Vertaling van "continu infuus tot het gewenste effect bereikt " (Nederlands → Frans) :

Indien ernstige hypotensie, bradycardie of dreigend hartfalen optreedt dient een bèta 1 -agonist intraveneus worden toegediend in intervallen van 2-5 minuten of als continu infuus tot het gewenste effect bereikt wordt.
En cas d'hypotension sévère, de bradycardie ou de menace d'insuffisance cardiaque, on administrera un bêta1-agoniste en intraveineux à 2-5 minutes d'intervalle ou en perfusion continue jusqu'à ce que l'effet souhaité soit atteint.

Indien ernstige hypotensie, bradycardie of dreigend hartfalen optreedt dient een bèta1-agonist intraveneus te worden toegediend in intervallen van 2-5 minuten of als continu infuus tot het gewenste effect bereikt wordt. Indien een selectieve bèta 1 -agonist niet beschikbaar is, mag dopamine of atropine sulfaat intraveneus toegediend worden om een blok van de nervus vagus uit te lokken.
En cas d'hypotension sévère, de bradycardie ou de menace d'insuffisance cardiaque, on administrera un bêta1-agoniste en intraveineux à 2-5 minutes d'intervalle ou en tant que perfusion continue jusqu'à

Het gewenste sedatieniveau wordt bereikt door midazolam trapsgewijs te titreren gevolgd door ofwel een continu infuus ofwel door intermitterende bolusinjecties naargelang de klinische behoefte, de fysieke status, leeftijd en concomiterende medicatie (zie rubriek 4.5).
Le niveau de sédation recherché est atteint par la méthode de titration (doses fractionnées de midazolam), suivie soit par une perfusion continue soit par des injections intermittentes en bolus, en fonction du besoin clinique, de l'état physique, de l'âge et des médicaments associés (voir rubrique 4.5).

Het gewenste sedatieniveau wordt bereikt door midazolam trapsgewijs te titreren gevolgd door ofwel een continu infuus ofwel door intermitterende bolusinjecties naargelang de klinische behoefte, de fysieke status, leeftijd en concomiterende medicatie (zie rubriek 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie).
Le niveau de sédation recherché est atteint par la méthode de titration (doses fractionnées de midazolam), suivie soit par une perfusion continue soit par des injections intermittentes en bolus, en fonction du besoin clinique, de l'état physique, de l'âge et des médications associés (voir rubrique 4.5 Interactions avec d'autres médicaments et autres formes d'interactions).

Onderhoud van de sedatie kan worden bereikt door het titreren van een Propolipid 2% infuus tot het gewenste niveau van sedatie. Voor de meeste patiënten is 1,5 – 4,5 mg propofol/kg lichaamsgewicht/u nodig. Wanneer een snelle toename van het sedatieniveau is vereist, kan het infuus worden aangevuld met een bolustoediening van 10 – 20 mg propofol (0,5 - 1ml Propolipid 2% (20 mg/1 ml)).
La perfusion peut être complétée par une dose bolus de 10 à 20 mg de propofol (0,5 à 1 ml de Propolipid 2% (10 mg/1 ml)) si une augmentation rapide de la profondeur de sédation s’avère nécessaire.

B. Langdurige curarisatie (continu infuus): dien een infuus toe met een oplossing van 1 op 1000 (10 ml CELOCURINE verdund in 500 ml oplossing met 0,9 % NaCl of 5 % glucose + 0,9 % NaCl) met een infusiesnelheid die aangepast is aan de mate van de gewenste spierontspanning en zolang de duur van de ingreep dit vereist; de snelheid hangt af van het type trousse dat men gebruikt.
B. Curarisation prolongée (perfusion continue) : Perfuser une solution à 1 pour 1.000 (10 ml de CELOCURINE dilués dans 500 ml de solution de NaCl 0,9 %, ou de glucose 5 % + NaCl 0,9 %) à un rythme étroitement adapté à la profondeur du relâchement désiré et aussi longtemps que l'exige la durée de l'intervention; le rythme dépend du type de trousse qu’on emploie.

Onderhoud van de sedatie kan worden bereikt door het titreren van een Propolipid 1% infuus tot het gewenste niveau van sedatie.
Le maintien de la sédation sera effectué en augmentant la perfusion de Propolipid 1% jusqu’à obtenir le niveau de sédation souhaité.

Om een overdosis verdovende middelen bij honden die zijn behandeld met het diergeneesmiddel te vermijden, dienen verdovende middelen te worden toegediend tot het gewenste effect wordt bereikt.
Afin d’éviter tout surdosage anesthésique chez les chiens traités avec le médicament vétérinaire, les agents anesthésiques doivent être administrés jusqu’à obtention de l’effet souhaité.