Traduction de «componenten combinaties was tussen » (Néerlandais → Français) :

Het bijkomende bloeddruk verlagend effect van Forzaten/HCT in vergelijking tot de overeenkomende 2 componenten combinaties was tussen de -1,3 en -1,9 mmHg voor de diastolische druk en tussen de -2,7 en -4,9 mmHg voor de systolische druk, telkens gemeten bij de patiënt in zithouding.
Les proportions de patients atteignant l’objectif de pression artérielle (< 140/90 mmHg pour les patients nondiabétiques et < 130/80 mmHg pour les patients diabétiques) à la semaine 10, se situait entre 42.7% à 49.6% pour les groupes de traitement en double combinaison comparé à 52.4% à 58.8% pour FORZATEN/HCT.

In een dubbelblinde, gerandomiseerde add-on studie bij 808 patiënten (99.9% Kaukasische patiënten) bij de wie de bloeddruk nog niet onder controle was na 8 weken behandelen met de 2 componenten combinatie van olmesartan medoxomil 40 mg plus amlodipine 10 mg, resulteerde een behandeling met Forzaten/HCT 40 mg/ 10mg/ 12,5 mg in een additionele daling van -1,8/-1,0 mmHg en een behandeling met Forzaten/HCT 40 mg/ 10mg/ 25 mg in een statistisch significante daling van -3,6/-2,8 mmHg, gemeten bij de patiënt in zithouding.
Dans une étude Add-On randomisée en double aveugle chez 808 patients (99,9% d’origine caucasienne) non-adéquatement contrôlés après 8 semaines de traitement avec une double combinaison d’olmésartan médoxomil 40 mg plus amlodipine 10 mg, le traitement avec FORZATEN/HCT a abouti à une diminution de pression sanguine assise de -1.8/-1.0 mmHg par un traitement avec FORZATEN/HCT 40 mg/10 mg/12.5 mg et à une réduction de pression sanguine assise supplémentaire significativement supérieure de -3.6/-2.8 mmHg par un traitement avec FORZATEN/HCT 40 mg/10 mg/25 mg en comparaison à la double combinaison d’olmésartan médoxomil 40 mg plus amlodipine 10 mg.

Er is grote variabiliteit zowel binnen als tussen de farmacokinetische studies, maar in het algemeen is er een trend dat de systemische blootstelling van fluticason en formoterol minder is bij de vaste combinatie van fluticasonpropionaat en formoterolfumaraat dan bij gelijktijdige toediening als afzonderlijke componenten.
Il y a une grande variabilité intra et inter études pharmacocinétiques, cependant, en général il y a une tendance pour l'exposition systémique de fluticasone et formotérol à être inférieure lorsque les composants sont issus de l’association fixe de fumarate de formotérol et de propionate de fluticasone que les composants individuels donnés ensemble.

Absorptie Een onderzoek naar de interactie tussen de componenten toonde aan dat blootstelling (C max en AUC) aan pseudo-efedrinesulfaat na toediening van pseudo-efedrinesulfaat alleen bio-equivalent was aan de blootstelling aan pseudo-efedrinesulfaat na toediening van de Aerinaze tablet.
Absorption D’après une étude d’interaction, il a été démontré que l’exposition (Cmax et ASC) au sulfate de pseudoephedrine était bioequivalente après l’administration du sulfate de pseudoephedrine seul et après l'administration d'Aerinaze, comprimés.

Studie M05-730 was een gerandomiseerde, open-label, multicenter studie waarin een behandeling met eenmaal daags 800/200 mg Kaletra in combinatie met tenofovir DF en emtricitabine vergeleken werd met een behandeling met tweemaal daags 400/100 mg Kaletra in combinatie met tenofovir DF en emtricitabine bij 664 patiënten die naïef waren voor antiretrovirale behandeling. Gezien de farmacokinetische interactie tussen Kaletra en tenofovir (zie rubriek 4.5), zijn de resultaten van deze studie wellicht niet strict te extrapoleren indien er andere “backbone” regimes worden gebruikt samen met Kaletra.
entre Kaletra et le ténofovir (voir rubrique 4.5), les résultats de cette étude pourraient ne pas être strictement extrapolables lorsque d’autres médicaments antirétroviraux sont associés à Kaletra.

Een onderzoek 9 over het verschil in effect tussen alleen CGT, alleen medicatie (in dit geval temazepam) en een combinatie van beide liet zien dat de combinatiebehandeling het meest effectief was op korte termijn, terwijl CGT alleen op lange termijn het meest effectief was en een grotere patiënttevredenheid bij ouderen met slaapproblemen gaf.
Dans une étude 9 comparant l’efficacité de la TCC seule, du traitement médicamenteux seul (dans ce cas, le témazépam) et d’une combinaison des deux, la combinaison s’est avéré la plus efficace à court terme.

een placebogecontroleerde studie bij 10.917 patiënten met stabiele angor en hartfalen was er geen statistisch significant verschil tussen beide groepen voor wat betreft het primair eindpunt (een combinatie van cardiovasculaire mortaliteit, hospitalisatie omwille van myocardinfarct en hospitalisatie na het optreden of verergeren van hartfalen).
atteints d’angor stable et d’insuffisance cardiaque, il n’y a pas eu de différence statistiquement significative entre les deux groupes en ce qui concerne le critère d’évaluation primaire (une combinaison de mortalité cardio-vasculaire, d’hospitalisation pour infarctus du myocarde, et d’hospitalisation pour apparition ou aggravation d’une insuffisance cardiaque).

Verder was er een klein, maar significant verschil in bloeddrukdaling tussen beide groepen in het voordeel van de combinatie met de calciumantagonist, maar of dit een grote invloed heeft gehad op de resultaten, is niet zeker.
Par ailleurs, concernant la baisse de tension, une petite différence mais significative a été observée entre les deux groupes en faveur de l’association avec l’antagoniste calcique, mais reste à savoir si elle a été d’une grande influence sur les résultats.

Op het moment van analyse waren de overlevingsdata nog niet volledig en was er geen significant verschil tussen de behandelingsgroepen (Tyverb + letrozol combinatie HR=0,77 (95% BI 0,52-1,14 p=0,185).
Au moment de l'analyse, les données de survie globale n’étaient pas matures et la différence entre les 2 groupes n’était pas significative (association Tyverb+létrozole HR=0,77 [IC 95% 0,52-1,14] p=0,185).

De studie was ontworpen om bij patiënten met ondetecteerbaar HCV-RNA (doel niet gedetecteerd) in week 4 en week 12 een vergelijking te maken tussen SVR-percentages bij behandeling met INCIVO gedurende 12 weken in combinatie met peginterferon alfa-2a en ribavirine gedurende 24 weken (T12/PR24-schema) of 48 weken (T12/PR48-schema).
Elle avait pour objectif de comparer les taux de RVS chez les patients ayant un taux d’ARN du VHC indétectable (cible non détectée) aux semaines 4 et 12 et traités par INCIVO pendant 12 semaines en association avec le peginterféron alfa-2a et la ribavirine pendant soit 24 semaines (schéma T12/PR24), soit 48 semaines (schéma T12/PR48).