Vertaling van "beide behandeld waren histologisch normaal " (Nederlands → Frans) :

In een vergelijkende studie van Evista met oestrogeen was bot van patiënten die met een van beide behandeld waren histologisch normaal, zonder aanwijzingen voor mineralisatiedefecten, vezelbot of mergfibrose.
Dans une étude comparant Evista aux œstrogènes, l'os de patientes traitées par l'un ou l'autre produit était normal du point de vue histologique, sans mise en évidence de défaut de minéralisation, d'os d'aspect tissé ni de fibrose médullaire.

In een vergelijkende studie van raloxifeen met oestrogeen was bot van patiënten die met één van beide behandeld waren histologisch normaal, zonder aanwijzingen voor mineralisatiedefecten, vezelbot of mergfibrose.
Dans une étude comparant raloxifène aux estrogènes, l'os de patientes traitées par l'un ou l'autre produit était normal du point de vue histologique, sans mise en évidence de défaut de minéralisation, d'os d'aspect tissé ni de fibrose médullaire.

Er waren geen effecten op de reproductieve organen bij beide geslachten bij honden die gedurende 1 jaar behandeld waren met orale doses tot 6 mg/kg/dag (82 keer de AUC 0-24h van de vrije plasmaconcentratie bij MRHD).
Il n’y a pas eu d’effets sur les organes de reproduction quelque soit le sexe chez les chiens traités pendant 1 an à des doses allant jusqu’à 6 mg/kg/jour (82 fois l’AUC 0-24h de la concentration plasmatique libre à la dose maximale recommandée chez l’homme).

Bij 50% van de patiënten die wekelijks werden behandeld waren de GAG-waarden in urine onder de bovengrens van normaal (gedefinieerd als 126,6 µg GAG/mg creatinine) genormaliseerd.
Les concentrations urinaires en GAG ont été normalisées en dessous de la limite supérieure à la normale (définie comme étant tant de 126,6 µg de GAG/mg de créatinine) chez 50 % des patients recevant le traitement de manière hebdomadaire.

Werkzaamheid De werkzaamheid van Victrelis als behandeling voor chronische infectie met hepatitis C genotype 1 is beoordeeld bij ongeveer 1500 volwassen proefpersonen die niet eerder behandeld waren (SPRINT-2) of bij wie de eerdere therapie in klinisch fase III-onderzoek gefaald had (RESPOND-2). In beide studies gaf de toevoeging van Victrelis aan de huidige standaardzorg (peginterferon alfa en ribavirine) een aanzienlijke verhoging van de sustained virologic response (SVR) in vergelijking met alleen de huidige standaardzorg.
traitement de référence actuel (peginterféron alfa et ribavirine) a significativement augmenté les taux de réponse virologique prolongée (RVP) par rapport au traitement de référence actuel seul.

Bothistologie Uit histologisch onderzoek van het bot bij 270 postmenopauzale patiënten met osteoporose die waren behandeld met FOSAMAX aan een dosis van 1 tot 20 mg/dag gedurende één, twee of drie jaar bleek de mineralisatie en de structuur van het bot normaal te zijn en ook de botturnover ten opzichte van placebo verminderd, zoals verwacht werd.
Histologie osseuse. Chez 270 patientes ménopausées ayant de l'ostéoporose et traitées par FOSAMAX à des doses allant de 1 à 20 mg/jour pendant un, deux ou trois ans, l'histologie osseuse a montré une minéralisation et une structure osseuses normales ainsi que la diminution attendue du remodelage osseux par rapport au placebo.

Na 12 maanden behandeling met Nasonex waren er geen aanwijzingen voor atrofie van de neusmucosa; bovendien leek mometasonfuroaat de neusmucosa eerder te herstellen tot een normaal histologisch fenotype.
Après 12 mois de traitement par Nasonex, aucun signe d'atrophie de la muqueuse nasale n’a été mis en évidence; en outre, le furoate de mométasone a tendance à ramener la muqueuse nasale à un état plus proche du phénotype histologique normal.

Aan het einde van de studie (week 12) waren de IGF-I-spiegels normaal bij 38,5%, 75% en 82% van de patiënten die werden behandeld met resp. 10, 15 of 20 mg SOMAVERT/dag (tegenover 9,7% van de met placebo behandelde patiënten).
La concentration en IGF-I s’était normalisée à la fin de l’étude (semaine 12) chez 38,5 %, 75 % et 82 % des sujets traités par SOMAVERT 10, 15 ou 20 mg/jour respectivement, contre 9,7 % chez les patients sous placebo.

Bij patiënten die behandeld werden met celecoxib 200 mg tweemaal daags, werd 48% van de patiënten als niet reagerend op lisinopril beschouwd bij het laatste bezoek aan de kliniek vergeleken met 27% van de patiënten die met placebo waren behandeld (gedefinieerd als ofwel diastolische bloeddruk van > 90 mmHg of diastolische bloeddrukverhoging van > 10 % uitgaande van de uitgangswaarde; in beide gevallen werd de diastolische bloeddruk bepaald met de manchetmethode). Dit verschil was statistisch significant.
Parmi les patients traités par célécoxib 200 mg 2x/j, 48 % ont été considérés comme non répondeurs au lisinopril lors de la visite clinique finale (soit une pression artérielle diastolique au brassard > 90 mmHg ou augmentée > de 10 % par rapport à la valeur basale), contre 27 % des patients traités par le placebo ; cette différence a été statistiquement significative.

Intestinaal angio-oedeem werd zelden gerapporteerd bij patiënten die werden behandeld met ACE-remmers. Die patiënten vertoonden buikpijn (met of zonder nausea of braken); in sommige gevallen was er daarvoor geen faciaal angio-oedeem en waren de C-1- esterasespiegels normaal.
On a rarement rapporté un angiœdème intestinal chez des patients traités par IEC. Ces patients présentaient une douleur abdominale (s’accompagnant ou non de nausées ou de vomissements) ; dans certains cas, il n’existait aucun antécédent antérieur d’angiœdème facial et les taux de C-1 estérase étaient normaux.