Vertaling van "Dose-response assessment " (Engels → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

dose/response evaluation | dose-response assessment
bepaling van de dosis-respons-relatie | dosis/respons-evaluatie

assess responses to radiation | judge radiation response | analyse radiation response | assess radiation response
reactie op radiatie beoordelen | reactie op straling beoordelen

dose response assessment
bepaling van de dosis-responsrelatie

dosage related response | dose response | dose-effect relationship | dose-related response | dose-response relationship
dosis-effect relatie | dosis-effect-relatie | dosis-respons relatie

evaluate writing in response to feedback | evaluating writings in response to feedback | assess writings in response to feedback | evaluate writings in response to feedback
teksten beoordelen naar aanleiding van feedback | teksten beoordelen naar aanleiding van kritiek | teksten aanpassen naar aanleiding van feedback | teksten evalueren naar aanleiding van feedback

Definition: This block contains a wide variety of disorders that differ in severity and clinical form but that are all attributable to the use of one or more psychoactive substances, which may or may not have been medically prescribed. The third character of the code identifies the substance involved, and the fourth character specifies the clinical state. The codes should be used, as required, for each substance specified, but it should be noted that not all fourth character codes are applicable to all substances. Identification of the psychoactive substance should be based on as many sources of information as possible. These include self-report data, analysis of blood and other body fluids, characteristic physical and psychological symptoms, clinical signs and behaviour, and other evidence such as a drug being in the patient's possession or reports from informed third parties. Many drug users take more than one type of psychoactive substance. The main diagnosis should be classified, whenever possible, according to the substance or class of substances that has caused or contributed most to the presenting clinical syndrome. Other diagnoses should be coded when other psychoactive substances have been taken in intoxicating amounts (common fourth character .0) or to the extent of causing harm (common fourth character .1), dependence (common fourth character .2) or other disorders (common fourth character .3-.9). Only in cases in which patterns of psychoactive substance-taking are chaotic and indiscriminate, or in which the contributions of different psychoactive substances are inextricably mixed, should the diagnosis of disorders resulting from multiple drug use (F19.-) be used. | Modifiers The following fourth-character subdivisions are for use with categories F10-F19: Code Title .0 Acute intoxication A condition that follows the administration of a psychoactive substance resulting in disturbances in level of consciousness, cognition, perception, affect or behaviour, o ...
Omschrijving: Dit blok omvat een grote verscheidenheid van stoornissen van verschillende ernst en klinische vorm, die evenwel alle aan het gebruik van een of meer psychoactieve middelen, al dan niet op medisch voorschrift, zijn toe te schrijven. De betrokken stof wordt aangegeven door middel van het derde teken van de code en het vierde teken specificeert de klinische toestand; deze codering dient, waar nodig, gebruikt te worden voor elk gespecificeerd middel, met dien verstande dat niet elk vierde teken van toepassing is op elke stof.

A Wernicke-like encephalopathy with characteristics of seizures responsive to high doses of thiamine. Two cases have been described so far. Clinical features include epilepsy, nystagmus, ophthalmoplegia and ataxia. The disease results from mutations
thiamineresponsieve encefalopathie

Assessment using European league against rheumatism response criteria
beoordelen met responscriteria van 'European League Against Rheumatism'

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

It is therefore important that, in parallel with technological development, appropriate RD is undertaken to provide quantitative data on toxicology and ecotoxicology (including human and environmental dose response and exposure data) to perform risk assessments and, where necessary, to enable risk assessment procedures to be adjusted.
Het is daarom van belang dat parallel aan de technologische ontwikkeling het nodige OO plaatsvindt om de kwantitatieve toxicologische en ecotoxicologische gegevens te verschaffen (onder meer dosis-respons- en blootstellingsgegevens voor mens en milieu) om de risicoanalyses te onderbouwen en zonodig de procedures daarvoor bij te stellen.

Based on work the WHO is currently undertaking regarding the methodology to assess health implications of the noise impact, the Commission intends to revise Annex III to Directive 2002/49/ EC (estimation of health impact, dose response curves).
In het licht van de lopende werkzaamheden van de WGO op het gebied van methoden om de gezondheidseffecten van geluid te bepalen, heeft de Commissie het voornemen om Bijlage III bij Richtlijn 2002/49/EG (bepaling van gezondheidseffecten, dosiseffectgrafieken) te herzien.

All non-human information used to assess a particular effect on humans and to establish the dose (concentration) – response (effect) relationship, shall be briefly presented, if possible in the form of a table or tables, distinguishing between in vitroin vivo and other information.
Alle andere informatie dan over de mens die wordt gebruikt om een bepaald effect bij de mens te beoordelen en de relatie tussen dosis (concentratie) en respons (effect) te bepalen, dient kort te worden beschreven, indien mogelijk in de vorm van een of meer tabellen, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen in-vitro-informatie, in-vivo-informatie en andere informatie.

Competent authorities shall evaluate dose response data generated in trials (which must include an untreated control) involving dose rates lower than the recommended rate, in order to assess if the recommended dose is the minimum necessary to achieve the desired effect.
De bevoegde autoriteit beoordeelt de dosis-responsgegevens die verkregen zijn bij proeven (die ook onbehandelde controlespecimens moeten omvatten) waarbij een lagere dosis dan de aanbevolen dosis wordt gebruikt, teneinde te beoordelen of de aanbevolen dosis het vereiste minimum is om het gewenste effect te verkrijgen.

25. For repeated dose toxicity and reproductive toxicity the dose response relationship shall be assessed for each active substance or substance of concern and, where possible, the no-observed-adverse-effect level (NOAEL) identified. If it is not possible to identify a NOAEL, the lowest-observed-adverse-effect level (LOAEL) shall be identified.
25. Wat betreft toxiciteit bij herhaalde blootstelling en giftigheid voor de voortplanting dient de dosis-responsrelatie te worden geëvalueerd voor iedere werkzame stof of tot bezorgdheid aanleiding gevende stof en dient, zo mogelijk, het NOAEL te worden vastgesteld. Wanneer geen NOAEL kan worden vastgesteld, moet het laagste niveau worden vastgesteld waarbij een schadelijk effect wordt waargenomen (lowest observed adverse effect level: LOAEL).

(6) The Commission's Scientific Committee on Emerging and Newly Identified Health Risks (SCENIHR) adopted on 28–29 September 2005 an opinion which concluded that there were ‘major gaps in the knowledge necessary for risk assessment. These include nanoparticle characterisation, the detection and measurement of nanoparticles, the dose-response, fate, and persistence of nanoparticles in humans and in the environment, and all aspects of toxicology and environmental toxicology related to nanoparticles’.
(6) Het Wetenschappelijk Comité voor nieuwe gezondheidsrisico's (WCNG) van de Commissie heeft op 28 en 29 september 2005 een advies aangenomen waarin werd geconcludeerd dat er „grote leemten [bestaan] in de kennis die voor risicobeoordeling nodig is, onder andere wat betreft de karakterisering van nanodeeltjes, de detectie en meting van nanodeeltjes, de dosis-effectrelatie, het gedrag en de persistentie van nanodeeltjes in mensen en het milieu en alle aspecten van toxicologie en milieutoxicologie die verband houden met nanodeeltjes”; het advies van het WCNG concludeert verder dat „de bestaande toxicologische en ecotoxicologische methoden misschien niet volstaan om alle kwesties aan te pakken die door nanodeeltjes aan de orde worden gesteld”.

(2d) The Commission's Scientific Committee on Emerging and Newly Identified Health Risks (SCENIHR) adopted on 28-29 September 2005 an opinion which concluded that there are ‘major gaps in the knowledge necessary for risk assessment. These include nanoparticle characterisation, the detection and measurement of nanoparticles, the dose-response, fate, and persistence of nanoparticles in humans and in the environment, and all aspects of toxicology and environmental toxicology related to nanoparticles’. Furthermore, the SCENIHR opinion concludes that ‘existing toxicological and eco-toxicological methods may not be sufficient to address all of the issues arising in relation to nanoparticles’.
(2 quinquies) Het Wetenschappelijk Comité voor nieuwe gezondheidsrisico's (WCNG) van de Commissie heeft op 28 en 29 september 2005 een advies aangenomen waarin werd geconcludeerd dat er "grote leemten [bestaan]in de kennis die voor risicobeoordeling nodig is, onder andere wat betreft de karakterisering van nanodeeltjes, de detectie en meting van nanodeeltjes, de dosis-effectrelatie, het gedrag en de persistentie van nanodeeltjes in mensen en het milieu en alle aspecten van toxicologie en milieutoxicologie die verband houden met nanodeeltjes"; het advies van het WCNG concludeert verder dat "de bestaande toxicologische en ecotoxicologische methoden misschien niet volstaan om alle kwesties aan te pakken die door nanodeeltjes aan de orde worden gesteld".

Risk Assessment: A process to determine the relationship between the predicted exposure and adverse effects in four steps: hazard identification, dose-response assessment, exposure assessment and risk characterisation.
Risicobeoordeling: Een proces waarbij in vier stappen het verband wordt bepaald tussen de voorspelde blootstelling en de schadelijke effecten: gevarenomschrijving, bepaling van de dosis/respons-relatie, bepaling van de blootstelling en risico karakterisering.

Member States shall evaluate dose response data generated in trials (which must include an untreated control) involving dose rates lower than the recommended rate, in order to assess if the recommended dose is the minimum necessary to achieve the desired effect.
De lidstaten beoordelen de dosis-respons-gegevens die verkregen zijn bij proeven (die ook onbehandelde controlespecimens moeten omvatten), waarbij een lagere dosis dan de aanbevolen dosis wordt gebruikt, teneinde te beoordelen of de aanbevolen dosis het vereiste minimum is om het gewenste effect te verkrijgen.