Vertaling van "sartanen duurder dan ace-inhibitoren " (Nederlands → Frans) :

Per DDA zijn sartanen duurder dan ACE-inhibitoren. In DDA volumes vertegenwoordigen de sartanen slechts 43 % van de groep C09 maar in kostprijs 53 % (tabel 5.14)
Par DDA, les sartans sont plus onéreux que les IEC. En volume de DDA, les sartans ne représentent que 43 % du groupe C09 mais 53 % en termes de coût (tableau 5.14).

B. Aflevering “goedkope” producten ACE-inhibitoren & sartanen in ambulante officina’s. TRENDBEPALING ACE-INHIBITOREN & SARTANEN .
B. Délivrance de produits « bon marché » au niveau des IEC et des sartans . en officines ambulatoires .

1 ste criterium : DDD sar 2004 / DDD sar+ACE-inhibitoren 2004 ≥ 0,65 of 65% (hor. as) Huisartsen waarbij de verhouding van DDD’s (Defined Daily Dose) aan sartanen t.o.v. het totaal DDD’s van sartanen en ACE-inhibitoren ≥ 0,65.
Sont retenus les généralistes chez lesquels le rapport des DDD (Defined Daily Doses) de sartans sur le total des DDD de sartans + IEC (Inhibiteurs de l’enzyme de conversion) sont équivalents ou supérieurs à 0,65 (ou 65 %).

Bij een acuut myocardinfarct bij patiënten met linkerventrikeldisfunctie en/of hartfalen blijft een ACE-inhibitor de eerste keuze: de ervaring met ACE-inhibitoren is veel groter dan met sartanen, en de kostprijs geringer. Met ACE-inhibitoren is een gunstig effect op de mortaliteit op korte termijn (binnen de 30 dagen) en op lange termijn aangetoond.
Avec les IECA, un effet favorable sur la mortalité à court terme (dans les 30 jours) et à long terme a été démontré.

hypertensie, hartfalen, na myocardinfarct bij bestaan van tekenen van hartfalen en/of uitgesproken linkerventrikeldisfunctie: wanneer ACE-inhibitoren geïndiceerd zijn, maar niet verdragen worden; nefropathie bij hypertensieve patiënten met type 2-diabetes; de sartanen kunnen in associatie met ACE-inhibitoren mogelijk nut hebben bij ernstig hartfalen.
hypertension, insuffisance cardiaque, après un infarctus du myocarde en présence de signes d’insuffisance cardiaque et/ou de dysfonction importante du ventricule gauche : lorsque les inhibiteurs ECA sont indiqués mais ne sont pas supportés ; néphropathie chez les patients diabétiques de type 2 hypertendus (irbésartan, losartan) ; les sartans peuvent, en association aux inhibiteurs ECA, éventuellement être utiles en cas d’insuffisance cardiaque grave.

Het relatief aandeel van sartanen op het totaal van sartanen en ACE-inhibitoren samen stabiliseert, weliswaar op een naar wetenschappelijke aanbevelingen te hoog niveau.
La proportion relative des sartans sur le total des sartans et IEC se stabilise, bien que à un niveau trop élevé selon les recommandations scientifiques.

Tabel 5. 12: Relatief aandeel van sartanen op de aflevering van ACE-inhibitoren en sartanen samen (C09) door ambulante officina's in DDD en in DDA per jaar voor alle voorschrijvers en voor huisartsen in het bijzonder
Tableau 5. 12 : Part relative des sartans dans la délivrance des IEC et sartans ensemble (C09) par les officines ambulatoires en DDD et en DDA par année pour tous les prescripteurs et pour les médecins généralistes en particulier.

Bepalen van de plaats van ACE-inhibitoren en sartanen in de verschillende mogelijke indicaties is niet eenvoudig, en deze geneesmiddelen zijn duur (vooral de sartanen).
Il n’est pas simple de déterminer la place des inhibiteurs de l’enzyme de conversion de l’angiotensine (IECA) et des sartans dans les différentes indications possibles.

Tabel 5. 13 geeft de toenemende ZIV-kost voor de groep van ACE-inhibitoren & sartanen en voor sartanen afzonderlijk.
Le tableau 5.13 présente l’augmentation du coût AMI pour le groupe des IEC et sartans ensemble et pour les sartans séparément.

Echte hyperkaliëmie (serumkaliumconcentratie> 5,5 mmol/l, niet te wijten aan hemolyse) wordt meestal veroorzaakt door een combinatie van factoren, met als belangrijkste het bestaan van nierinsufficiëntie (let op bij ouderen en diabetici) en de inname van bepaalde geneesmiddelen (bv. ACE-inhibitoren, sartanen, renine-inhibitoren, spironolacton, NSAID’s, heparines).
L’hyperkaliémie vraie (taux sérique de potassium > 5,5 mmol/l, ne faisant pas suite à une hémolyse) est le plus souvent provoquée par une combinaison de facteurs, dont les principaux sont l’existence d’une insuffisance rénale (attention chez les personnes âgées et les diabétiques) et la prise de certains médicaments (p.ex. les IECA, les sartans, les inhibiteurs de la rénine, la spironolactone, les AINS, les héparines).