Vertaling van "cisatracurium bij icu-patiënten was ongeveer " (Nederlands → Frans) :

De gemiddelde duur tot volledig spontaan herstel na een lange (tot 6 dagen) infusie van cisatracurium bij ICU-patiënten was ongeveer 50 minuten.
Le délai médian de récupération spontanée totale après perfusion prolongée (jusqu'à 6 jours) de cisatracurium chez les patients en USI s’élevait à 50 minutes environ.

Farmacokinetiek bij patiënten op de intensivecareafdeling (ICU) De farmacokinetiek van cisatracurium bij ICU-patiënten die langdurig infusies krijgen, zijn vergelijkbaar met die bij gezonde chirurgische volwassenen die infusies of een eenmalige bolusinjectie krijgen.
Pharmacocinétique chez les patients en unité de soins intensifs (USI) : La pharmacocinétique du cisatracurium chez les patients en USI sous perfusion prolongée est similaire à celle des adultes en bonne santé ayant subi une chirurgie, après perfusions ou injections en bolus unique.

Het herstelprofiel na infusen van cisatracurium bij ICU-patiënten hangt niet af van de duur van de infusie.
Le profil de récupération après l’administration de perfusions de cisatracurium à des patients en USI est indépendant de la durée de la perfusion.

Intensivecareafdeling (ICU) Cisatracurium Sandoz kan worden toegediend als een bolus en/of infusie aan volwassen patiënten op de ICU.
Unité de soins intensifs (USI) Cisatracurium Sandoz peut être administré en bolus et/ou en perfusion chez les patients adultes en USI.

In een onderzoek dat specifiek was opgezet om de incidentie van hoest te beoordelen bij patiënten die worden behandeld met losartan in vergelijking met patiënten die met ACE-remmers worden behandeld, was de incidentie van hoest die werd gemeld door patiënten die losartan of hydrochloorthiazide kregen ongeveer gelijk en significant lager dan bij patiënten die met een ACE-remmer werden behandeld. Daarnaast was in een algehele analyse van 16 dubbelblinde klinische studies bij 4131 patiënten de incidentie van spontaan gemelde hoest bij met losartan behandelde patiënten ongeveer gelijk (3,1 %) aan die bij patiënten die werden behandeld met placebo (2,6 %) of hydrochloorthiazide (4,1 %), terwijl de incidentie met ACE-remmers 8,8 % was.
Dans une étude destinée à évaluer spécifiquement l'incidence de la toux chez les patients traités par losartan et chez ceux traités par IEC, celle-ci était comparable chez les patients traités par losartan ou hydrochlorothiazide et était significativement inférieure à celle des patients traités par IEC. De plus, dans une analyse globale de 16 essais cliniques en double aveugle chez 4131 patients, l'incidence de la toux rapportée spontanément était comparable chez les patients traités par le losartan (3,1 %) et chez ceux traités par placebo (2,6 %) ou hydrochlorothiazide (4,1 %), alors que l'incidence de la toux chez les patients traités par IEC était de 8,8 %.

Patiënten op de intensivecareafdeling (ICU) Toediening van hoge doses laudanosine, een metaboliet van cisatracurium en atracurium, aan proefdieren veroorzaakte tijdelijke hypotensie en bij sommige diersoorten exciterende effecten op de hersenen.
Patients en unités de soins intensifs (USI) L'administration de laudanosine, un métabolite du cisatracurium et de l'atracurium, à fortes doses chez des animaux de laboratoire s’est accompagnée d'une hypotension transitoire et, chez plusieurs espèces, d'effets d'excitation cérébrale.

Bij patiënten met ernstige leverinsufficiëntie wordt een verlaging van de temsirolimus-dosis tot 10 mg aangeraden om blootstelling van temsirolimus plus sirolimus in het bloed te krijgen (gemiddelde AUC sum ongeveer 6510 ng·h/ml; n=7) die de niveaus benadert van patiënten met een normale leverfunctie na een 25 mg dosis (gemiddelde AUC sum ongeveer 6580 ng·h/ml; n=6) (zie rubrieken 4.2 en 4.4). De AUC sum van temsirolimus en sirolimus op dag 8 bij patiënten met milde en matige leverinsufficiëntie die 25 mg temsirolimus kregen was vergelijkbaar met de AUC sum waargenomen bij patiënten zonder leverinsufficiëntie die 75 mg kregen (gemiddelde AUC sum mild: ongeveer 9770 ng·h/ml, n=13; matig: ongeveer 12380 ng·h/ml, n=6; normaal: ongeveer 10580 ng·h/ml, n=4).
Pour les patients ayant une insuffisance hépatique sévère, une réduction de la dose de temsirolimus à 10 mg est recommandée afin d'obtenir des concentrations plasmatiques de temsirolimus et sirolimus (ASC som moyenne d’environ 6510 ng·h/ml ; n=7) se rapprochant de celles obtenues après une dose de 25 mg (ASC som moyenne d’environ 6580 ng·h/ml ; n=6) chez les patients ayant une fonction hépatique normale (voir rubriques 4.2 et 4.4).

Patiënten met nierinsufficiëntie Bij dialysepatiënten was de eliminatiehalfwaardetijd van venlafaxine ongeveer 180% langer en was de klaring ongeveer 57% lager dan bij normale proefpersonen. De eliminatiehalfwaardetijd van ODV was ongeveer 142% langer en de klaring ongeveer 56% lager.
Patients présentant une insuffisance rénale Chez des patients dialysés, la demi-vie d'élimination de la venlafaxine est allongée d'environ 180 % et la clairance réduite d'environ 57 % par rapport aux sujets ayant une fonction rénale normale, tandis que la demi-vie d'élimination de l'ODV est allongée d'environ 142 % et la clairance réduite d'environ 56 %.

Bij patiënten met een CrCl lager dan 60 ml/min of bij patiënten met terminale nierinsufficiëntie was de gemiddelde blootstelling aan hydroxycarbamide ongeveer 64% hoger dan bij patiënten met een normale nierfunctie.
Chez les patients ayant une CrCl inférieure à 60 ml/min ou ceux présentant une néphropathie au stade terminal, l'exposition moyenne à l'hydroxycarbamide était supérieure de 64 % environ à celle des patients présentant une fonction rénale normale.

Zoals beoordeeld in een later onderzoek was bij patiënten met een CrCl < 60 ml/min de oppervlakte onder de curve (AUC) ongeveer 51% groter dan bij patiënten met een CrCl ≥ 60 ml/min, wat erop duidt dat een dosisverlaging van hydroxycarbamide met 50% bij patiënten met een CrCl < 60 ml/min terecht kan zijn.
Une étude plus approfondie a montré que les patients présentant une CrCl < 60 ml/min avaient une surface sous la courbe supérieure d'environ 51 % à celle des patients ayant une CrCl ≥ 60 ml/min. Ceci suggère qu'une réduction de 50 % de la dose d'hydroxycarbamide peut se révéler appropriée chez les patients ayant une CrCl < 60 ml/min.