Vertaling van "raad naar artikel " (Nederlands → Frans) :

Met betrekking tot dit onderwerp verwijst de Raad naar artikel 4 bis, § 1, 5°, van het koninklijk besluit van 10 oktober 1986, gewijzigd door artikel 1 van het koninklijk besluit van 19 juni 1992, tot uitvoering van artikel 53, alinea 8, van de wet op de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, bepalend dat: " de zorgverstrekker noch zelf, noch via iemand anders, noch rechtstreeks, noch onrechtstreeks reclame [mag] maken rond de toekenning van de derdebetalersregeling" .
Il se réfère à ce sujet à l'article 4 bis, §1er, 5°, de l'arrêté royal du 10 octobre 1986, tel que modifié par l'article 1er de l'arrêté royal du 19 juin 1992, portant exécution de l'article 53, alinéa 8, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, disposant que " le prestataire de soins ne peut, ni de par sa propre personne, ni par autrui, ni directement, ni indirectement faire de la publicité au sujet de l'application du régime du tiers payant" .

In punt 4.2.1.van de omzendbrief van de Nationale Raad van 27 januari 1993 verwijst de Nationale Raad naar artikel 102 van de Code van geneeskundige Plichtenleer slechts voor de wijze van opstellen van de documenten ('gewetensvol en in alle objectiviteit').
Le point 4.2.1. de la circulaire du Conseil national du 27 janvier 1993 renvoie à l'article 102 du Code de déontologie médicale uniquement pour ce qui concerne la façon de rédiger les documents (" avec conscience et objectivité" ).

Tevens verwijst de Nationale Raad naar artikel 18, §§ 1 en 2, van het koninklijk besluit nr. 78 van 10 november 1967 betreffende de uitoefening van de gezondheidszorgberoepen en naar het arrest van het Hof van Cassatie van 28 april 1987.
Le Conseil national se réfère également à l'article 18, §§ 1er et 2, de l'arrêté royal n° 78 du 10 novembre 1967 relatif à l'exercice des professions des soins de santé et à l'arrêt de la Cour de cassation du 28 avril 1987, ci-annexés.

Op uw vraag of het past dat in een ziekenhuis aan een verpleegkundige gratis medische zorgen worden verleend door een geneesheer verwijst de Nationale Raad naar artikel 79 van de Code van geneeskundige plichtenleer dat bepaalt dat “het gebruikelijk is dat een geneesheer geen ereloon aanrekent voor zijn naaste verwanten en zijn medewerkers" .
Au sujet de certains soins médicaux dispensés gratuitement à du personnel infirmier par un médecin dans un hôpital, le Conseil national renvoie à l'article 79 du Code de déontologie médicale qui dispose: " Il est d'usage pour les médecins de ne pas se faire honorer pour des soins donnés à leurs parents proches et leurs collaborateurs" .

In antwoord op Uw vraag verwijst de Nationale Raad naar artikel 31, paragraaf 2, van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomst:
Le Conseil national renvoie à l'article 31 § 2 de la loi du 3 juillet 1978 relative aux contrats de travail:

De Nationale Raad verwijst naar artikel 458 van het Strafwetboek en naar de artikelen 55 en 58 van de Code van geneeskundige plichtenleer, waarvan een kopie als bijlage, alsook naar het artikel 63 van deze Code volgens hetwelk de voor de gerechtelijke overheid gedagvaarde geneesheer mag weigeren getuigenis af te leggen over door het beroepsgeheim gedekte feiten, door zich te beroepen op dit beroepsgeheim.
Le Conseil national se réfère à l'article 458 du Code pénal et aux articles 55 à 58, dont copie ci-jointe, du Code de déontologie médicale ainsi qu'à l'article 63 de ce code disposant que le médecin cité devant les autorités judiciaires pour témoigner sur des faits couverts par le secret professionnel, peut refuser de le faire en invoquant ledit secret.

De Nationale Raad verwijst in de eerste plaats naar artikel 10 van de Code van geneeskundige plichtenleer onder titel I, hoofdstuk II betreffende de algemene plichten van de geneesheer, en naar de artikels 12 tot 17 van de Code onder titel I, hoofdstuk III betreffende publiciteit.
Le Conseil national se réfère à l’article 10 du Code de déontologie médicale sous le titre I, chapitre II, relatif aux devoirs généraux des médecins et aux articles 12 à 17 du même Code sous le titre I, chapitre III, relatifs à la publicité.

In de memorie van wederantwoord voegt de verzoekster toe dat in de bestreden beslissing wordt verwezen naar artikel 174, eerste lid, 6°, van de ZIV-wet, hoewel deze wetsbepaling volgens de verwerende partij en volgens het arrest nr. 176.303 van de Raad van State niet van toepassing is op de verhouding tussen zorgverlener en RIZIV doch wel op de verhouding tussen verzekeringsinstelling en verzekerde, en dat die verwijzing nog moeilijker te begrijpen is indien men in rekening brengt dat het niet de verzekeringsinstellingen zijn die na een “veroordeling”, door het Comité of de Kamer van Beroep de invordering doen van de verschuldigde gelden, doch wel in eerste instantie het RIZIV zelf.
In de memorie van wederantwoord voegt de verzoekster toe dat in de bestreden beslissing wordt verwezen naar artikel 174, eerste lid, 6°, van de ZIV-wet, hoewel deze wetsbepaling volgens de verwerende partij en volgens het arrest nr. 176.303 van de Raad van State niet van toepassing is op de verhouding tussen zorgverlener en RIZIV, doch wel op de verhouding tussen verzekeringsinstelling en verzekerde, en dat die verwijzing nog moeilijker te begrijpen is indien men in rekening brengt dat het niet de verzekeringsinstellingen zijn die na een “veroordeling”, door het Comité of de Kamer van Beroep de invordering doen van de verschuldigde gelden, doch wel in eerste instantie het RIZIV zelf.

Ja, zie hiervoor naar artikel 2 (6, 7) van Verordening Nr. 453/2010 van de Commissie van 20 mei 2010 tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1907/2006 van het Europees Parlement en de Raad inzake de registratie en beoordeling van en de autorisatie en beperkingen ten aanzien van chemische stoffen (REACH): “6.
Oui, nous vous renvoyons à ce propos à l'article 2 (6, 7) du Règlement n°453/2010 de la Commission daté du 20 mai 2010, modifiant le Règlement (CE) n°1907/2006 du Parlement européen et du Conseil concernant l'enregistrement, l'évaluation et l'autorisation des substances chimiques, ainsi que les restrictions applicables à ces substances (REACH) : « 6.

Artikel 15 van de Raad van State-wet legt de administratieve rechtscolleges, waarnaar de Raad van State de zaak na een arrest van nietigverklaring in een administratief cassatieberoep heeft verwezen, op zich naar het in dat arrest beslechte rechtspunt te gedragen.
L’article 15 de la loi relative au Conseil d’État oblige les juridictions administratives saisies par renvoi du Conseil d’État après un arrêt d’annulation dans un pourvoi en cassation administrative à se conformer à cet arrêt sur le point du droit qu’il juge.