Vertaling van "niertoxiciteit geneesmiddelen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

anesthetica (algemeen)(lokaal) | geneesmiddelen aangrijpend op hart en vaatstelsel | geneesmiddelen aangrijpend op spijsverteringsstelsel | hormonen en synthetische substituten | lokaal aangrijpende preparaten | middelen aangrijpend op waterhuishouding en geneesmiddelen met werking op mineralenhuishouding en urinezuurmetabolisme | middelen met primaire werking op gladde spieren en skeletspieren en op ademhalingsstelsel | systemische antibiotica en overige anti-infectiemiddelen | systemische en hematologische middelen | therapeutische gassen | vaccins
anesthésiques (généraux) (locaux) antibiotiques systémiques et autres médicaments anti-infectieux gaz thérapeutiques hormones et leurs substituts synthétiques médicaments agissant sur:appareil cardio-vasculaire | tractus gastro-intestinal | médicaments intervenant dans le métabolisme de l'eau, des sels minéraux et de l'acide urique médicaments systémiques et hématologiques produits agissant principalement sur les muscles lisses et striés et sur l'appareil respiratoire topiques vaccins

farmacodynamie | leer van de werking van geneesmiddelen op een levend wezen
pharmacodynamique (a et sf) | (relatif à l')activité des médicaments

farmacokineticum | leer van de werking van geneesmiddelen in het lichaam
pharmacocinétique | étude du devenir des médicaments dans l'organisme

premedicatie | toediening van geneesmiddelen ter voorbereiding van de patiënt
prémédication | traitement préalable à une intervention (médicale ou chirurgicale)

multidosis | grote hoeveelheid geneesmiddelen
?

medicatie | voorschrijven van geneesmiddelen
médication | médication

digitalisatie | toediening van geneesmiddelen bij hartziekten
digitalization | administration de digitale (pour ralentir le coeur)

doseringsregime | regeling in verband met de toediening van geneesmiddelen
posologie (?) | posologie

idiosyncrasie | aangeboren overgevoeligheid voor bepaalde voedings- en geneesmiddelen
idiosyncrasie | disposition personnelle à réagir aux agents extérieurs

eruptie door geneesmiddelen
éruption due à un médicament

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

tramadol, destropropoxyfeen, cholinesteraseremmers, .: verhoogd risico van convulsies + hypoglykemiërende middelen: risico van hypoglykemie + ciclosporine: verhoogd risico van niertoxiciteit + geneesmiddelen die het QT-interval verlengen (zie p. 7), geneesmiddelen met
tramadol, dextropropoxyphène, anticholinestérasiques,.: augmentation du risque convulsif + médicaments hypoglycémiants: risque d’hypoglycémie + ciclosporine: augmentation de la toxicité rénale + médicaments qui allongent l’intervalle QT (voir p. 7), médicaments bradycardisants,

bijvoorbeeld in geval van hypovolemie, deshydratatie,.+ cefalosporines: verhoogd risico van niertoxiciteit + geneesmiddelen die hyponatriëmie kunnen veroorzaken (o.a. SSRI’s, thiazidediuretica,
rénale fonctionnelle en cas par exemples d’hypovolémie, de déshydratation, . + céphalosporine: risque plus élevé de néphrotoxicité + médicaments hyponatrémiants (e.a. ISRS, diurétiques thiazidiques, carbamazépine):

In tegenstelling tot cisplatine is hydratatie voor en na de behandeling niet noodzakelijk met carboplatine, daar het geneesmiddel een vrij zwakke niertoxiciteit vertoont; toch kunnen een eerdere behandeling met cisplatine of de concomitante toediening van andere niertoxische geneesmiddelen, zoals de aminoglycosiden (antibiotica), het risico op niertoxiciteit verhogen (zie ook de rubriek «Gebruik met andere geneesmiddelen»).
Contrairement au cisplatine, l’hydratation avant et après le traitement n’est pas nécessaire avec le carboplatine, dans la mesure où le médicament présente un potentiel néphrotoxique assez faible; néanmoins, un traitement antérieur par cisplatine ou l’administration concomitante d’autres médicaments néphrotoxiques (comme les antibiotiques aminoglycosides) sont susceptibles d’accroître le risque de néphrotoxicité (voir également rubrique « Utilisation d’autres médicaments »)

In tegenstelling tot cisplatine is hydratatie voor en na de behandeling niet noodzakelijk met carboplatine, daar het geneesmiddel een vrij zwakke niertoxiciteit vertoont; toch kunnen een eerdere behandeling met cisplatine of de concomitante toediening van andere nefrotoxische geneesmiddelen, zoals de aminoglycosiden (antibiotica), het risico op niertoxiciteit verhogen (zie rubriek 4.5.).
Contrairement au cisplatine, l’hydratation avant et après le traitement n’est pas nécessaire avec le carboplatine, dans la mesure où le médicament présente un potentiel néphrotoxique assez faible; néanmoins, un traitement antérieur par cisplatine ou l’administration concomitante d’autres médicaments néphrotoxiques (comme les antibiotiques aminoglycosides) sont susceptibles d’accroître le risque de néphrotoxicité (voir rubrique 4.5.).

- Het effect van niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen kan de niertoxiciteit van ciclosporine en tacrolimus (geneesmiddelen gebruikt voor de behandeling van autoimmuunziekten, reumatoïde artritis, sommige nierziekten of orgaantransplantatie) verhogen.
- L’effet des médicaments anti-inflammatoires non stéroïdiens peut augmenter la toxicité rénale de la ciclosporine et du tacrolimus (médicaments utilisés pour traiter les maladies auto-immunes, la polyarthrite rhumatoïde, certaines maladies rénales ou la transplantation d’organe).

Het gelijktijdig gebruik van geneesmiddelen die in verband zijn gebracht met niertoxiciteit en die via tubulaire secretie worden geëlimineerd, zoals NSAID’s, amfotericine B, methotrexaat, aminosiden, organoplatinen, foscarnet, pentamidine, ciclosporine, tacrolimus, aciclovir en valganciclovir moeten met name gedurende de vijfdaagse toedieningsperiode van clofarabine worden vermeden; geneesmiddelen waarvan niet bekend is dat ze nefrotoxisch zijn, verdienen de voorkeur (zie de rubrieken 4.5 en 4.8).
L’utilisation concomitante de médicaments néphrotoxiques et de produits éliminés par sécrétion tubulaire, tels que les AINS, l’amphotéricine B, le méthotrexate, les aminosides, les organoplatines, le foscarnet, les pentamidines, les immunosuppresseurs ciclosporine et tacrolimus, l’aciclovir et le valganciclovir, devra être évitée, en particulier au cours de la période de 5 jours d’administration de la clofarabine ; il est préférable de ne pas administrer de médicaments néphrotoxiques (voir rubriques 4.5 et 4.8).

Bij toediening van geneesmiddelen met bekende niertoxiciteit zijn preventieve maatregelen belangrijk, vooral bij risicopatiënten (zie hierboven): verzekeren van correcte hydratie, aanpassen van de posologie van het geneesmiddel in functie van de nierfunctie indien het geneesmiddel via de nieren wordt uitgescheiden, vermijden om meerdere potentieel nefrotoxische geneesmiddelen te associëren, en regelmatig controleren van de nierfunctie.
Lors de l’administration de médicaments connus pour leur influence sur la fonction rénale, il est important, surtout chez les patients à risque mentionnés plus haut, de prendre des mesures préventives: assurer une hydratation correcte, adapter la posologie du médicament en tenant compte de la fonction rénale si le médicament est éliminé par les reins, éviter d’associer plusieurs médicaments potentiellement néphrotoxiques et contrôler régulièrement la fonction rénale.

Daarom moet het gelijktijdig gebruik van geneesmiddelen die in verband zijn gebracht met niertoxiciteit en die via tubulaire secretie worden geëlimineerd, zoals NSAID’s, amfotericine B, methotrexaat, aminosiden, organoplatinen, foscarnet, pentamidine, ciclosporine, tacrolimus, aciclovir en valganciclovir, met name gedurende de vijfdaagse toedieningsperiode van clofarabine worden vermeden (zie de rubrieken 4.4, 4.8 en 5.2).
De ce fait, l’utilisation concomitante de médicaments néphrotoxiques et de produits éliminés par sécrétion tubulaire, tels que les AINS, l’amphotéricine B, le méthotrexate, les aminosides, les organoplatines, le foscarnet, les pentamidines, les immunosuppresseurs ciclosporine et tacrolimus, l’aciclovir et le valganciclovir, devra être évitée, en particulier au cours de la période de 5 jours d’administration de la clofarabine (voir rubriques 4.4, 4.8 et 5.2).