Vertaling van "protrombine " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

protrombine | bloedstollingsfactor
prothrombine | protéine sanguine intervenant dans la coagulation

congenitale afibrinogenemie | deficiëntie van | AC globuline | deficiëntie van | proaccelerine | deficiëntie van factor | I [fibrinogeen] | deficiëntie van factor | II [protrombine] | deficiëntie van factor | V [labiel] | deficiëntie van factor | VII [stabiel] | deficiëntie van factor | X [Stuart-Prower] | deficiëntie van factor | XII [Hageman] | deficiëntie van factor | XIII [fibrinestabiliserend] | dysfibrinogenemie (congenitaal) | hypoproconvertinemie | ziekte van Owren
Afibrinogénémie congénitale Carence en:AC-globuline | proaccélérine | Carence en facteur:I [fibrinogène] | II [prothrombine] | V [labile] | VII [stable] | X [Stuart-Prower] | XII [Hageman] | XIII [stabilisant de la fibrine] | Disfibrinogénémie (congénitale) Hypoproconvertinémie Maladie de Owren

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De individuele doseringen kunnen alleen gebaseerd worden op basis van regelmatige bepaling van de stollingsfactor(en) die van specifiek belang zijn of op basis van algemene bepalingen van de protrombine complex gehaltes (protrombine tijd , INR) en continue bewaking van de klinische toestand van de patiënt.
Les paramètres de posologie propres à chaque individu ne peuvent être identifiés que sur la base de l’analyse régulière des niveaux plasmatiques des facteurs de coagulation concernés, ou en fonction de tests généraux des niveaux du complexe prothrombique (temps prothrombine, INR) et sur la base d’une surveillance permanente de l’état de santé clinique du patient.

Geactiveerde factor VIII fungeert als een cofactor voor geactiveerde factor IX, waardoor de omzetting van factor X in geactiveerde factor X wordt versneld. Geactiveerde factor X zet protrombine om in trombine.
Le facteur VIII activé agit comme un cofacteur du facteur IX activé, accélérant la conversion du facteur X en facteur X activé. Le facteur X activé convertit la prothrombine en thrombine.

- Orale anticoagulantia: Het wordt aanbevolen om het percentage protrombine, protrombinetijd (PTT) en de INR te controleren bij het gebruik van hoge doses (meer dan 2400 mg), aangezien het feit van de anti-aggregatie effect van de NSAID's, het risico van bloeden, voornamelijk maag - en darmbloedingen, is verhoogd.
- Anticoagulants oraux : Il est recommandé de surveiller le taux de prothrombine, le temps de prothrombine (PTT) et de INR en cas d'utilisation de doses élevées (plus de 2400 mg), vu que du fait de l'effet anti-agrégant des A.I. N.S., le risque de saignement notamment des saignements d’estomac et intestinaux,est augmenté.

Patiënt monitoring Voordat ReoPro kan worden toegediend, dienen bloedplaatjes, ACT, protrombine tijd en APTT bepaald te worden, om reeds bestaande stollingsafwijkingen te identificeren.
Surveillance du patient Avant l'administration de ReoPro, une numération plaquettaire, un ACT, un temps de prothrombine (TP), et un TCA doivent être pratiqués pour rechercher des anomalies préexistantes de la coagulation.

Geactiveerd factor X zet protrombine om in trombine.
Le facteur X activé convertit la prothrombine en thrombine.

Factor VIII:C werkt als cofactor van factor IX, om factor X te activeren. Zodra factor X geactiveerd is, zet hij protrombine om in trombine, die op haar beurt fibrinogeen omzet in fibrine, waardoor de klonter gevormd wordt.
Le facteur VIII:C agit comme un cofacteur du facteur IX, pour activer le facteur X. Dès que le facteur X est activé, il convertit la prothrombine en thrombine qui, à son tour, transforme le fibrinogène en fibrine, ce qui forme le caillot.

Karakteristiek komt het hematologische profiel ongeveer neer op het volgende: verkorte euglobuline-stolsel-lysistijd; verlengde protrombinetijd; verlaagde plasmaconcentraties van fibrinogeen, factor V en VIII, plasminogeen, fibrinolysine en alfa-2 macroglobuline; normale plasmaconcentraties van P en P complex, d.w.z. factor II (protrombine), VIII en X; verhoogde plasmaconcentraties van fibrinogeenafbraakproducten; een normale plaatjestelling.
Le profil hématologique se caractérise approximativement comme suit : diminution du temps de lyse des euglobulines; allongement du temps de Quick ; réduction des taux plasmatiques de fibrinogène, facteurs V et VIII, fibrinolysine issue du plasminogène et alpha-2 macroglobuline ; taux plasmatiques normaux de P et du complexe P (complexe prothrombinique), c’est-à-dire les facteurs II (prothrombine), VIII et X ; taux plasmatiques accrus de produits de dégradation du fibrinogène ; une numération normale des plaquettes sanguines.

Een belangrijke overdosis van naproxen kan duizeligheid, slaperigheid, buikpijn, last in de buik, indigestie, misselijkheid, tijdelijke leverfunctiestoornissen, tekort aan protrombine (stollingsfactor), gestoorde nierwerking, zuurvergiftiging, ademstilstand, verlies van besef voor tijd en ruimte of braken teweegbrengen.
Une surdose importante de naproxène peut provoquer vertiges, somnolence, douleurs abdominales, lourdeur au niveau abdominal, indigestion, nausées, troubles passagers de la fonction hépatique, carence en prothrombine (facteur coagulant), fonctionnement rénal altéré, acidose, arrêt respiratoire, perte de la notion du temps et de l’espace ou encore des vomissements.