypoproconvertinemie | ziekte van Owren
Afibrinogénémie congénitale Carence en:AC-globuline | proaccélérine | Carence en facteur:I [fibrinogène] | II [prothrombine] | V [labile] | VII [stable] | X [Stuart-Prower] | XII [Hageman] | XIII [stabilisant de la fibrine] | Disfibrinogénémie (congénitale) Hypoproconvertinémie Maladie de Owren

diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | adult-onset | diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | maturity-onset | diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | NIDDM | diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | niet-ketotisch | diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | stabiel | niet-insulineafhankelijke diabetes op jonge leeftijd
diabète (sucré) (avec obésité) (sans obésité) (de):adulte | maturité | non cétosique | non insulino-dépendant du sujet jeune | stable | type II

Omschrijving: De schizofrene stoornissen worden in het algemeen gekarakteriseerd door fundamentele en kenmerkende verstoringen van denken en waarneming en door een inadequaat of vlak affect. Helder bewustzijn en intellectueel vermogen zijn doorgaans behouden, zij het dat bepaalde cognitieve tekortkomingen zich in de loop des tijds kunnen ontwikkelen. De belangrijkste psychopathologische verschijnselen omvatten 'Gedankenlautwerden'; gedachteninbrenging of -onttrekking; gedachtenuitzending; waanwaarneming en wanen omtrent het onder controle van derden staan; macht of passiviteit; gehallucineerde stemmen die de patiënt bekritiseren of over deze praten in de derde persoon; denkstoornissen en negatieve symptomen. | Het beloop van schizofrene stoornissen kan ononderbroken zijn, episodisch met toenemend of stabiel functieverlies of er kunnen een of meer episoden zijn met volledige of gedeeltelijke remissie. De diagnose van schizofrenie dient niet gesteld te worden in de aanwezigheid van uitgebreide depressieve of manische symptomen, tenzij het duidelijk is dat schizofrene symptomen aan de affectieve stoornis voorafgingen. Ook dient schizofrenie niet gediagnosticeerd te worden in de aanwezigheid van een duidelijke hersenaandoening of tijdens toestanden van intoxicatie met drugs of van onthouding van drugs. Gelijkvormige stoornissen die ontstaan in de aanwezigheid van epilepsie of een andere hersenaandoening dienen geklasseerd te worden onder F06.2 en die welke teweeg-gebracht worden door psychoactieve middelen onder F10-F19 met gemeenschappelijk vierde-teken .5.
Définition: Les troubles schizophréniques se caractérisent habituellement par des distorsions fondamentales et caractéristiques de la pensée et de la perception, ainsi que par des affects inappropriés ou émoussés. La clarté de l'état de conscience et les capacités intellectuelles sont habituellement préservées, bien que certains déficits des fonctions cognitives puissent apparaître au cours de l'évolution. Les phénomènes psychopathologiques les plus importants sont: l'écho de la pensée, les pensées imposées et le vol de la pensée, la divulgation de la pensée, la perception délirante, les idées délirantes de contrôle, d'influence ou de passivité, les hallucinations dans lesquelles des voix parlent ou discutent du sujet à la troisième personne, les troubles du cours de la pensée et les symptômes négatifs. L'évolution des troubles schizophréniques peut être continue, épisodique avec survenue d'un déficit progressif ou stable, ou bien elle peut comporter un ou plusieurs épisodes suivis d'une rémission complète ou incomplète. On ne doit pas faire un diagnostic de schizophrénie quand le tableau clinique comporte des symptômes dépressifs ou maniaques importants, à moins d'être certain que les symptômes schizophréniques précédaient les troubles affectifs. Par ailleurs, on ne doit pas porter un diagnostic de schizophrénie quand il existe une atteinte cérébrale manifeste ou une intoxication par une drogue ou un sevrage à une drogue. Des troubles semblables apparaissant au cours d'une épilepsie ou d'une autre affection cérébrale, sont à coder en F06.2, ceux induits par des substances psycho-actives étant à classer en F10-F19 avec le quatrième chiffre .5.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In tegenstelling tot het bewezen nut van percutane transluminale coronaire angioplastie (PTCA) in geval van een acuut coronair syndroom, blijft er veel onzekerheid rond het nut van PTCA bij patiënten met stabiel coronairlijden.
Alors que l’utilité de l’angioplastie coronaire transluminale percutanée (ACTP) est prouvée en cas de syndrome coronarien aigu, elle reste fort incertaine chez les patients présentant une coronaropathie stable.

Er zijn dus momenteel geen argumenten om patiënten met stabiel coronairlijden initieel met stenting te behandelen .
Il n’y a donc pas d’arguments à ce jour pour recommander la mise en place d’un stent lors du traitement initial des patients présentant une coronaropathie stable .

Patiënten met stabiel coronairlijden De EUROPA-studie was een multicentrische, internationale, gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde klinische studie van 4 jaar.
Patients ayant une coronaropathie stable : L’étude EUROPA était une étude clinique randomisée, internationale, multicentrique, contrôlée par placebo et réalisée en double aveugle durant une période de 4 ans.

patiënten met stabiel coronairlijden (een aandoening waarbij de bloedtoevoer naar het hart verminderd of verstopt is) en die al een hartinfarct hebben doorgemaakt en/of een operatie hebben ondergaan om de bloedtoevoer naar het hart te verbeteren, door de bloedvaten te verwijden die het hart van bloed voorzien.
chez les patients atteints d’une coronaropathie stable (une affection où l’apport de sang au cœur est réduit ou bloqué) et ayant déjà eu une crise cardiaque et/ou une opération visant à améliorer l’apport de sang au cœur en élargissant les vaisseaux fournissant cet apport.

Stabiel coronairlijden: Perindopril tert-butylamine moet worden gestart in een dosering van 4 mg eenmaal daags gedurende twee weken en moet dan worden verhoogd tot 8 mg eenmaal daags, afhankelijk van de nierfunctie en op voorwaarde dat de dosering van 4 mg goed werd verdragen.
Coronaropathie stable : Il faut débuter le traitement par Perindopril tert-butylamine au moyen d’une dose de 4 mg une fois par jour, pendant deux semaines, puis l’augmenter à 8 mg une fois par jour, selon la fonction rénale et pour autant que la dose de 4 mg soit bien tolérée.

Stabiel coronairlijden: Verlaging van het risico van cardiale evenementen bij patiënten met een voorgeschiedenis van myocardinfarct en/of revascularisatie.
Coronaropathie stable : Réduction du risque d’incidents cardiaques chez les patients ayant des antécédents d’infarctus du myocarde et/ou de revascularisation.

Dit is een gerandomiseerde, dubbelblinde studie waarbij de ACE-inhibitor trandolapril werd vergeleken met placebo bij patiënten met stabiel coronairlijden en met normale of licht gedaalde linkerventrikelfunctie.
Il s’agit d’une étude randomisée en double aveugle dans laquelle l’IECA trandolapril a été comparé à un placebo chez des patients présentant une affection coronarienne stable avec une fonction ventriculaire gauche normale ou légèrement abaissée.

om het risico op hartproblemen, zoals een hartaanval, te voorkomen bij patiënten met stabiel coronairlijden (een aandoening waarbij de bloedtoevoer naar het hart verminderd of verstopt is) en die al een hartinfarct hebben doorgemaakt en/of een operatie hebben ondergaan om de bloedtoevoer naar het hart te verbeteren, door de bloedvaten te verwijden die het hart van bloed voorzien.
Pour réduire le risque d’incidents cardiaques, tels que les crises cardiaques, chez les patients atteints d’une coronaropathie stable (une affection où l’apport de sang au cœur est réduit ou bloqué) et ayant déjà eu une crise cardiaque et/ou une opération visant à améliorer l’apport de sang au cœur en élargissant les vaisseaux fournissant cet apport.

Behandeling van coronairlijden Symptomatische behandeling van chronische stabiele angina pectoris, bij volwassenen met coronaire hartziekte die een normaal sinusritme hebben.
Traitement symptomatique de l’angor stable chronique chez l’adulte coronarien en rythme sinusal.