Vertaling van "opzichte van niet-oac gebruiksters over " (Nederlands → Frans) :

Dit verhoogde risico verdwijnt geleidelijk in de loop van de 10 jaar na het stoppen met het combinatie-OAC en is niet gerelateerd aan de duur van het gebruik, maar aan de leeftijd van de vrouw tijdens het gebruik van het combinatie-OAC. Het verwachte aantal borstkankerdiagnoses per 10 000 combinatie-OAC gebruiksters (tot 10 jaar na het stoppen) ten opzichte van niet-OAC gebruiksters over dezelfde periode is voor de verschillende leeftijdscategorieën als volgt berekend en weergegeven in de tabel hieronder.
L'augmentation de ce risque disparaît progressivement dans les 10 ans qui suivent l'arrêt du traitement et n'est pas liée à la durée d'utilisation mais à l'âge de la femme au moment de cette utilisation. Le nombre de cas diagnostiqués attendu pour 10 000 femmes utilisant des COCs (jusqu'à 10 ans après l'arrêt du traitement), comparé aux femmes n'ayant pas pris de COCs durant la même période a été calculé pour chaque classe d'âge et est présenté dans le tableau ci-dessous :

Het verwachte aantal borstkankerdiagnoses per 10.000 OAC-gebruiksters (tot 10 jaar na het stoppen) ten opzichte van niet-OAC-gebruiksters over dezelfde periode is voor de verschillende leeftijdscategorieën als volgt berekend: 4,5/4 (16-19 jaar), 17,5/16 (20-24 jaar), 48,7/44 (25-29 jaar), 110/100 (30-34 jaar), 180/160 (35-39 jaar) en 260/230 (40-44 jaar).
Le nombre attendu de cas diagnostiqués pour 10 000 femmes qui utilisent des CO combinés (jusqu’à 10 ans après l’arrêt) comparativement à celles ne les ayant jamais utilisés pendant la même période a été calculé pour les groupes d’âge respectifs comme étant : 4,5/4 (16-19 ans), 17,5/16 (20-24 ans), 48,7/44 (25-29 ans), 110/100 (30-34 ans), 180/160 (35-39 ans) et 260/230 (40-44 ans).

Dit verhoogde risico verdwijnt geleidelijk in de loop van de 10 jaar na het stoppen met het OAC en is niet gerelateerd aan de duur van het gebruik, maar aan de leeftijd van de vrouw tijdens het gebruik. Het verwachte aantal borstkankerdiagnoses per 10000 COAC-gebruiksters (tot 10 jaar na het stoppen) ten opzichte van niet-COACgebruiksters over dezelfde periode werd voor de verschillende leeftijdscategorieën berekend en wordt in de tabel hieronder gegeven.
Ce risque supplémentaire disparaît progressivement au cours des 10 années suivant l’arrêt de l’utilisation du CO et n’est pas lié à la durée de l’utilisation, mais, à l’âge de la femme pendant l’utilisation du COC. Le nombre attendu de cas diagnostiqués par 10000 utilisatrices de COCs (jusqu’à 10 ans après l’arrêt) par rapport aux nonutilisatrices pendant la même période a été calculé pour les groupes d’âge respectifs et est présenté dans le tableau ci-dessous.

Een meta-analyse van 54 epidemiologische onderzoeken heeft aangetoond dat bij vrouwen die een combinatie-OAC gebruiken, een licht verhoogd relatief risico (RR = 1,24) bestaat dat bij hen borstkanker gediagnosticeerd wordt. Dit bovenmatige risico verdwijnt geleidelijk in de loop van de 10 jaar na staking van het gebruik van het combinatie-OAC. Omdat borstkanker zelden voorkomt bij vrouwen jonger dan 40 jaar, is het extra aantal diagnosen van borstkanker bij actuele en recente gebruiksters van een combinatie-OAC klein ten opzichte van het algehele risico op borstkanker.
Une méta-analyse portant sur 54 études épidémiologiques a noté une légère augmentation du risque relatif (RR = 1,24) de cancer du sein chez les femmes utilisant un COC. Cette majoration du risque disparaît progressivement au cours des 10 ans suivant l’arrêt du COC. Le cancer du sein étant rare chez la femme de moins de 40 ans, le surplus de cancers du sein diagnostiqués chez les utilisatrices actuelles et récentes de COC reste faible par rapport au risque global de cancer du sein.

Dit verhoogde risico verdwijnt geleidelijk in de loop van de 10 jaar na het stoppen met het combinatie-OAC en is niet gerelateerd aan de duur van het gebruik, maar aan de leeftijd van de vrouw tijdens het gebruik van het combinatie-OAC. Het verwachte aantal borstkankerdiagnoses per 10.000 vrouwen die een combinatie-OAC gebruiken (tot 10 jaar na het stoppen) ten opzichte van vrouwen die het nooit gebruiken over dezelfde periode is voor de betreffende leeftijdscategorieën berekend en wordt weergegeven in de tabel hieronder.
Ce risque accru disparaît progressivement au cours des 10 années suivant l’arrêt de l’utilisation du COC et n’est pas lié à la durée de l’utilisation, mais à l’âge de la femme pendant l’utilisation du COC. Le nombre prévu de cas diagnostiqués par 10 000 utilisatrices de COC (jusqu’à 10 ans après l’arrêt du traitement) par rapport aux femmes n’en ayant jamais utilisé au cours de la même période a été calculé pour les groupes d’âge respectifs et est présenté dans le tableau ci-dessous.

De approximatieve incidentie van VTE bij gebruiksters van OAC met een lage oestrogeendosis (< 0,05 mg ethinylestradiol) bedraagt van ongeveer 20 tot 40 gevallen per 100000 vrouwjaren, maar deze inschatting van het risico varieert volgens het progestageen, in vergelijking met 5 tot 10 gevallen per 100000 vrouwjaren voor niet-gebruiksters.
L’incidence approximative de la TEV chez les utilisatrices de contraceptifs oraux faiblement dosés en oestrogènes (< 0,05 mg d’éthinylestradiol) oscille entre environ 20 et 40 cas par 100000 femmes/années, mais cette estimation de risque varie selon le progestatif. Cette incidence est de 5 à 10 cas par 100000 femmes/années chez les non-utilisatrices.

De approximatieve incidentie van VTE bij gebruiksters van OAC met een lage oestrogeendosis (< 0,05 mg ethinylestradiol) bedraagt van ongeveer 20 tot 40 gevallen per 100000 vrouwjaren, maar deze inschatting van het risico varieert volgens het progestageen in vergelijking met 5 tot 10 gevallen per 100000 vrouwjaren voor niet-gebruiksters.
L’incidence approximative de la TEV chez les utilisatrices de contraceptifs oraux faiblement dosés en oestrogènes (< 0,05 mg d’éthinylestradiol) oscille entre environ 20 et 40 cas par 100000 femmes/années, mais cette estimation de risque varie selon le progestatif. Cette incidence est de 5 à 10 cas par 100000 femmes/années chez les non-utilisatrices.

“Wanneer ik die osteopaat raadpleegde, had ik de indruk om een wereld te ontdekken waar men naar mij luisterde, waar men algemeen aandacht besteedt aan het lichaam, waar men praat over mij en niet over mijn symptoom, en waar men dit plaatst bij andere dingen, een globale en volledige benadering.." (gebruikster osteo 6).
« Quand j’ai consulté cet ostéopathe, j’ai eu l’impression de découvrir un monde où l’on m’écoutait, où l’on faisait globalement attention au corps, où l’on parlait de moi et pas que de mon symptôme, et on le mettait dans d’autres choses, une approche globale et complète» (usagère ostéo 6)

Tabel 1: Waarschijnlijkheid dat PCV10 (3+1) dominant is of een incrementele kosteneffectiviteitsratio < €30 000 per QALY heeft ten opzichte van PCV13 (2+1) voor verschillende veronderstellingen over de prijzen van de vaccins, over de groepsimmuniteit en over de werkzaamheid tegen Niet-typeerbare Haemophilus influenzae (NTHi) otitis media.
Tableau 1: Probabilité selon laquelle le PCV10 (3+1) est dominant ou a un rapport coût-efficacité < €30 000 par QALY par rapport au PCV13 (2+1) dans diverses hypothèses relatives au prix du vaccin, à l’immunité de groupe et à l’efficacité contre l’otite moyenne induite par Haemophilus influenzae non typable (HiNT).

Op basis van de beschikbare evidentie is het echter niet mogelijk om een conclusie te trekken over de superioriteit van methadon ten opzichte van morfine bij patiënten met neuropathische pijn bij kanker (zeer laag niveau van bewijskracht).
Cependant, sur la base des éléments de preuve disponibles, il est impossible de conclure à la supériorité de la méthadone sur la morphine chez les patients avec une douleur neuropathique liée au cancer (très faible niveau de preuve).