Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "certaines très " (Frans → Nederlands) :
certaines très fines, d'autres larges certaines ombrées aux bords.
Sommige zijn zeer smal, sommige breed, sommige vaag aan de randen.
Qu'est-ce qui rend le présent, plus particulièrement les bons moments du présent, si difficiles à vivre correctement? Réciproquement, pourquoi tant d'événements semblent plus faciles à savourer, à apprécier et à vivre, lorsqu'ils sont résolument terminés? Un des avantages du passé, c'est qu'il est une version éditée et réduite du présent. Même les meilleurs jours de nos vies contiennent une série de moments insipides et gênants. Dans notre mémoire, tels des éditeurs qualifiés d'heures de rushes et souvent de séquences plates, nous verrouillons les moments les plus importants; et par conséquent construisons des séquences qui semblent bien plus significatives et intéressantes que leur cadre d'origine. Des heures de médiocrité peuvent être ré
...[+++]duites en cinq ou six images parfaites. La nostalgie est le présent bonifié par le montage. Beaucoup de ce qui détruit le présent est pure anxiété. Le présent contient toujours un nombre important de possibilités, certaines très repoussantes, dont nous sommes toujours conscients. En théorie, tout peut arriver, un séisme, un anévrisme, un rejet - qui donne lieu à une anxiété non spécifique qui nous suit en permanence; le simple effroi face à l'inconnu de ce qui va se produire Mais après, bien sûr, seul un nombre très limité de choses horribles se produisent et nous oublions l'anxiété simultanément (ou plutôt passons à un nouveau présent).
Hoe komt het toch dat we het nu, en vooral de leukste momenten van het heden, zo moeilijk ten volle kunnen ervaren? En waarom, omgekeerd, kunnen we van zo veel gebeurtenissen makkelijker genieten en waarderen als ze echt voorbij zijn? Een voordeel van het verleden is dat het een dramatisch ingekorte versie is van het heden. Zelfs de mooiste dagen van ons leven bestaan uit een serie saaie en ongemakkelijke momenten. Maar in onze herinnering leggen we alleen de meest betekenisvolle momenten vast, als capabele redacteuren van uren van ruw en vaak niet-inspirerend materiaal. En zo creëren we reeksen die veel betekenisvoller en interessanter voelen dan de situaties waaruit ze voortkwamen. Uren van middelmatigheid worden teruggebracht tot vijf of
...[+++] zes perfecte beelden. Nostalgie is: het heden verrijkt door een redactie-apparaat. Pure angst verwoest veel van het heden. Het heden bevat altijd een enorme hoeveelheid mogelijkheden, sommige geweldig griezelig, waar we ons continu op achtergrond van bewust zijn. In theorie kan er van alles gebeuren, een aardbeving, een slagaderbreuk, een afwijzing - wat leidt tot de vage angst die veel van ons steeds maar voortsleept. De eenvoudige vrees over de onbekendheid van wat komen gaat. Maar natuurlijk gebeuren er uiteindelijk maar heel weinig van die dingen en meteen vergeten we de angst (of we richten die weer op het nieuwe heden).Si le but des télescopes est rapporter des choses lointaines proches de nous, alors pourquoi nous en envoyons certains très loin ?
Als het doel van een telescoop is om ver-weg zijnde dingen dichter bij ons te brengen, waarom sturen we sommigen ervan dan zo ver weg?
Ils ont l'habitude de se voir comme des soutiens de famille, et ils ont l'air d'être incapables de construire les réseaux sociaux qui leur permettraient d'intégrer l'enseignement supérieur. Pour une raison mystérieuse, les hommes n'arrivent pas à reprendre des études. Et ce qui est encore plus ennuyeux, c'est ce qui se passe avec les jeunes garçons. Cela fait environ une dizaine d'années que l'on fait des re
cherches sur ce que certains appellent la crise des garçons. La crise des garçons, c
'est l'idée que les très jeunes garçons, sans
...[+++] que l'on sache pourquoi, réussissent moins bien à l'école que les très jeunes filles. Il y a des théories à ce sujet. Est-ce parce que l'enseignement est trop verbal, et que les petites filles sont plus douées dans ce domaine que les petits garçons ? Ou bien est-ce que l'on demande trop aux enfants de rester assis sans bouger, ce qui place les garçons en situation d'échec dès le départ ? Certains disent que c'est parce que les garçons commencent à abandonner l'école dès la 4ème. Je suis en train d'écrire un livre à ce sujet, je fais encore des recherches, alors je n'ai pas la réponse. Mais en attendant, je vais faire appel à un expert international en éducation, ma fille de 10 ans, Noah, pour vous parler de la raison pour laquelle les garçons de sa classe réussissent moins bien.
Vroeger zagen ze zichzelf als kostwinners, maar nu lijken ze niet in staat de sociale netwerken op te bouwen die ze zouden helpen hun studie af te maken. Om een of andere reden gaan mannen simpelweg niet terug naar school. Wat nog veel verontrustender is, is wat er speelt onder jonge jongens. We hebben ongeveer tien jaar aan onderzoek over wat men wel
de 'jongenscrisis' noemt. Die jongenscrisis is het idee dat zeer jonge jongens, om wat voor reden dan ook, het slechter doen op school dan zeer jonge meisjes. Mensen hebben daar theorieën over. Komt het doordat de lessen teveel op taal zijn gericht, en dat meisjes daar beter in zijn dan jon
...[+++]getjes? Of gaan we te ver in onze eis dat kinderen stil moeten zitten, zodat jongetjes zich vanaf het begin mislukt voelen? Sommigen zeggen dat het komt doordat jongens in de tweede klas schoolverlaters worden. Omdat ik bezig ben met een boek over dit onderwerp, doe ik nog onderzoek, dus ik heb geen antwoord klaar. Maar ondertussen ga ik een beroep doen op een wereldwijde onderwijsspecialist, namelijk mijn tienjarige dochter Noah, om jullie te vertellen waarom de jongens in haar klas het slechter doen.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fa
ntomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de scha
duwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...On entre dans une culture de gourou : c'est si dur d'utiliser certains logiciels qui sont incompréhensibles, que certains se sentent obligés de lire le manuel. qui sont incompréhensibles, que certains se sentent obligés de lire le manuel. Donc, j'essaie (Rires) J'essaie de créer ces activités très simples pour permettre aux gens de s'exprimer, WhoOA, je suis sur la page, mais elle n'existe pas...
We zitten in een cultuur van goeroeschap. Het is zó moeilijk om sommige software te gebruiken, waar mensen een gebruiksaanwijzing bij nodig hebben. Dus probeer ik -- (Gelach) -- Ik probeer allemaal minimale activiteiten te creëren waarmee mensen zich kunnen uitdrukken, en hopelijk -- Whoa, ik ben óp de pagina, maar hij bestaat niet...
Les radiations sont effray
antes. En tout cas, certains types les sont. Mon compteur Geiger ne détecte rien près de mon téléphone, de mon routeur wi-fi ou mon four à micro-ondes. Car un compteur Geiger ne mesure que les radiations ionisantes - C.à.d. des radiations avec assez d'énergie pour arracher les électrons des atomes. Ça se mesure en unités appelées sieverts. Si vous êtes exposés à plus de 2 sieverts en une fois, vous serez certainement mort peu après ça. Mais nous sommes exposés de faibles niveaux de rayonnement ionisant tout le temps. Les bananes, par ex, sont riches en potassium et une partie de ce potassium est naturellement ra
...[+++]dioactif. Donc quand vous mangez une banane vous êtes exposés à environ 0,1 microsievert de radiation. C'est 1 sur 10 millions de sievert. Utilisons donc une banane pour mesurer les doses de radiation. Puisque les gens mangent des bananes, nous devenons radioactifs aussi. Vous êtes donc plus exposés aux radiations si vous dormez à côté de quelqu'un que si vous dormez seul. Mais je ne suis pas inquiet car cette dose est insignifiante par rapport à la radiation de fond émise par la Terre. Je veux dire : il y a un rayonnement ionisant venant du sol, de l'air et même de l'espace. Le niveau de radiation ici à Sydney est d'environ 0.15 microsieverts par heure et c'est environ la moyenne partout. Le niveau habituel, est entre 0.1 et 0.2 microsieverts/h Cependant, il y a des endroits avec des niveaux bien plus élevés. Alors, selon vous, qui sur Terre reçoit la dose maximale de radiation? Répondons à cette question en allant aux endroits les plus radioactifs sur Terre. Certains endroits que vous imagineriez très radioactifs pourraient vous étonner. Je suis à Hiroshima et ceci est le Dome de la Paix. A environ 600 m au dessus de ce dôme, explosa la première bombe nucléaire. Elle fut déclenchée pour avoir un impact de destruction maximal. Et bien le niveau de radiation aujourd'hui, presque 70 ans plus tard n'est que de 0.3 microsieverts/h. Je v ...
Straling is eng. Tenminste
, sommige soorten straling zijn eng. Mijn Geiger teller meet bijvoorbeeld niets bij mijn mobiele telefoon, de wifi-router of bij de magnetron. Dat komt doordat een Geiger teller alleen ioniserende straling meet. Dat is straling met genoeg energie om elektronen uit atomen te schieten. Het wordt gemeten in de eenheid Sievert. Als je aan meer dan twee Sievert in 1 keer wordt bloodgesteld ga je waarschijnlijk kort daarna dood. Maar we worden altijd aan een kleine hoeveelheid ioniserende straling blootgesteld. Bananen zijn bijvoorbeeld rijk aan Kalium en een stukje van dat radioactief is. Dus als je een banaan eet wo
...[+++]rdt je blootgesteld aan ongeveer 0,1 microsievert. Dat is 1 tienmiljoenste Sievert. Laten we een banaan als maatstaaf gebruiken. Omdat mensen bananen eten worden we ook radioactief. Dus je wordt aan meer straling blootgesteld als je naast iemand slaapt. Maar daar zou ik me geen zorgen om maken omdat die dosis zo klein is vergeleken met de achtergrondstraling. Wat ik bedoel is dat er ioniserende straling uit de grond, uit stenen, de lucht en zelfs uit de ruimte komt. Hier in Sydney is de achtergrondstraling ongeveer 0,15 microsieverts per uur en dat is het gemiddelde op Aarde. Meestal zit de achtergrondstraling tussen de 0,1 en 0,2 microsieverts per uur. Maar er zijn plaatsen met aanzienlijk hogere niveaus. Maar wie zou op aarde de hoogste dosis straling ontvangen? We beantwoorden die vraag door naar de meeste radioactieve plekken op Aarde te gaan. Sommige plaatsen waarvan je zou verwachten dat er veel straling is, kunnen verrassend zijn. Ik ben in Hiroshima en dat is de 'Peace Dome'. Het was ongeveer 600 meter boven die koepel, waar 's werelds eerste nucleaire bom afging in een stad. Die plek werd gekozen zodat de explosie het meest destructief zou zijn. Het stralingsniveau tegenwoordig, bijna 70 jaar later, is slechts 0,3 microsievert per uur. Ik ga dadelijk een lift in. We gaan nu met een lift naar beneden. Dit is een oude uranium ...Alors j'ai demandé, si certaines choses liées à cette psychothérapie, comme les exercices d'imagination ou l'interprétation des rêves, ou l’hypnose dans certains cas, ou dans certains cas une exposition à de fausses informations, entraînaient ces patients à développer ces souvenirs improbables très bizarres.
Ik vroeg me af of wat er in therapie gebeurde -- Ik vroeg me af of wat er in therapie gebeurde -- zoals verbeeldingsoefeningen, of het verklaren van dromen, of hypnose in sommige gevallen, of blootgesteld worden aan valse informatie -- dat deze patiënten op het spoor hadden gezet om deze vreemde onwaarschijnlijke herinneringen te ontwikkelen? om deze vreemde onwaarschijnlijke herinneringen te ontwikkelen?
Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'His
toire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en d
...[+++]isant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Sha
...[+++]kespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.À peu près partout où ce n'est ni vert ni bleu est un endroit vraiment idéal, mais même les zones vertes et bleues sont bonnes, elles sont juste moins bonnes que les zones rouges, oranges et jaunes. Mais le point chaud autour de Las Vegas et la Valée de la Mort
, et sa région, est très, très bon. Et tout cela ne change que la durée du retour sur investissement, ça ne signifie pas que vous ne pouvez pas utiliser l'énergie solaire, car vous pouvez l'utiliser n'importe où sur Terre. Ça modifie juste le délai avant que cela soit rentable, comparé à l'électricité du réseau. Mais si vous n'êtes pas connecté au réseau, alors la question de la re
...[+++]ntabilité devient tout autre. C'est juste combien de watts vous obtenez par dollar, et comment vous pouvez profiter de l'utilisation de cette énergie pour modifier certains aspects de votre vie. Voici la carte des États-Unis. Voici la carte du monde entier. Et une fois encore, vous pouvez voir une large bande au milieu qui correspond à peu près à la zone où l'on trouve une large partie de la population, L'énergie solaire possède un très fort potentiel. Et bien sûr, regardez l'Afrique. C'est tout bonnement incroyable à quel point le solaire pourrait être efficace là bas, et je suis vraiment enthousiaste à l'idée de pouvoir trouver de nouvelles voies pour y remédier. Donc, pour conclure, je dirai que mon parcours personnel m'a montré que l'on peut revoir les anciennes idées sous un jour nouveau, et que parfois les idées mises de côté par le passé peuvent s'avérer meilleures maintenant, en prenant en compte les nouvelles technologies, ou en changeant de critères d'évaluation. Nous croyons vraiment nous approcher d'un système pratique et abordable. Notre but à court terme est d'être moitié moins cher que les panneaux solaires, et notre but à long terme est d'être rentable en moins de cinq ans.
Overal waar het niet groen of blauw is is ideaal als locatie, maar ook op de groene en blauwe gebieden is het nog rendabel, alleen niet zo rendabel als op de overige plaatsen. Maar deze plek rond Las Vegas en Death Valley en omgeving is natuurlijk heel erg goed. Dit beïnvloedt allemaal de terugverdientijd, maar dat betekent niet dat je geen zonne-energie kan gebruiken, dat kan overal ter wereld. Het is alleen van invloed op de terugverdientijd vergeleken met het electriciteitsnet. Maar waar je niet over een electriciteitsnet beschikt is de kwestie van de terugverdientijd helemaal anders. Dan gaat het erom hoeveel watt je krijgt per dollar en
op welke manier je dat vermogen kan benu ...[+++]tten om je leven wat te verbeteren. Hier een kaart van de Verenigde Staten. En hier een kaart van de hele wereld en weer zie je dat grote gebied in het midden waar zich een groot deel van de wereldbevolking bevindt. Dat houdt enorme beloften in voor zonne-energie. En natuurlijk, Afrika. Ongelooflijk wat je daar aan zonne-energie kan winnen. Ik droom ervan om daaraan te kunnen werken. Samenvattend kan ik zeggen dat mijn reis heeft aangetoond dat je oude ideeën nieuw leven kan inblazen en dat ideeën die in het verleden van tafel werden geveegd toch hun nut kunnen hebben als je ze combineert met nieuwe technologie. We denken dat we dicht in de buurt zitten van iets praktisch en betaalbaars. Ons doel op korte termijn is half zo duur te zijn als zonnecellen en op lange termijn te komen tot een terugverdienperiode van minder dan vijf jaar. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
certaines très ->
Date index: 2021-01-21