Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "tapait même dans le dos pour faire sortir " (Frans → Nederlands) :
On me tapait même dans le dos pour faire sortir cette viande.
Ze hebben me zelfs op mijn rug geslagen om dat mensenvlees er uit te krijgen.
À cette époque, on cachait bien davantage aussi: les hommes ne s’embrassaient pas, à moins que quelqu’un ne soit mort, et non seulement alors; on se serrait la main, ou, à un ma
tch de baseball, on tapait son ami au dos et se donnait des coups pour exprimer en code l
eur affection; une fois sorti de l’enfance tu ne connaîtrais plus jamais le choc de la barbe de ton père sur la joue, pas avant que les mœurs n’aient évolué, et tu pou
...[+++]vais embrasser un autre homme, puis, tenir, puis même lui donner un baiser (les poils de ton père maintenant blancs et rigides).
Verhullen was in die dagen aan de orde van de dag: volwassen mannen omhelsden elkaar alleen als er iemand was gestorven, en zelfs dan niet altijd. Je schudde elkaar de hand, of sloeg elkaar op de schouder, op het sportveld bijvoorbeeld, gecodeerde genegenheid in een uitwisseling van klappen. Na de jaren van je jeugd voelde je nooit meer je vaders snor over je wang kietelen, pas toen zich nieuwe mores ontvouwden, kon je als man een andere man omhelzen, vasthouden, een kus geven op vaders stoppels, nu wit en stijf.
Je veux vous faire sortir de cet état où vous êtes persuadés que vous connaissez vos propres pensées les plus profondes -- que vous êtes vous-mêmes les mieux placés pour parler de votre conscience.
Ik wil uw vertrouwen in uw kennis van uw diepste gedachten -- uw idee dat u zelf een authoriteit van uw eigen bewustzijn bent, een deuk geven.
Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et
...[+++] sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien
zijn schaduwen van dingen die op een muur worden geze
t en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de
...[+++]schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Au Bur
undi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé
dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'étai
t pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'ell
...[+++]e était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Mais pas seulement cela. Elle a obtenu ses toilettes, et maint
enant elle parcourt tous les autres villages de l'Inde pour convaincre les autres
femmes de faire la même chose. C'est ce que j'appelle la contagion sociale, et c'est vraiment puissant et vraiment passionnant. Une autre version
de cette histoire, dans un autre village en ...[+++] Inde proche de l'endroit où Priyanka vit, ce village s'appelle Lakara et il y a environ un an il n'y a avait absolument aucune installation. Les enfants mouraient de la diarrhée et du choléra. Des gens sont venus, avec diverses astuces pour faire changer les comportements, comme sortir une assiette de nourriture et une assiette d'excréments pour observer les mouches passer de l'une à l'autre. En quelque sorte, les gens qui pensaient que ce qu'ils faisaient n'était pas du tout dégoûtant se sont tout à coup dit : « Houlà ! ». De plus, ils ingéraient aussi la merde de leurs voisins.
Maar niet alleen dat. Ze kreeg
haar toilet, en nu gaat ze langs alle andere dorpen in India en overtuigt ze andere vrou
wen om hetzelfde te doen. Dit is wat ik sociale besmetting noem, en het is bijzonder krachtig en enorm opwindend. Een andere versie hiervan is een ander dorp in India dicht bij waar Priyanka woont. Dit dorp heet Lakara en tot ongeveer een jaar geleden had dit dorp geen toiletten. Kinderen stierven aan diarree en cholera. Bezoekers gebruikten verschillende trucjes om hun gedrag te veranderen zoals
...[+++]een bord met eten en een bord met poep neerzetten om vervolgens de vliegen van het ene naar het andere bord te zien vliegen. Op die manier kregen ze mensen die tot dan toe hadden gedacht dat wat ze deden helemaal niet smerig was zover dat ze opeens dachten: Oeps. Vooral het idee dat ze de poep van de buren zaten te eten,L'énergie d'activation nécessaire pour bouger votre cul loin de votre PC à votre pas de porte, pour faire la marche que vous aviez dit que vous feriez, est exactement la même quantité de force qu'il vous faut pour vous sortir d'un bon lit chaud vers une chambre froide.
Die activeringsenergie die nodig is om je achter die computer uit en naar buiten te krijgen, om die wandeling in gang te zetten die je jezelf had voorgenomen, is precies evenveel energie als die nodig is om jezelf uit een warm bed in een koude kamer te duwen.
Bien, et après tout ça, qu'est-ce qu
e je veux savoir en tant que capital-risqueur?
Je veux savoir que vous êtes engagé. Que vous allez y être jusqu'au bout. Je veux que vous disiez, je veux que vous transmetti
ez l'impression que même si vous deviez en mourir, avec votre dernier souffle, vous allez vous accroc
her avec les ongles pour vous en s ...[+++]ortir. Vous allez sauver mon investissement et vous allez le faire fructifier. Donc je ne veux pas de quelqu'un qui va abandonner et se sauver à la première occasion. Parce que des problèmes surviendront. Il n'y a jamais eu d'entreprise financée par capital-risque où des problèmes ne soient pas survenus. Je veux donc savoir que vous êtes engagé à être là jusqu'à la fin. Vous devez avoir une vision. Vous devez être en mesure de voir où cela vous mène. Je ne veux pas d'un autre produit moi-aussi . Je veux quelqu'un qui sait, qui peut changer le monde.
Oké, als dat er allemaal is, wat wil ik als durfkapitalist nog meer weten? Ik wil
weten dat je ervoor gaat. Dat je er tot het eind zult zijn. Ik wil dat je zegt, of overbrengt, dat je zult sterven als dat nodig is, met je laatste adem -- met je nagels krassend terwijl ze je wegslepen. Je gaat mijn geld in leven houden en er méér geld van maken. Niet iemand die met
een de benen neemt. Want er gebeuren erge dingen. Er was nog nooit een gefinancierd bedrijf waar geen erge dingen gebeurden. Dus ik wil weten dat je er zult zijn tot de laats
...[+++]te snik. Je moet visie hebben. Je moet kunnen zien waar dit heengaat. Ik wil niet nog een ik ook -product. Ik wil iemand die weet dat je de wereld kan veranderen.BG: C'est
ça. Aujourd'hui, on doit constamment ravitailler le réacteur en carburant, ça nécessite donc beaucoup de gens et beaucoup de contrôles peuvent mal tourner, comme quand il
faut l'ouvrir, et y faire entrer et sortir des choses. Ce n'est pas bon. Mais si on a un carburant très bon marché
qu'on peut y mettre pour 60 ans -- pensez-y simplement comme à une bûche -- le poser là
sans ...[+++] avoir tous ces mêmes problèmes complexes.
BG: Dat klopt. Vandaag moet de reactor telkens worden bijgevuld, dus je hebt heel veel mensen en veel van de controles die fout in kunnen gaan, dat ding dat je moet openen en dingen erin en eruit moet doen. Dat is niet goed. Dus, als je een zeer goedkope brandstof hebt die je 60 jaar kan inzetten -- denk er maar aan het als een achtergrondproces -- zet het neer en heb geen last van die complexiteit.
S
i vous les mettez côte à
côte, il y en a des jaunes et des bruns. Les le
urs sont parfumés au miso et à la pâte de sésame, ils ne sont pas aussi sucrés que notre version. Comment sont-ils arriv
és aux Etats-Unis ? Pour faire court : les immigrés japonais sont venus, et parmi eux des boula
...[+++]ngers les ont introduits -- dont au moins un à Los Angeles et un ici à San Francisco qui s'appelle Benkyo-do et qui est à l'intersection de Sutter et Buchanan. A l'époque ils faisaient des biscuits chinois avec le même genre de moules que ce qu'on a vu à Kyoto. Il est intéressant de se demander, comment passe-t-on d'un biscuit japonais à un biscuit chinois ? Pour faire court : on a enfermé tous les Japonais pendant la deuxième guerre mondiale, y compris ceux qui faisaient des biscuits, et c'est à ce moment-là que les Chinois sont arrivés : il ont vu une opportunité commerciale et ont pris la place.
Als je ze naast elkaar legt, zie je dat het ene geel is en het andere bruin. Hun gelukskoekjes worden op smaak gebracht met miso- en sesamzaadpasta. Daarom zijn ze niet zo zoet als de Amerikaanse variant. Dus, hoe zijn ze in de Verenigde Staten beland? Het ko
rte antwoord is dat Japanse immigranten naar de VS kwamen. Enkele bakkers introduceerden ze, waaronder minsten één in Los Angeles en één hiér in San Francisco met de naam Benkyo-do, op de hoek van Sutter en Buchanan. In die tijd maakten ze gelukskoekjes met het kookgerei dat we ook in Kyoto zagen. Dus
...[+++] is de hamvraag hoe gelukskoekjes zijn veranderd van een Japans iets in een Chinees iets. Het korte antwoord is dat we tijdens WOII alle Japanners opsloten, inclusief diegenen die gelukskoekjes maakten. Op dat moment verschenen de Chinezen, die een markt zagen en deze overnamen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
tapait même dans le dos pour faire sortir ->
Date index: 2022-06-30