Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "moyen de sortir " (Frans → Nederlands) :
Le moyen de sortir de ces liens malsains est de créer des liens sains, d'être avec des gens dont vous apppréciez la présence.
Het pad van ongezonde banden af, is het vormen van gezonde banden, verbonden zijn met mensen die je graag om je heen hebt.
...d, qu
elqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche ma
...[+++]intenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère, et finissent par comploter de le tuer. L'histoire de la caverne est une allégorie de la vie de tous les gens éclairés. Les habitants de la caverne sont les humains d'avant la philosophie, le soleil est la lumière de la raison, l'aliénation du philosophe revenu est ce à quoi tout ceux qui disent la vérité doivent s'attendre quand ils rapportent leur savoir aux gens qui ne se sont pas consacrés à la pensée. Selon Platon, nous vivons tous une grande partie de nos vies dans l'ombre, Beaucoup des choses qui nous animent, comme la célébrité, le partenaire idéal, un boulot prestigieux, sont infiniment moins réelles que nous ne le croyons. Elles sont pour la majeure partie de vains fantômes que notre culture projette sur les murs de nos esprits fragiles et imparfaits mais puisque tout le monde autour de nous insiste pour dire qu'elles existent vraiment, nous nous y laissons prendre dès le plus jeune âge. Ce n'est pas notre faute individuellement, personne ne choisit d'être dans la caverne, il s'avère simplement que c'est là que nous commençons. Nous partons tous d'un endroit très difficile. Si comme l'homme dans l'histoire de Platon, on dit aux gens sans ménagement qu'ils ont tort, on n'arrive à rien, on offense profondément les gens et on risque de mettre sa propre vie en danger. Après tout, les Athéniens avaient récemment condamné à ...
...door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. L
angzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het univers
um. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de
...[+++] illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de dingen waar we enthousiast over zijn zoals roem, de perfecte partner, een goed betaalde baan zijn oneindig minder reëel dan we denken. Ze zijn voor het grootste deel schaduwen, door onze cultuur geprojecteerd op de muren van onze fragiele geest. Maar omdat iedereen om ons heen volhoudt dat het echt is geloven we dit van jongs af aan. Het is niet onze individuele fout. Niemand kiest ervoor in de grot te zijn, dat is gewoon waar we beginnen. We starten allemaal in een moeilijke plaats. Als je, zoals de man in het verhaal, mensen zo bot vertelt dat ze fout zitten kom je nergens, je laat mensen aanstoot aan je geven en riskeert je eigen leven. Athene had, namelijk, Socrates, Plato's vriend, vermoord. Plato wist uit ervaring precies wat de mensen in de grot doen met mensen die claimen het licht te hebben gezien. De oplossing, zegt Plato, is een proces van weidverspreid, zorgvuldig toegediend filosofisch onderwijs. Hiermee bedoelt Plato de methode die Socrates onderzocht en die bekend staat als de 'Socratische methode'. Het is een heel geleidelijk proces. Je preekt niet of forceert iemand een boek te lezen, je begint gewoon met een algemene stelling over intellectuele bescheidenheid, niemand weet veel. Het is altijd goed om te stellen: 'wijsheid begint met het inzien van onwetendheid.' Beken dat je niet precies weet wat de overheid moet d ...Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vo
us devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a d
...[+++]it : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... Ils n’essayaient pas de s’en sortir de manière légale parce qu’il n’y avait pas de moyen de s’en sortir légalement.
Ze probeerden niet op een legitieme manier succesvol te worden, want er waren geen legitieme manieren om aan de buurt te ontsnappen.
Parfois le seul moyen que j'ai de m'en sortir est d'écrire un poème.
Soms is de enige manier waarop ik me ergens doorheen sla, het schrijven van een gedicht.
Ils sont prêts à sortir et à se battre parce qu'on leur a dit que c'est en fait le seul moyen de glorifier l'Islam.
Ze zijn klaar om te gaan vechten omdat hun is verteld dat dat inderdaad de enige manier is om de islam te verheerlijken.
Et j'essaye de trouver un moyen de nous faire sortir de notre rapport quotidien au temps et d'envisager une échelle temporelle plus grande.
Ik probeer ook een middel te maken waarmee je uit ons alledaags besef van tijd kunt stappen om een langere tijdlijn te overzien.
Et j'avais bien l'intention de les faire sortir de l'anonymat au Moyen-Orient et de les faire basculer vers le succès.
Het was mijn bedoeling om ervoor te zorgen dat ze niet langer uitschieters waren in het Midden-Oosten en dat ze voorbij het kantelpunt naar succes geraakten.
Donc je pense que c'est une bonne nouvelle, car elle nous donne l'occasion de sortir du moyen-âge, dans lequel ce thème avait été laissé.
Naar mijn mening is dit goed nieuws. Het geeft ons de kans om om de middeleeuwse praktijken rond geweldsdelicten achter ons te laten.
BG : Nous avions décidé de choisir deux causes, quelle que soit la plus grande iniquité mondiale, et nous avons choisi la mortalité infantile, les carences alimentaires pour leur développement, et les pays vraiment mal en point, parce qu'avec ce niveau de mortalité, et avec les parents ayant tant d'enfants, les supercroissances démographiques, les enfants étaient tellement malades qu'ils ne recevaient pas d'éducation et ne
pouvaient pas s'en sortir. C'était notre cible globale. Ensuite aux Etats-Unis, nous avions tous les deux reçu une excellente éducation et nous avo
ns vu cela comme un moyen ...[+++] pour les Etats-Unis
BG: We besloten ons te richten op twee zaken. Het grootste onrecht ter wereld, wat dat ook was. En dat was kindersterfte, kinderen die te ondervoed zijn om zich te ontwikkelen. Landen die het moeilijk hadden vanwege het aantal doden, en ouders met zoveel kinderen, en dus een enorme bevolkingsgroei. De kinderen waren zo ziek dat ze echt geen onderwijs konden volgen en niet verder kwamen. Dat was ons doel wereldwijd. In de VS hebben wij beiden een geweldige opleiding genoten. Wij dachten dat de VS daarom
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
moyen de sortir ->
Date index: 2023-12-13