Traduction de «angiotensine ii daarom heeft gelijktijdige toediening » (Néerlandais → Français) :

De renine-aldosteronlink wordt gemedieerd door angiotensine II, daarom heeft gelijktijdige toediening van een angiotensine II-receptorantagonist een sparend effect op het kaliumverlies door thiazidediuretica.
Le lien rénine-aldostérone est médié par l'angiotensine II et donc, l'administration concomitante d'un antagoniste des récepteurs de l'angiotensine II et d'un diurétique thiazidique tend à inverser la perte de potassium associée à ces diurétiques.

De reninealdosteronlink wordt gemedieerd door angiotensine II, daarom heeft gelijktijdige toediening van een angiotensine II-receptorantagonist een sparend effect op het kaliumverlies door thiazidediuretica.
Le lien rénine-aldostérone est médié par l'angiotensine II et donc, l'administration concomitante d'un antagoniste des récepteurs de l'angiotensine II tend à inverser la perte de potassium associée aux diurétiques thiazidiques.

De renine-aldosteronlink wordt gemedieerd door angiotensine II, daarom heeft gelijktijdige toediening
Le lien rénine-aldostérone est médié par l'angiotensine II et donc, l'administration concomitante d'un antagoniste des récepteurs de l'angiotensine II et d'un diurétique thiazidique tend à inverser la perte de potassium associée à ces diurétiques.

Het werkingsmechanisme van thiaziden verloopt via remming van de Na + Cl - -symporter, mogelijk door competitie aan te gaan met de Cl - -plaats, waarbij de reabsorptiemechanismen van elektrolyten beïnvloed worden. Dit gebeurt direct door het verhogen van de excretie van natrium en chloride tot een ongeveer gelijk niveau, en indirect door deze diuretische werking waarbij het plasmavolume wordt verlaagd, met dientengevolge een verhoging van de plasmarenineactiviteit, aldosteronsecretie en urinair kaliumverlies en een verlaging van het serumkalium. De renine-aldosteron verbinding wordt gemedieerd door angiotensine II, zodat bij gelijktijdige toediening van valsartan het serumkalium minder uitgesproken daalt dan is waargenomen bij monotherapie met hydrochloorthiazide.
Le mode d'action des diurétiques thiazides consiste en une inhibition du transport simultané de Na + Cl - , probablement par compétition au niveau du site Cl - , en agissant ainsi sur les mécanismes de réabsorption électrolytique : directement en augmentant l'excrétion de sodium et de chlorure en quantités plus ou moins équivalentes, et indirectement en exerçant un effet diurétique réduisant le volume plasmatique, avec par conséquent une augmentation de l’activité de la rénine plasmatique, une sécrétion d'aldostérone et une perte urinaire de potassium, ainsi qu’une réduction des taux sériques de potassium.

Naprosyne EC kan het bloeddrukverlagend effect van ACE-inhibitoren en angiotensine-IIreceptorantagonisten verminderen. De gelijktijdige toediening van een NSAI en een ACE-inhibitor of een angiotensine-II-receptorantagonist en een NSAI kan het risico op aantasting van de nierfunctie doen toenemen, in het bijzonder bij patiënten met een reeds bestaande verminderde nierfunctie.
Naprosyne EC peut diminuer l’effet antihypertenseur des inhibiteurs de l’enzyme de conversion de l’angiotensine (inhibiteurs de l’ECA) et des antagonistes des récepteurs de l’angiotensine II. L’utilisation concomitante d’AINS et d’inhibiteurs de l’ECA ou d’antagonistes des récepteurs de l’angiotensine II peut augmenter le risque de dysfonctionnement rénal, particulièrement chez les patients présentant une fonction rénale médiocre.

De renine-aldosteronlink wordt gemedieerd door angiotensine-II en daarom heeft de gelijktijdige toediening van een angiotensine-II-receptorantagonist de neiging het met thiazidediuretica gepaarde kaliumverlies om te keren.
Le système rénine-aldostérone est régulé par l’angiotensine II et ainsi l’association à un ARAII tend à s’opposer à la perte en potassium liée aux diurétiques thiazidiques.

NSAID’s (Niet Steroïdale Anti-Inflammatoire Drugs): Het gebruik van NSAID’s (i.e. acetylsalicylzuur (> 3 g/dag), COX-2-remmers en niet-selectieve NSAID’s) kan het antihypertensieve effect van de thiazide diuretica en angiotensine II antagonisten verminderen. Bij sommige patiënten met een belaste nierfunctie (vb. gedehydrateerde patiënten of oudere patiënten met gecompromitteerde nierfunctie) kan de gelijktijdige toediening van angiotensine II antagonisten en middelen die het cyclo-oxygenase remmen, resulteren in een verdere verslechtering van de nierfunctie, inclusief een mogelijk acuut nierfalen, welke meestal reversibel is.
Anti-inflammatoires non-stéroïdiens (AINS): Les AINS (par exemple, l'acide acétylsalicylique à > 3 g/jour, les inhibiteurs de la COX-2 et les AINS non sélectifs) peuvent réduire l'effet antihypertenseur des diurétiques thiazidiques et des antagonistes de l'angiotensine II. Chez certains patients à fonction rénale compromise (par exemple, patients déshydratés ou patients âgés à fonction rénale compromise), la co-administration d'antagonistes de l'angiotensine II et d'agents qui inhibent la cyclooxygénase peut entraîner une détérioration supplémentaire de la fonction rénale, y compris une éventuelle insuffisance rénale aiguë, qui est habituellement réversible.

Gelijktijdige toediening met een maaltijd met een hoog vetgehalte en rijk aan calorieën verlaagt de absorptiesnelheid, resulterend in een verlaging van de plasma-C max met ongeveer 25%, maar heeft een minimaal effect op de totale mate van absorptie, met een daling van de AUC van 8%. Daarom kan pomalidomide worden toegediend zonder rekening te houden met voedselinname.
L’administration au cours d’un repas hyperlipidique et hypercalorique ralentit la vitesse d’absorption, en diminuant d’environ 25 % la C max , mais a un effet minimal sur l’absorption totale, avec une