Traduction de «eerder een zware chemotherapie hebben gehad » (Néerlandais → Français) :

Bij de patiënten die eerder een zware chemotherapie hebben gehad en aan wie men carboplatine wenst toe te dienen in monotherapie, dient men de berekeningsformule van Egorin te gebruiken:
Chez les patients ayant reçu une chimiothérapie lourde au préalable et auxquels on souhaite administrer le carboplatine en monothérapie, il y a lieu d’utiliser la formule de calcul d’Egorin :

- Preventieve inname van het diureticum acetazolamide is in principe enkel aanbevolen bij personen die eerder symptomen van hoogteziekte hebben gehad.
- La prise préventive du diurétique acétazolamide n’est en principe recommandée que chez les personnes ayant déjà présenté des symptomes de mal d’altitude.

Met name patiënten die nog nooit eerder humane normale immunoglobuline hebben gehad, patiënten die voorheen een ander IVIg-product kregen of patiënten bij wie een lange periode verstreken is sinds de vorige infusie, moeten tijdens de eerste infusie en gedurende het eerste uur daarna worden bewaakt om mogelijke bijwerkingen op te merken.
En particulier lorsqu’ils reçoivent des immunoglobulines humaines normales pour la première fois, dans le cas d’un changement de produit ou lorsque la dernière perfusion remonte à une longue période, ces patients doivent être suivis pendant toute la durée de la première administration et pendant l'heure qui suit la fin de la perfusion, afin de détecter d'éventuels effets indésirables.

Yondelis wordt gebruikt bij de behandeling van patiënten met gevorderd wekedelensarcoom, in die gevallen waarbij eerdere geneesmiddelen geen succes hebben gehad of bij patiënten bij wie het gebruik van andere geneesmiddelen niet geschikt is.
Yondelis est utilisé pour le traitement des patients atteints de sarcome des tissus mous au stade évolué, quand les traitements précédents ont été inefficaces ou quand les patients ne peuvent pas recevoir ces autres traitements.

De 144 weken durende, dubbelblinde, actief gecontroleerde fase van het onderzoek GS-99-903 bestudeerde de werkzaamheid en veiligheid van tenofovirdisoproxil 245 mg (als fumaraat) versus stavudine, indien gebruikt in combinatie met lamivudine en efavirenz bij met HIV-1 geïnfecteerde volwassen patiënten die nog niet eerder een antiretrovirale behandeling hebben gehad.
L’étude GS-99-903, conduite sur 144 semaines, en double aveugle, et contrôlée, a évalué l’efficacité et la tolérance du ténofovir disoproxil 245 mg (sous forme de fumarate) versus la stavudine chacun en association avec la lamivudine et l’éfavirenz chez des patients adultes infectés par le VIH-1 naïfs de traitement antirétroviral.

**Onder patiënten die een zware chemotherapie gevolgd hebben worden patiënten verstaan die een van de volgende behandelingsregimes hebben gehad: -Mitomycine C -Nitrosourea -Combinatietherapie met doxorubicine / cyclofosfamide / cisplatine -Combinatietherapie met 5 of meer geneesmiddelen -Radiotherapie ≥ 4500 rad, geconcentreerd op een gebied van 20 x 20 cm, of op meer dan één gebied.
- Radiothérapie ≥ 4500 rads, concentrée sur un champ de 20 x 20 cm ou sur plus d’un champ de radiothérapie.

Bij patiënten met gelijktijdige hartziekte die mediastinale en/of hartirradiatie krijgen, een eerdere behandeling hebben gehad met alkylerende middelen, en hoog-risico patiënten (met > 5 jaar arteriële hypertensie, eerdere coronaire, valvulaire of myocardiale hartbeschadiging, leeftijd 70 jaar of ouder) mag een maximale totale dosis van 400 mg/m 2 lichaamsoppervlakte niet worden overschreden. Bovendien moet bij deze patiënten de hartfunctie worden bewaakt (zie rubriek 4.4).
Il convient de ne pas dépasser une dose totale maximale de 400 mg/m 2 de surface corporelle et de surveiller la fonction cardiaque chez les patients présentant par ailleurs une cardiopathie et ayant reçu une irradiation médiastinale et/ou cardiaque avant le traitement par des agents alkylants ainsi que chez les patients à haut risque (hypertension artérielle présente depuis plus de 5 ans, antécédents de dommages cardiaques coronariens, valvulaires ou myocardiques, âge supérieur à 70 ans) (voir rubrique 4.4).

Bij patiënten met gelijktijdige hartziekte die mediastinale en/of hartirradiatie krijgen, een eerdere behandeling hebben gehad met alkylerende middelen, en hoog-risico patiënten (met > 5 jaar arteriële hypertensie, eerdere coronaire, valvulaire of myocardiale hartbeschadiging, leeftijd 70 jaar of ouder) mag een maximale totale dosis van 400 mg/m 2 lichaamsoppervlakte niet worden overschreden. Bovendien moet bij deze patiënten de hartfunctie worden bewaakt.
Il convient de ne pas dépasser une dose totale maximale de 400 mg/m 2 de surface corporelle et de surveiller la fonction cardiaque chez les patients présentant par ailleurs une cardiopathie et ayant reçu une irradiation médiastinale et/ou cardiaque avant le traitement par des agents alkylants ainsi que chez les patients à haut risque (hypertension artérielle présente depuis plus de 5 ans, antécédents de dommages cardiaques coronariens, valvulaires ou myocardiques, âge supérieur à 70 ans).

Imnovid in combinatie met dexamethason is geïndiceerd voor de behandeling van volwassen patiënten met recidiverend en refractair multipel myeloom die eerder minimaal twee andere behandelingregimes hebben gehad, waaronder zowel lenalidomide als bortezomib, en die tijdens de laatste behandeling ziekteprogressie hebben vertoond.
Imnovid est indiqué, en association avec la dexaméthasone, dans le traitement du myélome multiple en rechute et réfractaire chez les patients adultes ayant déjà reçu au moins deux traitements antérieurs comportant le lénalidomide et le bortézomib et dont la maladie a progressé pendant le dernier traitement.

Het therapeutische voordeel is verminderd bij patiënten die eerder een ischemisch cerebrovasculair accident hebben gehad of bij welke bekend is dat ze een ongecontroleerde diabetes hebben, waaruit volgt dat het voordeel/risico ratio minder gunstig is, maar nog steeds als positief beschouwd wordt in deze patiënten.
Le bénéfice thérapeutique est diminué chez les patients ayant des antécédents d’accident vasculaire cérébral ou présentant un diabète non contrôlé. Chez ces patients, le bénéfice thérapeutique est moins favorable, mais reste positif.