Traduction de «effect veroorzaakt door een β-agonist was additief » (Néerlandais → Français) :

Het bronchodilaterende effect veroorzaakt door een β-agonist was additief met dat veroorzaakt door montelukast.
L’effet bronchodilatateur provoqué par un bêta-agoniste s’ajoutait à celui du montélukast.

Het bronchusverwijdende effect van een bèta-agonist was additief met dat van montelukast.
L'effet bronchodilatateur induit par un bêta-agoniste s'est ajouté à celui induit par le montélukast.

De door een bèta-agonist veroorzaakte bronchodilatatie was additief aan die welke geïnduceerd werd door montelukast.
Dans les essais cliniques, le montélukast a inhibé la bronchoconstriction induite par l'inhalation de LTD 4 dès la dose de 5 mg.

De door een β-agonist veroorzaakte bronchodilatatie was additief aan die welke geïnduceerd werd door montelukast.
L’ajout d'un bêta-agoniste a provoqué un effet additif sur la bronchodilatation induite par le montélukast.

Het door een bèta-agonist veroorzaakte bronchodilatatie-effect vormde een aanvulling op het door montelukast veroorzaakte.
L’ajout d’un β-agoniste a provoqué un effet additif sur la bronchodilatation induite par le montélukast.

De combinatie met gemengde agonisten/antagonisten (bijv. buprenorfine, nalbufine, pentazocine) en tramadol is niet aan te raden, omdat het analgetische effect van een zuivere agonist theoretisch in dergelijke omstandigheden kan verminderen. Tramadol kan convulsies opwekken en het risico verhogen op convulsies veroorzaakt door selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) zoals fluoxetine of fluvoxamine), serotoninenorepinefrineheropnameremmers (SNRI’s), tricyclische antidepressiva, antipsychotica en andere middelen die de aanvalsdrempel verlagen (zoals bupropion, mirtazapine, tetrahydrocannabinol) (zie rubrieken 4.4 en 5.2).
Le tramadol peut provoquer des convulsions et accroître le risque de convulsions causées par des inhibiteurs sélectifs de la recapture de la sérotonine (ISRS) tels que fluoxétine ou fluvoxamine, des inhibiteurs de la recapture de sérotonine-noradrénaline (IRSN), des antidépresseurs tricycliques, des antipsychotiques et d’autres médicaments abaissant le seuil convulsivant (tels que bupropione, mirtazapine, tétrahydrocannabinole) (voir rubriques 4.4 et 5.2).

Dit treedt binnen 48 uur na toediening op en wordt zeer waarschijnlijk veroorzaakt door een lokaal effect op de dunne darm. In het wereldwijde veldonderzoek was de waargenomen incidentie van braken op de dag van toediening van spinosad in een dosis van 50-75 mg/kg lichaamsgewicht, of op de dag daarna, 6% tot 11% in de eerste drie maanden van de behandeling.
Le jour même, ou le jour suivant l’administration de spinosad à une dose de 50 à 75 mg/kg de masse corporelle, l’incidence de vomissement observée dans le cadre de l’essai mené sur le terrain à l’échelle mondiale était située entre 6% et 11% lors des 3 premiers mois du traitement.