Traduction de «men meer » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Het gemeenschappelijk thema van dissociatieve stoornissen of conversiestoornissen bestaat uit een gedeeltelijk of volledig verlies van de normale integratie van herinneringen, besef van identiteit en onmiddellijke zintuiglijke gewaarwordingen en controle over de motoriek. Alle vormen van dissociatieve stoornissen vertonen de tendens minder te worden na enige weken of maanden, vooral als hun begin samenviel met een traumatische levensgebeurtenis. Meer chronische stoornissen, vooral verlammingen en anesthesieën, kunnen ontstaan indien het begin samenvalt met onoplosbare problemen of persoonlijke conflicten. Deze stoornissen zijn voorheen geclassificeerd als verschillende vormen 'conversiehysterie'. Men neemt aan dat ze psychogeen van oorsprong zijn, nauw verbonden in de tijd als ze zijn met traumatische gebeurtenissen, onoplosbare en onverdraaglijke problemen of verstoorde betrekkingen. De symptomen vertegenwoordigen dikwijls de voorstelling van de patiënt over hoe een lichamelijke ziekte er uit ziet. Lichamelijk en aanvullend onderzoek brengt geen enkele bekende lichamelijke of neurologische stoornis aan het licht. Daarenboven zijn er aanwijzingen dat het functieverlies een uitdrukking is van emotionele conflicten of noden. De symptomen kunnen zich ontwikkelen in nauwe relatie met psychische stress en verschijnen vaak plotseling. Alleen stoornissen van lichamelijke functies die gewoonlijk onder willekeurige controle staan en verlies van zintuiglijke gewaarwordingen vallen hieronder. Stoornissen met betrekking tot pijn en andere complexe lichamelijke sensaties die verlopen via het autonome zenuwstelsel zijn geclassificeerd onder somatisatiestoornissen (F45.0). De mogelijkheid van het naderhand optreden van ernstige lichamelijke of psychiatrische stoornissen dient altijd in gedachten te worden gehouden. | conversiehysterie | conversiereactie | hysterie | hysterische psychose
Définition: Les divers troubles dissociatifs (ou de conversion) ont en commun une perte partielle ou complète des fonctions normales d'intégration des souvenirs, de la conscience de l'identité ou des sensations immédiates et du contrôle des mouvements corporels. Toutes les variétés de troubles dissociatifs ont tendance à disparaître après quelques semaines ou mois, en particulier quand leur survenue est associée à un événement traumatique. L'évolution peut également se faire vers des troubles plus chroniques, en particulier des paralysies et des anesthésies, quand la survenue du trouble est liée à des problèmes ou des difficultés interpersonnelles insolubles. Dans le passé, ces troubles ont été classés comme divers types d'hystérie de conversion . On admet qu'ils sont psychogènes, dans la mesure où ils surviennent en relation temporelle étroite avec des événements traumatiques, des problèmes insolubles et insupportables, ou des relations interpersonnelles difficiles. Les symptômes traduisent souvent l'idée que se fait le sujet du tableau clinique d'une maladie physique. L'examen médical et les examens complémentaires ne permettent pas de mettre en évidence un trouble physique (en particulier neurologique) connu. Par ailleurs, on dispose d'arguments pour penser que la perte d'une fonction est, dans ce trouble, l'expression d'un conflit ou d'un besoin psychique. Les symptômes peuvent se développer en relation étroite avec un facteur de stress psychologique et ils surviennent souvent brusquement. Seuls les troubles impliquant soit une perturbation des fonctions physiques normalement sous le contrôle de la volonté, soit une perte des sensations sont inclus ici. Les troubles impliquant des manifestations douloureuses ou d'autres sensations physiques complexes faisant intervenir le système nerveux autonome, sont classés parmi les troubles somatoformes (F45.0). La possibilité de survenue, à une date ultérieure, d'un trouble physique ou psychiatrique grave, doit toujours êt ...

aandoeningen uit I21-I22 en I24.- gespecificeerd als chronisch of met vermelde duur van meer dan 4 weken (meer dan 28 dagen) vanaf begin
Tout état classé en I21-I22 et I24.- précisé comme chronique ou d'une durée de 4 semaines au moins (plus de 28 jours) depuis le début

foetus of zuigeling met zwangerschapsduur van 42 voltooide-weken of meer (294 dagen of meer), niet-'heavy- or large-for-dates' | postmaturiteit NNO
Postmaturité SAI

Omschrijving: Deze categorie is bedoeld voor persoonlijkheidsstoornissen die dikwijls problemen veroorzaken, maar niet het specifieke symptomenpatroon laten zien dat de stoornissen kenmerkt die zijn beschreven onder F60.-. Dientengevolge zijn ze vaak lastiger te diagnosticeren dan de stoornissen uit F60.-. | Voorbeelden zijn onder meer | gemengde persoonlijkheidsstoornissen met kenmerken van verscheidene van de stoornissen uit F60.-, maar zonder een op de voorgrond staand symptomencomplex dat een specifiekere diagnose toelaat | Voorbeelden zijn onder meer | storende persoonlijkheidsveranderingen, niet geclassificeerd onder F60.- of F62.- en beschouwd als secundair aan een hoofddiagnose van een tevens bestaande affectieve of angststoornis.
Définition: Cette catégorie concerne des troubles de la personnalité, souvent gênants, mais ne présentant pas les caractéristiques symptomatiques spécifiques de l'un quelconque des troubles décrits en F60.-. De ce fait, le diagnostic de ces troubles soulève souvent des difficultés. Exemples: modifications gênantes de la personnalité, non classables en F60.- ou F62.-, et considérées comme accessoires comparativement à un diagnostic principal de trouble affectif ou anxieux concomitant | troubles mixtes de la personnalité avec présence de caractéristiques appartenant à plusieurs des troubles décrits en F60.-, mais sans prédominance d'un groupe déterminé de symptômes permettant de faire un diagnostic plus spécifique

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit recidiverende aanvallen van hevige angst (paniek) die niet beperkt zijn tot bepaalde situaties of omstandigheden en derhalve onvoorspelbaar zijn. Net als bij andere angststoornissen zijn de belangrijkste symptomen onder meer plotseling beginnende hartkloppingen, pijn op de borst, verstikkingsgevoelens, duizeligheid en gevoelens van onwerkelijkheid (depersonalisatie of derealisatie). Dikwijls is er ook een secundaire angst om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Paniekstoornis dient niet als hoofddiagnose te worden opgegeven indien de betrokkene een depressieve stoornis heeft op de tijd dat de aanvallen beginnen, aangezien onder die omstandigheden de paniekaanvallen waarschijnlijk een gevolg zijn van depressiviteit. | Neventerm: | paniekaanval | paniektoestand
Définition: Les caractéristiques essentielles de ce trouble sont des attaques récurrentes d'anxiété sévère (attaques de panique), ne survenant pas exclusivement dans une situation particulière ou dans des circonstances déterminées, et dont la survenue est, de ce fait, imprévisible. Comme dans d'autres troubles anxieux, les symptômes essentiels concernent la survenue brutale de palpitations, de douleurs thoraciques, de sensations d'étouffement, d'étourdissements et de sentiments d'irréalité (dépersonnalisation ou déréalisation). Il existe par ailleurs souvent aussi une peur secondaire de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. On ne doit pas faire un diagnostic principal de trouble panique quand le sujet présente un trouble dépressif au moment de la survenue des attaques de panique; les attaques de panique sont, dans ce cas, probablement secondaires à la dépression. | Attaque | Etat | de panique

interindividueel | van mens tot mens verschillend
interindividuel | qui concerne les relations entre individus

inoperabel | niet meer heelkundig te behandelen
inopérable

multipara | vrouw die meer dan eens heeft gebaard
multipare | qui a eu plusieurs enfants

permanent | één of meer jaren durend
pérenne/pérennant | persistant | permanent

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Als men Europese cijfers extrapoleert naar België verwacht men maximaal 150.000 patiënten met COPD daar waar dat men meer dan 500.000 terugvindt in de Farmanetgegevens.
En extrapolant les chiffres européens à la Belgique, on s’attend à un maximum de 150.000 patients atteints de BPCO, alors que l’on en retrouve plus de 500.000 dans les données Pharmanet.

Door een toename van het gebruik van orale anticoagulantia wordt men meer en meer geconfronteerd met de problemen bij een dergelijke behandeling.
Etant donné l’utilisation croissante des anticoagulants oraux, nous sommes de plus en plus souvent confrontés aux problèmes qu’un tel traitement peut occasionner.

De prevalentie van obesitas schommelt in ons land tussen 15-20 % en qua overgewicht zou quasi één op twee volwassenen dit probleem vertonen. Ook bij kinderen en adolescenten vindt men meer en meer gewichtsproblemen.
La prévalence de l’obésité oscille en Belgique entre 15 et 20 %, et près d’un adulte sur deux présenterait des problèmes d’excès pondéral, problèmes qui touchent également un nombre sans cesse croissant d’enfants et d’adolescents.

“Actieve beroepsbeoefenaars” zijn de beroepsbeoefenaars van wie men meer dan een getuigschrift per jaar terugvindt (“geattesteerde” praktijk).
“Praticiens” : il s’agit des praticiens dont on retrouve plus d’1 attestation chaque année (pratique attestée).

“Actieve beroepsbeoefenaars” zijn beroepsbeoefenaars van wie men meer dan één getuigschrift per jaar terugvindt (“geattesteerde” praktijk).
“Praticiens”: il s’agit des praticiens dont on retrouve plus d’une attestation chaque année (pratique attestée).

Wanneer men de regionale verschillen in het gebruik van antidepressiva (ATC N06A) bestudeert, na correctie door directe standaardisatie, ziet men in de Waalse regio een verbruik (in DDD) dat hoger is dan het nationaal gemiddelde: gemiddeld 41 % meer dan in Vlaanderen en 29 % meer dan in de regio van Brussel-hoofdstad.
Lorsqu’on examine les différences régionales dans l’utilisation des antidépresseurs (ATC N06A), après correction par standardisation directe, on observe en Région wallonne une consommation (en DDD) plus importante que la moyenne nationale : en moyenne 41 % en plus qu’en Flandre et 29 % en plus que la Région de Bruxelles-Capitale.

Uit de tabel 3.5.60 blijkt duidelijk dat hoe meer zorgafhankelijk men wordt hoe meer men beroep kan doen op de zorgverleners om een afspraak aan te vragen bij de tandarts (p< 0,0001), om zich naar de tandarts te verplaatsen (p< 0,0001) of om zich te laten begeleiden tijdens de raadpleging (p< 0,0001).
Du tableau 3.5.60, il ressort clairement que plus l’on devient dépendant de soins, plus l’on peut faire appel à des soignants pour demander un rendez-vous chez le dentiste (p< 0,0001), pour se déplacer chez le dentiste (p< 0,0001) ou pour se faire accompagner durant la consultation (p< 0,0001).

Op het voorstel om deze studie aan te vullen met een meer specifieke analyse van die groepen, geven we slechts één enkele vaststelling: de parcours en de belangrijkste conclusies blijven dezelfde als die van bijna 15 jaar geleden in de studie over een meer algemeen publiek van sociaal verzekerden (Franssen, 1998) in samenwerking met CM. Zo is er die paragraaf die nu nog altijd actueel is en nochtans al in 1998 geschreven werd: “Vandaag, niettegenstaande de budgettaire beperkingen, blijft het stelsel materieel gezien “globaal” doeltreffend, maar dit is niet meer het geval symbolisch gezien: het laat de mensen - hier zou men “die langdurig arbeidsongeschikt zijn” kunnen aan toevoegen - niet toe sociaal te bestaan.
A la proposition de compléter cette étude par une analyse plus spécifique de ces publics, nous objectons ce seul constat : les parcours et principales conclusions restent les mêmes que ceux relayés il y a bientôt 15 ans dans le travail réalisé sur le public plus général des assujettis sociaux (Franssen, 1998) en collaboration avec la M.C. Ainsi, ce paragraphe encore d’actualité aujourd’hui et pourtant écrit en 1998 : “Aujourd’hui, malgré les contraintes budgétaires, le système reste “globalement” effi cace matériellement, mais ne l’est plus symboliquement : il ne permet pas aux personnes - on pourrait ici spécifi er “en incapacité de travail prolongée” - d’exister socialement.

Voor de duidelijkheid citeren we het referentie-artikel: " Toch mag het besluit op dit ogenblik zijn dat zolang de GFR (creatinineklaring) meer dan 60 (en allicht meer dan 40) ml/min is, men ongestoord metformine kan opstarten of handhaven" .
Pour être tout à fait clair, nous traduisons la phrase de l’article de référence: " Il peut être conclu pour le moment que tant que la clairance de la créatinine est supérieure à 60 (et probablement supérieure à 40) ml/min, la metformine peut être débutée ou poursuivie sans crainte" .

Men mag niet vergeten dat in studies die zijn uitgevoerd met meer recente geneesmiddelen zoals de taxanen, trastuzumab en de aromatase-inhibitoren bemoedigende resultaten werden gezien in termen van overleving [zie Folia januari 2006 en augustus 2006 ], en dat deze middelen de overleving op lange termijn mogelijk nog meer verlengen.
Il ne faut pas oublier que des études effectuées avec des médicaments plus récents tels les taxanes, le trastuzumab et les inhibiteurs de l’aromatase, ont donné des résultats encourageants en terme de survie [voir Folia de janvier 2006 et d’août 2006], et que ces médicaments amélioreront peut-être encore davantage la survie à long terme. Folia de janvier 2006 aout 2006