Vertaling van "mens na intraveneuze " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

interindividueel | van mens tot mens verschillend
interindividuel | qui concerne les relations entre individus

intraveneuze anesthetica
Anesthésiques intraveineux

vacuümcontainer voor intraveneuze vloeistof
conteneur de liquides intraveineux sous vide

intraveneuze therapie
thérapie intraveineuse

standaardset voor intraveneuze toediening
nécessaire d’administration intraveineuse standard

perifere intraveneuze katheter
cathéter intraveineux périphérique

intraveneuze voeding van patiënt
alimentation du patient par voie parentérale

blootstelling aan door de mens gemaakt zichtbaar licht
exposition à la lumière visible artificielle

blootstelling aan door de mens gemaakte stralende warmte
exposition à la chaleur rayonnante artificielle

blootstelling aan door de mens gemaakt ultraviolet licht
exposition à la lumière ultraviolette artificielle

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Metabolisme Sirolimus, een even sterk werkzame metaboliet als temsirolimus, werd waargenomen als de voornaamste metaboliet bij de mens na intraveneuze behandeling.
Le sirolimus, métabolite équipotent du temsirolimus, s'est avéré être le principal métabolite chez l'homme après injection intraveineuse.

Distributie Peginterferon alfa-2a wordt voornamelijk in het bloed en het extracellulair vocht aangetroffen hetgeen blijkt uit het verdelingsvolume bij “steady-state” (V d ) van 6 tot 14 liter bij de mens na intraveneuze toediening.
Distribution Le peginterféron alfa-2a est retrouvé principalement dans le sang et dans le liquide extracellulaire, comme le montre un volume de distribution à l’état d’équilibre (V d ) de 6 à 14 litres chez l’homme après administration intraveineuse.

- In geval van hoge alcoholemie (acute alcoholintoxicatie) zal men de intraveneuze weg vermijden omwille van het gevaar voor collaps.
- Ne pas utiliser la voie I. V. en cas d’alcoolémie élevée (intoxication alcoolique aiguë : risque de collapsus).

Sub-chronische en chronische toxiciteit In de intraveneuze infusiestudies werd de renale verdraagbaarheid van zoledroninezuur vastgesteld in ratten, waarbij ze zes keer in totaal 0,6 mg/kg als een 15-minuten durende infusie met intervallen van 3 dagen kregen toegediend (voor een cumulatieve dosis die overeenkomt met AUC waarden die ongeveer 6 keer de blootstelling in de mens zijn). Vijf infusies gedurende 15 minuten van 0,25 mg/kg en toegediend met intervallen van 2–3 weken (een cumulatieve dosis die overeenkomt met 7 keer de therapeutische blootstelling bij de mens) werd goed verdragen bij honden.
Toxicité sub-chronique et chronique Dans les études de perfusion intraveineuse, la tolérance rénale de l'acide zolédronique a été établie chez des rats ayant reçu 6 perfusions de 15 minutes de 0,6 mg/kg administrées à 3 jours d’intervalle (pour une dose cumulée correspondant à des niveaux d'ASC d'environ 6 fois l'exposition thérapeutique humaine), tandis que cinq perfusions intraveineuses de 15 minutes de 0,25 mg/kg administrées à intervalles de 2 à 3 semaines (pour une dose cumulée équivalant à 7 fois l'exposition thérapeutique humaine) ont été bien tolérées chez le chien.

Als men tegelijk met ENTOCORT ENEMA, cimetidine langs orale of intraveneuze weg toedient, zal men geen enkele klinisch belangrijke invloed waarnemen.
Aucun effet clinique important n’est observé en cas d’administration simultanée de cimétidine par voie orale ou intraveineuse et d’ENTOCORT ENEMA.

De veiligheidsmarges met betrekking tot de renale effecten waren klein in de parenterale langetermijn-dierstudies met meervoudige dosis, maar de cumulatieve " no adverse event levels" (NOAELs) in de studies met eenmalige dosis (1,6 mg/kg) en studies met meervoudige dosis tot één maand (0,06-0,6 mg/kg/dag) toonden geen renaal effect aan bij doses equivalent aan of hoger dan de hoogst bedoelde therapeutische dosis bij de mens. Herhaalde toediening op langere termijn bij doses die overeenkomen met de hoogst bedoelde therapeutische dosis van zoledroninezuur bij de mens, veroorzaakten toxicologische effecten in andere organen met inbegrip van het maagdarmkanaal, de lever, de milt en de longen, en op plaatsen van de intraveneuze injectie.
Les marges de sécurité relatives aux effets rénaux étaient étroites dans les études animales d’administration répétée par voie parentérale et à long terme, mais les taux cumulés sans effets indésirables observés (NOAEL) à dose unique (1,6 mg/kg) et à doses répétées jusqu’à un mois (0,06-0,6 mg/kg/j) n’ont pas montré d’effets rénaux à des doses équivalentes ou excédant la plus forte dose thérapeutique envisagée chez l’homme.

Teratologische onderzoeken werden uitgevoerd bij drachtige ratten door continue intraveneuze infusie van eptifibatide met totale dagelijkse doses van maximaal 72 mg/kg/dag (ongeveer 4 keer de maximale aanbevolen dagelijkse dosis voor de mens op basis van lichaamsoppervlakte) en bij drachtige konijnen met totale dagelijkse doses van maximaal 36 mg/kg/dag (ongeveer 4 keer de maximale aanbevolen dagelijkse dosis voor de mens op basis van lichaamsoppervlakte).
Les études de tératologie ont été réalisées par perfusion intraveineuse continue d’eptifibatide chez la rate en gestation avec des doses quotidiennes totales allant jusqu’à 72 mg/kg/jour (environ 4 fois la dose recommandée maximale journalière chez l’homme déterminée par rapport à la surface corporelle) et la lapine en gestation avec des doses quotidiennes totales allant jusqu’à 36 mg/kg/jour (environ 4 fois la dose recommandée maximale journalière chez l’homme déterminée par rapport à la surface corporelle).

Wegens de plasma-expanderende eigenschappen van Oxyglobin moet men rekening houden met de mogelijkheid van circulatieoverload, vooral bij het toedienen van bijkomende andere intraveneuze vloeistoffen, in het bijzonder colloïdale oplossingen.
En raison des propriétés d'expansion plasmatique d’Oxyglobin, il convient d'envisager la possibilité d'une surcharge circulatoire, surtout en cas d'administration complémentaire de liquides par voie intraveineuse, en particulier de solutions colloïdales.

Gegevens van een zes maanden durend onderzoek met honden naar dagelijkse intraveneuze injecties tot 0,5 mg/kg (10 mg/m²) MEPACT geeft een 8 tot 19 keer zo grote veiligheidsmarge voor manifeste toxiciteit van cumulatieve blootstelling voor de voorziene klinische dosis bij de mens. Belangrijke toxische effecten gerelateerd aan deze hoge dagelijkse cumulatieve doses van MEPACT waren voornamelijk versterkte farmacologische effecten: pyrexie, tekenen van duidelijke inflammatoire respons die zich manifesteerde als synovitis, bronchopneumonie, pericarditis en inflammatoire necrose van lever en beenmerg.
toxicité manifeste pour la dose clinique prévue chez l’homme. Les principaux effets toxiques associés à ces doses quotidiennes de MEPACT élevées et cumulatives sont essentiellement des effets pharmacologiques exacerbés: pyrexie, signes d’une réaction inflammatoire prononcée se manifestant par une synovite, bronchopneumonie, péricardite et nécrose inflammatoire du foie et de la moelle osseuse.

Wegens de plasma-expanderende eigenschappen van Oxyglobin moet men rekening houden met de mogelijkheid van circulatieoverload en longoedeem, vooral bij het toedienen van bijkomende andere intraveneuze vloeistoffen, in het bijzonder colloïdale oplossingen.
En raison des propriétés d'expansion plasmatique d’Oxyglobin, il convient d'envisager la possibilité d'une surcharge circulatoire et d’œdème pulmonaire, surtout en cas d'administration complémentaire de liquides par voie intraveineuse, en particulier de solutions colloïdales.