Vertaling van "nog niets vergeleken " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

fontanel | nog niet verbeende plek in de schedel
fontanelle | fontanelle

subklinisch | nog niet waarneembaar
subclinique | dont les manifestations cliniques sont très atténuées

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

zwangerschap, (nog) niet bevestigd
Grossesse non (encore) confirmée

Omschrijving: Een bepaald patroon van abnormaal sociaal-functioneren dat ontstaat tijdens de eerste vijf levensjaren en dat blijvend dreigt te zijn ondanks belangrijke veranderingen in de omstandigheden, bijv. diffuus niet-selectief gericht-hechtingsgedrag, aandacht vragen, ongenuanceerde vriendelijkheid en slechte aanpassing in de omgang met soortgenoten; afhankelijk van de omstandigheden kan er ook nog sprake zijn van emotionele stoornissen en gedragsstoornissen. | Neventerm: | affectieloze psychopathie | institutionaliseringssyndroom
Définition: Trouble caractérisé par un mode particulier de fonctionnement social anormal, apparaissant durant les cinq premières années de la vie, persistant habituellement en dépit de modifications importantes de l'environnement. Exemples: conduites d'attachement généralisé et non sélectif, demandes d'affection et sociabilité non discriminatives, interactions peu différenciées avec les autres enfants; des perturbations émotionnelles et d'autres troubles du comportement peuvent enfin être associés, variables selon les circonstances. | Psychopathie de privation affective Syndrome institutionnel

Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.
Définition: Troubles caractérisés par un ensemble de conduites dyssociales, agressives ou provocatrices, répétitives et persistantes, dans lesquelles sont bafouées les règles sociales correspondant à l'âge de l'enfant. Ces troubles dépassent ainsi largement le cadre des mauvaises blagues ou mauvais tours des enfants et les attitudes habituelles de rébellion de l'adolescent. Ils impliquent, par ailleurs, la notion d'un mode de fonctionnement persistant (pendant au moins six mois). Les caractéristiques d'un trouble des conduites peuvent être symptomatiques d'une autre affection psychiatrique; dans cette éventualité, ce dernier diagnostic doit être codé. Le diagnostic repose sur la présence de conduites du type suivant: manifestations excessives de bagarres et de tyrannie, cruauté envers des personnes ou des animaux, destruction des biens d'autrui, conduites incendiaires, vols, mensonges répétés, école buissonnière et fugues, crises de colère et désobéissance anormalement fréquentes et graves. La présence de manifestations nettes de l'un des groupes de conduites précédents est suffisante pour le diagnostic, alors que la survenue d'actes dyssociaux isolés ne l'est pas.

maternale anemie, baby nog niet geboren
anémie en cours de grossesse - enfant pas encore né

stapt nog niet
ne marche pas encore

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Wel, dit is nog niets vergeleken met deze onrustwekkende prognose: terwijl er in 2007 maar liefst 900 miljoen voertuigen over onze planeet reden, zullen ze over twintig jaar met vijf keer zoveel zijn, wanneer ook de opkomende landen (India, Brazilië, China, …) onze consumptie- en verplaatsingsgewoontes hebben overgenomen!
Ils sont peu de choses, pourtant, par rapport à ce constat préoccupant: si, en 2007, 900 millions de véhicules ont parcouru la surface de la planète, ils seront, en réalité, cinq fois plus nombreux dans vingt ans, lorsque les pays émergents (Inde, Brésil, Chine…) auront adoptés nos modes de consommation et de locomotion!

In een 144 weken durend gecontroleerd klinisch onderzoek onder volwassen patiënten die nog niet eerder met antiretrovirale middelen waren behandeld, waarbij tenofovirdisoproxilfumaraat vergeleken werd met stavudine in combinatie met lamivudine en efavirenz, hadden patiënten die tenofovirdisoproxil kregen een significant lagere incidentie van lipodystrofie vergeleken met patiënten die stavudine kregen.
Au cours d’une étude clinique contrôlée de 144 semaines comparant le fumarate de ténofovir disoproxil à la stavudine, en association à la lamivudine et à l’éfavirenz, chez des patients adultes naïfs de traitement antirétroviral, les patients du groupe ténofovir disoproxil ont eu une incidence significativement plus faible de lypodistrophie que les patients du groupe stavudine.

De werkzaamheidsresultaten konden niet correct geëvalueerd worden en daardoor is de superioriteit van de vaste combinatie van werkzame bestanddelen zoals in Doloproct vergeleken met fluocortolonpivalaat als monotherapie nog niet bewezen.
Comme les données d'efficacité n'ont pas pu être évaluées correctement, la supériorité de l'association fixe des substances actives de Doloproct par rapport à la monothérapie par pivalate de fluocortolone n'a pas encore été établie.

Effecten op het bot Tijdens een 144 weken durend gecontroleerd klinisch onderzoek onder met HIV geïnfecteerde patiënten, waarbij tenofovirdisoproxilfumaraat vergeleken werd met stavudine in combinatie met lamivudine en efavirenz bij nog niet eerder met antiretrovirale middelen behandelde volwassen patiënten, werd een kleine afname in de botmineraaldichtheid (BMD) van de heup en de wervelkolom waargenomen in beide behandelingsgroepen.
Effets osseux Au cours d’une étude clinique contrôlée de 144 semaines comparant le fumarate de ténofovir disoproxil à la stavudine, en association à la lamivudine et à l’éfavirenz, chez des patients adultes naïfs de traitement antirétroviral infectés par le VIH, de légères diminutions de la densité minérale osseuse (DMO) au niveau de la hanche et du rachis ont été observées dans les deux groupes de traitement.

Effecten op het bot: Tijdens een 144 weken durend gecontroleerd klinisch onderzoek waarbij tenofovirdisoproxilfumaraat vergeleken werd met stavudine in combinatie met lamivudine en efavirenz onder nog niet eerder met antiretrovirale middelen behandelde patiënten, werd een kleine afname in de botmineraaldichtheid van de heup en de wervelkolom waargenomen in beide behandelingsgroepen.
Effets osseux : Au cours d’une étude clinique contrôlée de 144 semaines comparant le fumarate de ténofovir disoproxil à la stavudine, en association à la lamivudine et à l’éfavirenz, chez des patients naïfs de traitement antirétroviral, de légères diminutions de la densité minérale osseuse au niveau de la hanche et du rachis ont été observées dans les deux groupes de traitement.

Effecten op het bot In een 144 weken durend gecontroleerd klinisch onderzoek waarbij tenofovirdisoproxilfumaraat werd vergeleken met stavudine in combinatie met lamivudine en efavirenz bij nog niet eerder met antiretrovirale middelen behandelde patiënten, werd in beide behandelingsgroepen een kleine afname in de botmineraaldichtheid van de heup en de wervelkolom waargenomen.
Effets osseux Au cours d’une étude clinique contrôlée de 144 semaines comparant le fumarate de ténofovir disoproxil à la stavudine, en association à la lamivudine et à l’éfavirenz, chez des patients naïfs de traitement antirétroviral, de légères diminutions de la densité minérale osseuse au niveau de la hanche et du rachis ont été observées dans les deux groupes de traitement.

Een studie liet zien dat van diegenen die aspireerden er na 3 jaar nog slechts 17% leefden, vergeleken met 60% bij diegenen die niet aspireerden (Pick 1996).
Une étude a démontré que de ceux qui faisaient des fausses déglutitions, seulement 17% vivaient encore après 3 ans, en comparaison avec 60% qui n’en faisaient pas (Pick 1996).

In een fase III-studie bij patiënten met een nog niet behandelde chronische lymfatische B-celleukemie waarin een behandeling met Fludara werd vergeleken met chloorambucil (40 mg/m² om de 4 weken) bij respectievelijk 195 en 199 patiënten, werd het volgende vastgesteld: statistisch significant hoger totaal responspercentage en percentage complete respons na een eerstelijnsbehandeling met Fludara dan met chloorambucil (respectievelijk 61,1 % vs. 37,6 % en 14,9 % vs.
Une étude de phase III comparant Fludara au chlorambucil (40mg / m² toutes les 4 semaines) chez des patients n’ayant jamais été traités pour leur leucémie lymphoïde chronique à cellules B (195 et 199 patients respectivement) a donné les résultats suivants : taux de réponse globale et taux de réponse complète supérieurs, de manière statistiquement significative, après un traitement en première intention par Fludara par rapport après un traitement par chlorambucil (61,1% contre 37,6% et 14,9% contre 3,4%, respectivement) ; durée de réponse (19 mois contre 12,2) et délai de progression (17 mois contre 13,2) plus longs, de manière statistiquement significative, pour les patients du groupe Fludara.

Tijdens een 144 weken durend gecontroleerd klinisch onderzoek waarbij tenofovirdisoproxilfumaraat vergeleken werd met stavudine in combinatie met lamivudine en efavirenz onder nog niet eerder met antiretrovirale middelen behandelde patiënten, werd een kleine afname in de BMD van de heup en de wervelkolom waargenomen in beide behandelingsgroepen.
Au cours d’une étude clinique contrôlée de 144 semaines comparant le fumarate de ténofovir disoproxil à la stavudine, en association à la lamivudine et à l’éfavirenz, chez des patients naïfs de traitement antirétroviral, de légères diminutions de la DMO au niveau de la hanche et du rachis ont été observées dans les deux groupes de traitement.