Traduction de «door het hof van cassatie werd opgelegd » (Néerlandais → Français) :

Ter herinnering: om de te zware sanctie te verlichten die door het Hof van Cassatie werd opgelegd in het kader van een vordering die door middel van een verzoekschrift was ingediend terwijl die door een dagvaarding had moeten worden ingediend, is artikel 700 van het Gerechtelijk Wetboek gewijzigd door de wet van 26 april 2007 tot wijziging van het Gerechtelijk Wetboek teneinde de gerechtelijke achterstand in te dijken.
Rappelons que pour contrer le caractère trop sévère de la sanction qui était appliquée par la Cour de Cassation lorsqu’une demande avait été introduite par une requête alors qu’elle aurait dû l’être par citation, l’article 700 du Code judiciaire fut modifié par la loi du 26 avril 2007 modifiant le Code Judiciaire en vue de lutter contre l’arriéré judiciaire.

De onpartijdigheid van het Belgische Hof van Cassatie werd in onderhavig geval niet in twijfel getrokken.
L'impartialité de la Cour de cassation belge ne prêtait pas en l'espèce à discussion.

Dit betekent, volgens het Hof van cassatie, " dat de geneesheer die door de werkgever is gemachtigd om na te gaan of de werknemer werkelijk arbeidsongeschikt is, op grond van zijn vaststellingen uitspraak mag doen over de gezondheidstoestand van de genoemde werknemer, niet enkel op de datum van zijn onderzoek, maar ook sedert de eerste dag van de aangevoerde periode van arbeidsongeschiktheid" (Hof van cassatie, 20 juni 1983, Arresten van het Hof van cassatie, 1982‑1983, 1297).
Suivant la Cour de cassation, ceci signifie que " le médecin délégué par un employeur pour vérifier la réalité de l'incapacité de travail alléguée par un travailleur, peut, sur la base de ses constatations, se prononcer sur l'état de santé dudit travailleur non seulement à la date de l'examen auquel il procède, mais encore depuis le premier jour de la période d'incapacité alléguée" (Cour de cassation, 20 juin 1983, Journal des Tribunaux, 1984, 124).

Naar de mening van het Hof had de zaak voor de Raad van Beroep en het Hof van Cassatie direct betrekking op het recht van klagers hun medische beroep te blijven uitoefenen, dat hun door de schorsing voorlopig ontnomen werd.
Aux yeux de la Cour, le droit des requérants à continuer d'exercer la profession médicale, que la suspension tendait à leur ôter provisoirement, se trouvait directement en cause devant le conseil d'appel et la Cour de cassation.

Zo oordeelde het Grondwettelijk Hof op 1 maart 2012 dat de maatregel waarbij een werkgever, die de DIMONA-aangifte voor een bepaalde werknemer niet heeft verricht, een solidariteitsbijdrage aan de RSZ dient te betalen 48 , niet kan worden gekwalificeerd als een strafrechtelijke sanctie Het Hof van Beroep van Gent op 24 november 2011 49 bevestigde de stelling van de rechtbank van eerste aanleg van Gent, de dato 28 april 2010, zeggende dat: “De eerste rechter oordeelde terecht dat de administratieve sanctie die aan de beklaagde () werd opgelegd (nl. een uitsluiting voor 4 maanden van het recht op de tussenkomst van de verzekering in de kosten van geneeskundige verstrekking) geenszins een penaal karakter heeft, zodat er van enige verboden cumul geen sprake kan zijn”.
Le 24 novembre 2011 , la Cour d’appel de Gand a confirmé la décision du Tribunal de première instance de Gand du 28 avril 2010, en disant que le premier juge a jugé, à juste titre, que la sanction administrative imposée à l’accusé(e) (.) (à savoir une exclusion pendant 4 mois du droit à l’intervention de l’assurance dans le coût des prestations de santé) ne revêt, en aucun cas, un caractère pénal, de sorte qu’il ne peut être question d’un quelconque cumul interdit.

Kortom, wij kunnen best besluiten met een uittreksel van de door P.G. B. Dejemeppe gemaakte opmerkingen onder het arrest van het Hof van Cassatie van 6 februari 2009 41 : “Door op het vlak van de rechtspraak het exclusiviteitsbeginsel van de taal van het gewest in Vlaanderen en Wallonië in te voeren, stelt de wet van 15 juni 1935 op het gebruik van de talen in gerechtszaken een niet concurrentieregel vast in de veronderstelling dat de rechtsonderhorige die zich tot de rechtbank wendt of de persoon die voor het gerecht wordt gedaagd zich in die taal uit.
En conclusion, nous ne pouvons mieux faire que reprendre un extrait des observations formulées par B. Dejemeppe sous l’arrêt de la Cour de Cassation du 6 février 2009 41 : “En établissant pour la justice le principe de l’exclusivité de la langue de la région en Flandre et en Wallonie, la loi du 15 juin 1935 sur l’emploi des langues en matière judiciaire établit une règle de non-concurrence en présumant que le justiciable qui s’adresse au tribunal ou celui qui est appelé devant lui s’expriment dans cette langue.

Het RIZIV had tegen een van de ziekenfondsen een geding ingespannen en werd hierbij in het gelijk gesteld bij arrest van het Hof van Cassatie van 14 juni 1999.
L’INAMI avait entamé une procédure contre une des mutualités et l’arrêt de la Cour de Cassation du 14 juin 1999 lui a donné raison.

Het standpunt van het Hof van Cassatie in verband met de problematiek van de ondertekening werd uiteengezet in een arrest van 26 mei 1976 (34) .
Le point de vue adopté par la Cour de cassation au sujet de la problématique de la signature a été développé dans un arrêt du 26 mai 1976 (34) .

In een arrest van 21 januari 1993 (Arr. Cass., 1993, I, p. 81) oordeelde het Hof van Cassatie dat het toenmalige artikel 2272, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek, dat in een verjaringstermijn van één jaar voorzag voor rechtsvorderingen van geneesheren - een termijn die was gestoeld op het vermoeden van betaling - niet van toepassing was op doktersrekeningen geïnd door ziekenhuizen, zodat voor die laatste vorderingen de gemeenrechtelijke verjaringstermijn, die toen 30 jaar bedroeg, gold.
Dans un arrêt du 21 janvier 1993 (Pas. 1993, I, 81), la Cour de cassation avait jugé que l’article 2272, alinéa 1 er , du Code civil de l’époque prévoyant un délai de prescription d’un an pour les actions des médecins – délai fondé sur la présomption de paiement – n’était pas applicable aux factures des médecins perçues par les hôpitaux, de sorte que c’était le délai de prescription de droit commun, qui était à l’époque de 30 ans, qui s’appliquait à ces dernières actions.

In een arrest van 21 januari 1993 (Arr. Cass., 1993, I, p. 88) oordeelde het Hof van Cassatie dat het toenmalige artikel 2272, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek, dat in een verjaringstermijn van één jaar voorzag voor rechtsvorderingen van geneesheren - een termijn die was gestoeld op het vermoeden van betaling - niet van toepassing was op doktersrekeningen geïnd door ziekenhuizen, zodat voor die laatste vorderingen de gemeenrechtelijke verjaringstermijn, die toen 30 jaar bedroeg, gold.
Dans un arrêt du 21 janvier 1993 (Pas. 1993, I, 81), la Cour de cassation avait jugé que l’article 2272, alinéa 1 er , du Code civil de l’époque prévoyant un délai de prescription d’un an pour les actions des médecins - délai fondé sur la présomption de paiement - n’était pas applicable aux factures des médecins perçues par les hôpitaux, de sorte que c’était le délai de prescription de droit commun, qui était à l’époque de 30 ans, qui s’appliquait à ces dernières actions.