Vertaling van "onder ace-remmers buikpijn " (Nederlands → Frans) :

Het angio-oedeem werd gediagnosticeerd met onderzoeken zoals een CT-scan of echografie van het abdomen of tijdens een operatie en de symptomen verdwenen na stopzetting van de ACE-remmer. Bij de differentiële diagnose van patiënten die onder ACE-remmers buikpijn krijgen, moet worden gedacht aan de mogelijkheid van intestinaal angio-oedeem.
Le diagnostic d’angiœdème était établi au moyen d’examens incluant la tomodensitométrie abdominale ou l’échographie, ou à la chirurgie, et les symptômes disparaissaient suite à l’arrêt du traitement par IEC. Chez les patients sous IEC présentant une douleur abdominale, il faut inclure l’angiœdème intestinal dans le diagnostic différentiel.

Angio-oedeem van de darm zou moeten worden overwogen bij de differentiële diagnose van patiënten onder ACE-remmers die zich aanbieden met buikpijn.
L’angioœdème intestinal doit faire partie du diagnostic différentiel de la douleur abdominale chez les patients sous inhibiteurs de l’ECA.

Bij de differentiële diagnose van patiënten die tijdens gebruik van ACE-remmers buikpijn krijgen, moet worden gedacht aan de mogelijkheid van intestinaal angio-oedeem.
Chez les patients sous IECA présentant une douleur abdominale, il faut inclure l’angioœdème intestinal dans le diagnostic différentiel.

In een andere studie naar de hoestincidentie bij patiënten die voordien, toen ze met een ACE-remmer werden behandeld, hoestten, bedroeg de incidentie van de aanhoudende droge hoest 2,6% onder eprosartan, 2,7% onder een placebo en 25,0% onder een ACE-remmer (p< 0,01; eprosartan versus ACE-remmer).
Dans une étude ultérieure évaluant l’incidence de la toux chez des patients qui avaient précédemment présenté une toux en prenant un inhibiteur de l’enzyme de conversion de l’angiotensine, l’incidence de toux sèche et persistante était de 2,6% sous éprosartan, 2,7% sous placebo, et 25,0% sous un inhibiteur de l’enzyme de conversion de l’angiotensine (p< 0,01, éprosartan versus inhibiteur de l’enzyme de conversion de l’angiotensine).

In een studie die speciaal werd opgezet om de hoestincidentie bij patiënten onder eprosartan en onder een ACE-remmer te vergelijken, lag bij de patiënten die met eprosartan werden behandeld (1,5%), de incidentie van de aanhoudende droge hoest significant lager (p< 0,05) dan bij patiënten die werden behandeld met een ACE-remmer (5,4%).
Dans une étude conçue spécialement pour comparer l’incidence de toux chez des patients traités par l'éprosartan et par un inhibiteur de l’enzyme de conversion de l’angiotensine, l’incidence de toux sèche persistante chez les patients traités par l'éprosartan (1,5%) était significativement plus basse (p< 0,05) que celle observée chez des patients traités par un inhibiteur de l’enzyme de conversion de l’angiotensine (5,4%).

Bij patiënten die onder behandeling met ACE-remmers geelzucht of een sterke stijging van de leverenzymen ontwikkelen, moet men de ACE-remmer stopzetten en zorgen voor een geschikte medische follow-up.
Chez les patients qui développent un ictère ou une forte élévation des enzymes hépatiques sous traitement par IEC, il faut arrêter l’IEC et assurer un suivi médical adapté.

Patiënten onder behandeling van ACE-remmers die geelzucht of een uitgesproken stijging van de leverenzymen ontwikkelen, moeten de behandeling met de ACE-remmer stopzetten en een aangepaste medische follow-up krijgen (Zie rubriek 4.8).
Les patients sous IECA qui développent une jaunisse ou qui présentent une élévation marquée des enzymes hépatiques doivent arrêter le traitement par IECA et bénéficier d’une surveillance médicale appropriée (voir rubrique 4.8).

Een bijkomende behandeling met moleculen die een invloed hebben op de renale bloedsomloop, bijvoorbeeld diuretica of Angiotensine Converterende Enzyme (ACE) remmers, moet plaatsvinden onder klinisch toezicht.
Un traitement simultané avec des molécules ayant un effet sur le flux sanguin rénal, telles que les diurétiques ou les inhibiteurs de l’enzyme de conversion de l’angiotensine (IECA), doit faire l’objet d’un suivi clinique.