Vertaling van "men de behandeling " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

interindividueel | van mens tot mens verschillend
interindividuel | qui concerne les relations entre individus

orthopedisch | met betrekking tot de behandeling van misvormingen van beenderen en gewrichten
orthopédique | 1) relatif à l'orthopédie - 2) qui corrige

psychiatrisch | met betrekking tot de behandeling van geestelijke stoornissen
psychiatrique

therapie | behandeling
thérapie | traitement

monotherapie | behandeling met één geneesmiddel
monovalente (thérapie-) | thérapie qui recourt à un seul médicament

massage | manuele behandeling
massage | massage

antibiotherapie | behandeling van ziekten met bacteriëndodende middelen
antibiothérapie | traitement par les antibiotiques

chemotherapie | behandeling van ziekten met scheikundige stoffen
chimiothérapie | chimiothérapie

defibrillatie | elektrische behandeling van hartritmestoornis
défibrillation | choc électrique externe visant à rétablir un rythme cardiaque normal

blootstelling aan door de mens gemaakt zichtbaar licht
exposition à la lumière visible artificielle

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Men dient steeds de risico’s bij eventueel stoppen af te wegen tegen de risico’s bij voortzetten van de behandeling, waarbij men zich moet afvragen of de behandeling echt aangewezen is.
Dans tous les cas, il convient de mettre en balance les risques liés à l’arrêt éventuel du traitement et les risques liés à sa poursuite, tout en se demandant si le médicament est vraiment indiqué.

Er mag overwogen worden om de doses te verhogen van 400 mg tot 600 mg of 800 mg bij patiënten met de ziekte in chronische fase of van 600 mg tot een maximum van 800 mg (tweemaal daags een dosis van 400 mg) bij patiënten in de acceleratiefase of in de blastaire crisis. Deze dosisverhoging mag enkel gebeuren indien er geen ernstige bijwerkingen, niet-leukemie-gerelateerde neutropenie of trombocytopenie zijn opgetreden, onder de volgende omstandigheden: bij progressie van de ziekte (op elk tijdstip); in geval men er niet in slaagt een voldoende hematologische respons te bereiken na een behandeling van tenminste 3 maanden; in geval men er niet in slaagt een cytogenetische respons te bereiken na een behandeling van 12 maanden; of bij verlies van een eerder bereikte hematologische en/of cytogenetische respons.
En l’absence d'effets indésirables sévères et de neutropénie ou de thrombopénie sévères non imputables à la leucémie, une augmentation de la dose peut être envisagée, de 400 mg à 600 mg ou 800 mg, chez les patients en phase chronique, ou de 600 mg à un maximum de 800 mg (en deux prises de 400 mg par jour) chez les patients en phase accélérée ou en crise blastique, dans les circonstances suivantes : évolution de la maladie (à tout moment), absence de réponse hématologique satisfaisante après un minimum de 3 mois de traitement, absence de réponse cytogénétique après 12 mois de traitement, ou perte de la réponse hématologique et/ou cytogénétique obtenue auparavant.

Dosisverhoging van 340 mg/m 2 per dag tot 570 mg/m 2 per dag (de totale dosis van 800 mg mag niet worden overschreden) kan worden overwogen bij kinderen indien er geen ernstige bijwerkingen of ernstige niet-leukemie-gerelateerde neutropenie of trombocytopenie zijn opgetreden, onder de volgende omstandigheden: bij progressie van de ziekte (op elk tijdstip); indien men er niet in slaagt een voldoende hematologische respons te bereiken na een behandeling van tenminste 3 maanden; indien men er niet in slaagt een cytogenetische respons te bereiken na een behandeling van 12 maanden; of bij verlies van een eerder bereikte hematologische en/of cytogenetische respons.
L’augmentation de doses de 340 mg/m 2 jusqu’à 570 mg/m 2 par jour (sans dépasser la dose totale de 800 mg) peut être envisagée chez l’enfant en l’absence d’effets indésirables graves et de neutropénie ou thrombopénie sévères non liées à la leucémie dans les circonstances suivantes : progression de la maladie (à n’importe quel moment) ; absence de réponse hématologique satisfaisante après au moins 3 mois de traitement ; absence de réponse cytogénétique après 12 mois de traitement ; ou perte d’une réponse hématologique et/ou cytogénétique antérieure.

Deze resultaten laten niet toe te besluiten welke anti-aggregerende behandeling het meest doeltreffend is in de secundaire preventie van cerebrovasculaire accidenten. Ze versterken wel de idee dat men bij de keuze van de anti-aggregerende behandeling rekening moet houden met criteria zoals het risico van ongewenste effecten of de kostprijs van de behandeling.
Ces résultats ne permettent pas de conclure quel est le traitement antiagrégant le plus efficace en prévention secondaire des accidents vasculaires cérébraux, mais ils renforcent l’idée que des critères tels que le risque d’effets indésirables et le coût du traitement doivent être pris en compte dans le choix du traitement antiagrégant.

Wanneer men aanneemt dat behandeling het risico van een opstoot met een derde vermindert, en dat er een gemiddelde opstootfrequentie is van 0,5 per jaar, dient men, volgens de auteur van een commentaar, patiënten zoals deze die werden ingesloten in de twee studies, gedurende 6 jaar te behandelen om één opstoot te voorkomen.
L’auteur d’un commentaire estime que si l’on admet que le traitement diminue le risque de rechute d’environ 1/3, et que la fréquence des rechutes est en moyenne de 0,5 par an, il faudrait traiter les patients comme ceux qui ont été inclus dans les deux études pendant 6 ans pour prévenir une seule rechute.

Vruchtbaarheid Het effect van behandeling met 6-mercaptopurine op de vruchtbaarheid bij de mens is onbekend maar er zijn meldingen geweest van ex-patiënten die na behandeling op de kinderleeftijd of in de adolescentie een of meer kinderen hebben gekregen.
Fécondité L’effet du traitement par la 6–mercaptopurine sur la fécondité humaine n’est pas connu, mais il existe des rapports faisant état d’une paternité/maternité accomplie après un traitement pendant l’enfance ou l’adolescence.

Wanneer spironolacton wordt voorgeschreven, dient men bedacht te zijn op het risico van hyperkaliëmie, en dienen de kaliumspiegels te worden gecontroleerd vóór en tijdens de behandeling: bij een kaliëmie tussen 5 en 5,5 mmol/l zal de dosis spironolacton gehalveerd worden (of zal spironolacton één dag op twee worden toegediend); bij een kaliëmie hoger dan 5,5 mmol/l zal spironolacton niet voorgeschreven worden of zal de behandeling onderbroken worden.
Lors de la prescription de spironolactone, il convient d’être attentif au risque d’hyperkaliémie et de contrôler la kaliémie avant et pendant le traitement: si la kaliémie se situe entre 5 et 5,5 mmol/l, la dose de spironolactone sera réduite de moitié (ou administrée un jour sur deux); si la kaliémie est supérieure à 5,5 mmol/l, la spironolactone ne sera pas prescrite ou sera arrêtée.

De auteur van het artikel in La Revue Prescrire besluit dat pseudo-parkinsonisme tijdens behandeling met een calciumantagonist zeldzaam is, maar dat men moet denken aan een medicamenteuze oorzaak wanneer bij instellen van een behandeling met een calciumantagonist een dergelijk syndroom optreedt, of wanneer de toestand verergert bij een Parkinsonpatiënt.
L’auteur de l’article de La Revue Prescrire conclut que les observations de syndrome parkinsonien sous antagoniste du calcium sont rares mais que l’apparition d’un tel syndrome ou l’aggravation de l’état d’un patient parkinsonien alors que la prise d’un antagoniste du calcium vient de débuter, doit faire envisager une étiologie médicamenteuse.

Bij behandeling met tretinoïne of adapaleen moet men soms twee of meer maanden wachten vooraleer verbetering optreedt; in het begin van de behandeling kunnen de acneletsels zelfs verslechteren.
Lors d'un traitement par la trétinoïne ou l'adapalène, il faut parfois attendre deux ou plusieurs mois avant qu'une amélioration n'apparaisse; en début de traitement, une aggravation des lésions acnéiques peut même se produire.

Bij patiënten die wel coronairlijden hebben maar geen andere duidelijke risicofactor, is de winst die men kan verwachten van een preventieve behandeling in ieder geval lager, en, in afwezigheid van evidentie van een effect van een ACE-inhibitor op de mortaliteit, weegt deze winst misschien niet op tegenover de kostprijs en de risico’s van een dergelijke behandeling.
Chez les patients atteints d’une affection coronarienne mais sans autre facteur de risque évident, le bénéfice escompté d’un traitement préventif est en tout cas plus faible et, en l’absence de preuves d’un effet d’un IECA sur la mortalité, ce bénéfice ne contrebalance peut-être pas le coût et les risques d’un tel traitement.