Vertaling van "bindingsplaatsen op plasma-eiwitten " (Nederlands → Frans) :

- Salicylaten en andere anti-inflammatoire stoffen : evenals dit het geval is met de andere NSAI-middelen, wordt Tilcotil door de salicylaten van zijn bindingsplaatsen op plasma-eiwitten verdrongen, waardoor klaring en distributievolume van Tilcotil toenemen.
- Salicylates et autres anti-inflammatoires : comme c'est le cas avec les autres AINS, les salicylates déplacent Tilcotil de ses sites de liaison protéique, entraînant une augmentation de la clairance et du volume de distribution de Tilcotil.

Bovendien verhoogt valproaat de vrije vorm van fenytoïne met mogelijk symptomen van overdosering (valproïnezuur verplaatst fenytoïne van zijn bindingsplaatsen op plasma-eiwitten en vermindert zijn leverkatabolisme).
En outre, il augmente la forme libre de la phénytoïne avec d’éventuels symptômes de surdosage (l’acide valproïque déplace la phénytoïne de ses sites de liaison aux protéines plasmatiques et diminue son catabolisme hépatique).

Schildklierhormoon: afhankelijk van de plasmaconcentratie kan valproaat schildklierhormonen van hun bindingsplaatsen op de plasma-eiwitten verdringen en hun metabolisme verhogen, wat ten onrechte zou kunnen leiden tot een diagnose van hypothyroïdie.
Hormone thyroïdienne: en fonction de sa concentration plasmatique, le valproate peut déplacer les hormones thyroïdiennes de leurs sites de liaison aux protéines plasmatiques et augmenter leur métabolisme, ce qui peut mener au diagnostic de présomption erroné d'hypothyroïdie.

Aangezien er geen aanwijzingen zijn dat triptoreline zich bij klinisch relevante concentraties aan plasma-eiwitten bindt, zijn geneesmiddeleninteracties ten gevolge van verdringing van de bindingsplaatsen onwaarschijnlijk.
Comme il n’a pas pu être montré que la triptoréline se lie aux protéines plasmatiques aux concentrations thérapeutiques, les interactions médicamenteuses dues à un déplacement du site de liaison aux protéines sont improbables.

Doordat acipimox zich niet bindt aan de plasma-eiwitten, verplaatst het geen enkel ander geneesmiddel van zijn bindingsplaats met de plasma-eiwitten.
Comme l’acipimox ne se lie pas aux protéines plasmatiques, il ne déplace aucun autre médicament de son site de liaison aux protéines plasmatiques.

Hoewel atovaquon sterk aan plasma-eiwitten gebonden (> 99 %) is, verdringt het in vitro geen andere geneesmiddelen die sterk aan plasma-eiwitten gebonden zijn; het voorkomen van geneesmiddeleninteracties voortkomend uit deze verdringing, is dus weinig waarschijnlijk.
L'atovaquone est fortement liée aux protéines plasmatiques (> 99 %) sans qu’une interaction avec d’autres produits à forte liaison protéique n’ait été observée in vitro; la probabilité de survenue d'une interaction médicamenteuse liée à ce mécanisme est donc faible.

Levodopa wordt slechts in geringe mate, ongeveer 10-30%, aan plasma-eiwitten gebonden en carbidopa wordt voor ongeveer 36% gebonden, terwijl entacapon grotendeels aan plasma-eiwitten wordt gebonden (ongeveer 98%), voornamelijk aan serumalbumine.
La lévodopa n'est que faiblement liée aux protéines plasmatiques (10-30 % environ) ; la liaison de la carbidopa est de l'ordre de 36 %, tandis que l'entacapone est fortement liée aux protéines du plasma (98 % environ), essentiellement l'albumine sérique.

Twee tussenproducten, die ontstaan bij de afbraak van caspofungine naar deze openringverbinding, vormen covalente adducten aan plasma-eiwitten die in geringe mate tot een irreversibele binding aan plasma-eiwitten leiden.
Deux composés intermédiaires, formés pendant la dégradation de la caspofungine en ce composé cyclique ouvert, forment des liaisons covalentes qui se fixent faiblement de façon irréversible aux protéines plasmatiques.

Dit betekent dat linagliptine uitgebreid wordt verspreid over de weefsels. De plasma-eiwitbinding van linagliptine is concentratie-afhankelijk en daalt van circa 99% bij 1 nmol/l tot 75-89% bij ≥ 30 nmol/l, een weerspiegeling van de verzadiging van binding aan DPP-4 met toenemende concentratie van linagliptine. Bij hoge concentraties, waarbij DPP-4 volledig verzadigd is, bond 70-80% van de linagliptine aan andere plasma-eiwitten dan DPP-4, en 30-20% was ongebonden in plasma.
La liaison aux protéines plasmatiques de la linagliptine est dépendante de la concentration, passant d'environ 99 % pour une concentration de 1 nmol/l à 75-89 % pour une concentration ≥ 30 nmol/l, ce qui reflète la saturation de la liaison à la DPP-4 avec des concentrations croissantes de linagliptine. A des concentrations élevées, lorsque la DPP-4 est totalement saturée, 70 à 80 % de la linagliptine s'est liée à d'autres protéines plasmatiques que la DPP-4, d'où une fraction libre plasmatique de 30 à 20 %.

In vitro, blijft de binding van tildipirosine aan plasma eiwitten en bronchiale vloeistof eiwitten bij runderen beperkt tot ongeveer 30%.
In vitro, la liaison de la tildipirosine aux protéines plasmatiques et aux protéines du fluide bronchique bovines est limitée approximativement à 30 %.