Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
 Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "été très difficile de vivre " (Frans → Nederlands) : 
Et si nous regardons une image de Smithfield en 1830 vous pouvez voir que cela aurait été très difficile de vivre dans une ville comme celle-ci sans savoir d'où la nourriture venait.
En als we naar een afbeelding kijken van Smithfield in 1830 dan zie je dat het erg moeilijk moet zijn geweest om in zo'n stad te leven zonder te weten waar je voedsel vandaan kwam.
Qu'est-ce qui rend le présent, plus particulièrement les bons mom
ents du présent, si difficiles à vivre correctement? Réciproquement, pourquoi tant d'événements semblent plus faciles à savourer, à apprécier et à vivre, lorsqu'ils sont résolument terminés? Un des avantages du passé, c'est qu
'il est une version éditée et réduite du présent. Même les meilleurs jours de nos vies contiennent une série de moments insipides et gênants. Dans notre mémoire, tels des éditeurs qualif
  ...[+++]iés d'heures de rushes et souvent de séquences plates, nous verrouillons les moments les plus importants;  et par conséquent construisons des séquences qui semblent bien plus significatives et intéressantes que leur cadre d'origine. Des heures de médiocrité peuvent être réduites en cinq ou six images parfaites. La nostalgie est le présent bonifié par le montage. Beaucoup de ce qui détruit le présent est pure anxiété. Le présent contient toujours un nombre important de possibilités, certaines très repoussantes, dont nous sommes toujours conscients. En théorie, tout peut arriver, un séisme, un anévrisme, un rejet - qui donne lieu à une anxiété non spécifique qui nous suit en permanence;  le simple effroi face à l'inconnu de ce qui va se produire Mais après, bien sûr, seul un nombre très limité de choses horribles se produisent et nous oublions l'anxiété simultanément (ou plutôt passons à un nouveau présent).
Hoe komt het toch dat we het nu, en vooral de leukste momenten van het heden, zo moeilijk ten volle kunnen ervaren? En waarom, omgekeerd, kunnen we van zo veel gebeurtenissen makkelijker genieten en waarderen als ze echt voorbij zijn? Een voordeel van het verleden is dat het een dramatis
ch ingekorte versie is van het heden. Zelfs de mooiste dagen van ons leven bestaan uit een serie saaie en ongemakkelijke momenten. Maar in onze herinnering leggen we alleen de meest betekenisvolle momenten vast, als capabele redacteuren van uren van ruw en vaak niet-inspirerend materiaal. En zo creëren we reeksen die veel betekenisvoller en interessanter 
 ...[+++]voelen dan de situaties waaruit ze voortkwamen. Uren van middelmatigheid worden teruggebracht tot vijf of zes perfecte beelden. Nostalgie is: het heden verrijkt door een redactie-apparaat. Pure angst verwoest veel van het heden. Het heden bevat altijd een enorme hoeveelheid mogelijkheden, sommige geweldig griezelig, waar we ons continu op achtergrond van bewust zijn. In theorie kan er van alles gebeuren, een aardbeving, een slagaderbreuk, een afwijzing - wat leidt tot de vage angst die veel van ons steeds maar voortsleept. De eenvoudige vrees over de onbekendheid van wat komen gaat. Maar natuurlijk gebeuren er uiteindelijk maar heel weinig van die dingen en meteen vergeten we de angst (of we richten die weer op het nieuwe heden).Combien d'entre vous croient que si vou
s alliez renouveler votre permis de conduire demain et que vous alliez à la préfecture, et qu'on vous présente un de ces formulaires, cela changerait votre co
mportement ? Il est très, très difficile de croire que d'autres peuvent nous influencer. On peut dire Oh, ces Européens sont bizarres. Bien sûr qu'ils sont influençables. Mais dans notre cas nous avons une telle conviction de mener notre propre barque, nous avons une telle impression de contrôle, et que nous faisons nos propres choix, 
qu'il nous  ...[+++] est très difficile d'accepter l'idée que, en fait, nous n'avons que l'illusion de prendre une décision, au lieu d'en prendre une réellement.
Hoeveel van u geloven dat als u morgen uw rijbewijs gaat verlengen en u naar de afdeling Burgerzaken gaat, en u komt zo'n formulier tegen, dat het daadwerkelijk uw gedrag zou beïnvloede
n? Heel, heel moeilijk om te geloven dat het ons zou beïnvloeden. Wij kunnen wel zeggen: Oh, die rare Europeanen. Natuurlijk beïnvloed het hen. Maar als het ons betreft hebben we zo'n gevoel dat we zelf aan het roer staan. we hebben zo'n sterk gevoel dat wij de controle hebben en de besluiten maken, dat het heel moeilijk is om zelfs maar het idee te accepteren dat we eigenlijk slechts de illusie hebben een beslissing te maken, in plaats van een echte besli
 ...[+++]ssingAu lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé
 en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cet
te année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et 
les ressources pour livrer, en 2005,  ...[+++] « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal b
innen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
 ...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Premièrement, il est très difficile à utiliser – très difficile à utiliser.
Om te beginnen is het echt gebruiksonvriendelijk -- echt lastig.
J'ai trouvé très difficile d'écrire cet exposé pour trouver un juste équili
bre, parce que d'un côté, j'étais très mal à l'aise de venir dire Si j'ai eu tout ça c'est parce que j'ai tiré les bonnes cartes, et de continuer en disant que ça ne me rend pas toujours heureuse. Mais ce fut surtout 
difficile de décortiquer un héritage de genre et d'oppression raciale quand j'en suis une des plus gr
  ...[+++]andes bénéficiaires. 
Toen ik deze talk schreef, vond ik het moeilijk om een eerlijke balans te vinden. Enerzijds voelde ik me heel ongemakkelijk om hier te komen vertellen dat ik al die voordelen had van omdat de kaarten in mijn voordeel lagen, en ik voelde me ook ongemakkelijk om erop te laten volgen dat het me niet altijd gelukkig maakt. Maar het was vooral moeilijk om een erfenis aan de kaak te stellen van onderdrukking op basis van geslacht en ras terwijl ik er één van de grootste begunstigden van ben.
Ayant eu une enfance très difficile, une adolescence très difficile -- ça avait à voir avec -- pas vraiment la pauvreté mais presque.
Ik heb een heel moeilijke jeugd en een heel moeilijke puberteit gehad. Het had te maken met bijna-armoede,
Ils les utilisent pour arriver à la vérité, et ils font ce que les leaders matures font tous les jours ;  ils ont des conversations difficiles avec des personnes difficiles, parfois pendant des moments très difficiles.
Ze gebruiken het om de waarheid boven te halen, en ze doen wat volwassen leiders elke dag doen;  ze hebben moeilijke gesprekken met moeilijke mensen, soms gedurende erg moeilijke tijden.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fa
ntomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et 
  ...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ;  il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door
 deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de scha
duwdingen en worden trots op hun wijsheid. Da ...[+++]n op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Elle contenait 200 à 300 à 400 fois plus de produits toxiques que les taux autorisés par la EPA ( Agence pour la protection de l'Environnement). Et je me souviens que j'étais assis à mon bureau et je pensais, Et bien, je le sais. C'est une grande découverte scientifique. Mais c'était si terrible. Et pour la toute première fois dans ma carrière de scientifique, j'ai rompu avec le protocole scientifique, qui dit qu'on doit prendre les données et les publier dans les journaux scientifiques, et seulement après commencer à en parler. Nous avon
s envoyé une lettre très polie au Ministre de la Santé du Japon et lui avons simplement fait remarque
  ...[+++]r que cette situation était intolérable, non pas pour nous, mais pour le peuple japonais. Car les mères qui allaitaient, ou qui avaient des enfant en bas âge achetaient quelque chose qu'elles croyaient être sain, mais qui était en fait très toxique. Ceci a conduit à toute une série d'autres campagnes au Japon. Et je suis très fier de vous dire qu'en ce moment, il est très difficile d'acheter quoi que ce soit au Japon qui soit mal étiqueté, et même si ils vendent encore de la viande de baleine, ce que je pense qu'ils ne devraient pas faire. Au moins c'est étiqueté correctement. et vous n'allez plus acheter sans le savoir de la viande toxique de dauphin.
Het had tot 400 maal de giftige lading ooit toegestaan door de EPA. Ik herinner me dat ik zat te denken: Ik weet het. Dit is een grote wetenschappelijke ontdekking. Maar het was zo verschrikkelijk. En voor de allereerste keer in mijn wetenschappelijke carrière brak ik met het wetenschappelijk protocol. Dat zegt dat je data eerst publiceert in wetenschappelijke tijdschriften, en er pas daarna over begint te praten. We stuurden een zeer beleefde brief naar de minister van Volksgezondheid in Japan om erop te wijzen dat dit is een onhoudbare situatie was, niet voor ons, maar voor de mensen van Japan. Omdat moeders die borstvoeding gaven en jonge kinderen hadden, iets zouden kopen waarvan ze dachten dat het gezond was, maar dat in feite echt gif
 ...[+++]tig was. Dat leidde tot een hele reeks andere campagnes in Japan. Ik ben er echt trots op dat op dit punt, het heel moeilijk is om nog iets te kopen in Japan dat verkeerd is gelabeld, ook al verkopen ze nog steeds walvisvlees, wat ze volgens mij niet zouden moeten doen. Maar het is ten minste correct geëtiketteerd en je koopt geen toxisch dolfijnenvlees in de plaats.      datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
été très difficile de vivre -> 
Date index: 2021-01-04