Traduction de «aangetoond in studies waarin irbesartan » (Néerlandais → Français) :

De gunstige renale effecten van irbesartan bij type 2-diabetespatiënten met hypertensie werden aangetoond in studies waarin irbesartan werd gebruikt in combinatie met andere antihypertensiva voor zover dat nodig was om de streefbloeddruk te bereiken (zie rubriek 5.1).
La démonstration du bénéfice rénal de l’irbésartan chez les patients hypertendus diabétiques de type 2 se base sur des études lors desquelles l’irbésartan a été utilisé en plus d’autres agents antihypertenseurs, le cas échéant, pour obtenir la tension artérielle cible (voir rubrique 5.1).

De gunstige renale effecten van Irbesartan Mylan bij type 2-diabetespatiënten met hypertensie zijn aangetoond in studies waarin irbesartan naar behoefte samen met andere antihypertensiva werd gebruikt om de streefbloeddruk te bereiken (zie rubriek 5.1).
Chez les patients insuffisamment contrôlés avec 150 mg une fois par jour, la dose d’Irbesartan Mylan peut être portée à 300 mg, ou d’autres agents antihypertenseurs peuvent être ajoutés. En particulier, il a été montré que l’addition d’un diurétique tel que l’hydrochlorothiazide a un effet additif avec irbésartan (voir rubrique 4.5).

In de IRMA 2-studie (“Effects of Irbesartan on Microalbuminuria in Hypertensive Patients with type 2 Diabetes Mellitus”) werd aangetoond dat irbesartan 300 mg de progressie naar duidelijke proteïnurie vertraagt bij patiënten met microalbuminurie.
L’étude IRMA 2 (« Effects of Irbesartan on Microalbuminuria in Hypertensive Patients with type 2 Diabetes Mellitus ») montre que 300 mg d’irbésartan retardent la progression vers la protéinurie avérée chez les patients avec microalbuminurie.

In de studie “Effects of irbesartan on Microalbuminuria in Hypertensive Patients with type 2 Diabetes Mellitus (IRMA 2)” werd aangetoond dat irbesartan 300 mg de progressie naar duidelijke proteïnurie vertraagt bij patiënten met microalbuminurie.
L’étude « Effects of irbesartan on Microalbuminuria in Hypertensive Patients with type 2 Diabetes Mellitus (IRMA 2) » montre que l’irbésartan à la dose de 300 mg ralentit la progression vers une protéinurie avérée chez les patients présentant une microalbuminurie.

Een vergelijking van de resultaten van de CVS-referentiecentra met de resultaten van de gepubliceerde evidence based studies waarin een positief behandelingseffect voor cognitieve gedragstherapie of progressieve fysieke revalidatie is aangetoond, is moeilijk omdat in de gepubliceerde studies vaak andere meetinstrumenten gebruikt worden om bepaalde aspecten van het functioneren van de onderzochte patiënten te meten of omdat de resultaten statistisch op een andere manier verwerkt zijn.
Une comparaison des résultats des centres de référence SFC avec les résultats des études evidence based publiées dans lesquelles un effet de traitement positif a été démontré pour la thérapie cognitivo-comportementale et la rééducation physique progressive est difficile parce que dans les études publiées, d’autres instruments de mesure sont souvent utilisés pour mesurer certains aspects du fonctionnement des patients faisant l’objet de l’étude et parce que les résultats sont traités statistiquement d’une autre manière.

Voor zover een vergelijking mogelijk is lijken de behandelingsresultaten van de CVS-centra dus minder goed dan de resultaten van de gepubliceerde evidence based studies waarin een positief behandelingseffect van cognitieve gedragstherapie of progressieve fysieke revalidatie werd aangetoond.
Pour autant qu’une comparaison puisse être effectuée, les résultats de traitement des centres SFC semblent donc moins bons que les résultats des evidence based studies dans lesquelles un effet de traitement positif de la thérapie cognitivo-comportementale ou de la rééducation physique progressive a été démontré.

In een epidemiologische studie waarin een Britse gegevensbank werd gebruikt, werd aangetoond dat het risico op VTE in samenhang met tibolone lager was dan het risico met conventionele HST, maar slechts een klein percentage van de vrouwen gebruikte tibolone tijdens de studie en een lichte stijging van het risico in vergelijking met niet-gebruik kan niet worden uitgesloten.
Dans une étude épidémiologique utilisant une base de données britannique, le risque de TEV associé à la tibolone a été plus faible que le risque associé à un THS conventionnel, mais seule une faible proportion de femmes était des utilisatrices actuelles de tibolone et on ne peut exclure une légère augmentation du risque par rapport à la nonutilisation.

De volgende tabel toont de bijwerkingen die werden gerapporteerd in placebogecontroleerde studies waarin 1.965 patiënten met hypertensie irbesartan hebben gekregen. De termen die worden aangeduid met een sterretje (*), verwijzen naar de bijwerkingen die ook werden gerapporteerd bij > 2% van de diabetespatiënten met hypertensie, chronische nierinsufficiëntie en duidelijke proteïnurie en meer dan in de placebogroep.
Les termes marqués d’un astérisque (*) renvoient aux réactions indésirables qui ont en outre été rapportées chez > 2 % des patients hypertendus diabétiques avec insuffisance rénale chronique et protéinurie avérée, et en excès par rapport au placebo.

De volgende tabel toont de bijwerkingen die werden gerapporteerd in placebogecontroleerde studies waarin 1.965 patiënten met hypertensie irbesartan hebben gekregen.
Le tableau suivant présente les réactions médicamenteuses indésirables rapportées dans les études contre placebo, dans lesquelles 1965 patients hypertendus ont reçu de l'irbésartan.