Vertaling van "gegeven aan patiënten bij wie nietherkende hartziekte " (Nederlands → Frans) :

Zonder voorafgaand onderzoek mag RELERT niet worden gegeven aan patiënten bij wie nietherkende hartziekte waarschijnlijk is of aan patiënten met risico op coronaire hartziekten (CHZ) (bijvoorbeeld patiënten met hypertensie, diabetes, rokers of gebruikers van nicotinesubstitutietherapie, mannen boven de 40 jaar, postmenopauzale vrouwen en patiënten met een duidelijke familiegeschiedenis van CHZ).
RELERT ne doit pas être administré sans évaluation préalable dans les cas suivants : patients chez lesquels une cardiopathie non encore diagnostiquée est vraisemblable, ou patients présentant un risque de maladie coronarienne (par exemple patients souffrant d’hypertension artérielle, de diabète, patients fumeurs ou utilisant un traitement de substitution à la nicotine, hommes âgés de plus de 40 ans, femmes en postménopause et patients présentant des antécédents familiaux marqués de maladies coronariennes).

Net als voor andere 5-HT 1B / 1D -receptoragonisten geldt, mag rizatriptan zonder voorafgaande beoordeling niet worden gegeven aan patiënten bij wie niet-herkende hartziekte waarschijnlijk is of aan patiënten met risico op coronaire hartziekten (CHZ) (bijvoorbeeld patiënten met hypertensie, diabetes, rokers of gebruikers van nicotinesubstitutietherapie, mannen boven de 40-jarige leeftijd, postmenopauzale vrouwen, patiënten met een bundeltakblok en patiënten met een sterk familiair voorkomen van CHZ).
Comme avec les autres agonistes des récepteurs 5-HT 1B/1D , le rizatriptan ne doit pas être administré, sans une évaluation préalable, aux patients chez lesquels une maladie cardiovasculaire asymptomatique est possible ou aux patients ayant un risque de maladie coronarienne (par exemple, les patients ayant une hypertension artérielle, les diabétiques, les fumeurs ou les utilisateurs de thérapies de substitution à base de nicotine, les hommes âgés de plus de 40 ans, les femmes ménopausées, les patients ayant un bloc de branche, et ceux ayant des antécédents familiaux importants de maladie coronarienne).

Candesartan Plus HCT EG mag worden gegeven aan patiënten van wie de bloeddruk niet optimaal onder controle is met een monotherapie van candesartan cilexetil of hydrochloorthiazide of lagere doses Candesartan Plus HCT EG.
Un ajustement posologique du candésartan cilexétil est recommandé en cas de passage de l'hydrochlorothiazide en monothérapie à Candesartan Plus HCT EG. Candesartan Plus HCT EG peut être administré chez le patient dont la pression artérielle n’est pas suffisamment contrôlée par le candésartan cilexétil ou l’hydrochlorothiazide en monothérapie ou Candesartan Plus HCT EG à une dose inférieure.

Atacand Plus mag worden gegeven aan patiënten van wie de bloeddruk niet optimaal onder controle is met een monotherapie van candesartan cilexetil of hydrochloorthiazide of lagere doses Atacand Plus.
Atacand Plus peut être administré chez l’adulte dont la pression artérielle n’est pas suffisamment contrôlée par le candésartan cilexetil ou l’hydrochlorothiazide en monothérapie ou Atacand Plus à des doses inférieures.

Co-Candepharma mag worden gegeven aan patiënten van wie de bloeddruk niet optimaal onder controle is met een monotherapie van candesartan cilexetil of hydrochloorthiazide of lagere doses Co-Candepharma.
Co-Candepharma peut être administré chez l’adulte dont la pression artérielle n’est pas suffisamment contrôlée par le candésartan cilexetil ou l’hydrochlorothiazide en monothérapie ou Co-Candepharma à une dose inférieure.

Een onderzoek van de tanden met geschikte preventieve tandheelkunde dient te worden overwogen vooraleer een behandeling met orale bisfosfonaten wordt gegeven aan patiënten bij wie het gebit in slechte toestand is
Un examen dentaire, associé à un traitement dentaire préventif approprié, doit être envisagé avant d’administrer un traitement à base de bisphosphonates oraux à des patients présentant une mauvaise hygiène buccale.

Speciale aandacht moet worden gegeven aan patiënten bij wie de transaminasespiegels stijgen en de behandeling moet worden gestaakt als verhogingen van de alanine aminotransferase (ALT) en aspartaat aminotransferase (AST) waarden tot meer dan drie keer de bovengrens van de normaalwaarde overstijgen en aanhouden.
Une attention particulière doit être portée aux patients chez lesquels survient une élévation des taux de transaminases et le traitement doit être interrompu si l’élévation de l’alanineaminotransférase (ALAT) et de l’aspartate aminotransférase (ASAT) est supérieure à trois fois la limite supérieure de la normale et persiste.

Na een behandeling van 104 weken, was er bij alle 13 patiënten van wie gegevens beschikbaar waren sprake van een handhaving of verbetering van het percentiel voor gewicht ten opzichte van leeftijd (boven het derde percentiel) en bij alle 12 patiënten van wie gegevens beschikbaar waren lag de lengte boven het derde percentiel en bij alle 12 patiënten van wie gegevens beschikbaar waren lag de hoofdomtrek boven het derde percentiel.
Après 104 semaines de traitement, les 13 patients dont les données étaient disponibles avaient maintenu ou amélioré leur poids par rapport à l’âge (au-dessus du 3 ème percentile) ; les 12 patients dont les données étaient disponibles étaient au-dessus du 3 ème percentile pour la taille et pour le périmètre crânien.

**De incidentiepercentages voor myocardinfarct en andere bijwerkingen bij een ischemische hartziekte (respectievelijk 0,43% en 1,54%) zijn afgeleid uit een analyse van 13 dubbelblinde onderzoeken bij in totaal 2082 patiënten die entacapon ontvingen en bij wie zich 'end-of-dose' motorische fluctuaties voordeden.
**Les incidences des infarctus du myocarde et des autres manifestations de cardiopathie ischémique (respectivement 0,43 % et 1,54%) proviennent d’une analyse de 13 études en double-insu, portant sur 2 082 patients présentant des fluctuations motrices de fin de dose et recevant l’entacapone.

Bij 6 van de 11 patiënten van wie gegevens beschikbaar waren was er na week 52 nog sprake van verdere verbetering van de motorische functies (de duur van de behandeling varieerde per patiënt van 58 tot 168 weken met een gemiddelde nacontroleperiode van121 weken), waaronder 3 ambulante patiënten en 3 patiënten die bij de laatste test in het kader van het onderzoek alleen maar konden zitten.
La fonction motrice de six des onze patients dont les données étaient disponibles a continué à s’améliorer au-delà de la 52 ème semaine (la durée du traitement allant de 58 à 168 semaines suivant les patients ; période de suivi de 121 semaines