Vertaling van "dose-response relationship " (Engels → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

dosage related response | dose response | dose-effect relationship | dose-related response | dose-response relationship
dosis-effect relatie | dosis-effect-relatie | dosis-respons relatie

dose response relationship
dosis-responsrelatie

exposure-response relationship
blootstelling-responsrelatie

Definition: The gender identity or sexual orientation (heterosexual, homosexual, or bisexual) is responsible for difficulties in forming or maintaining a relationship with a sexual partner.
Omschrijving: De genderidentiteit of seksuele oriëntatie (heteroseksueel, homoseksueel of biseksueel) is verantwoordelijk voor problemen bij het aangaan of onderhouden van een band met een seksuele partner.

Definition: Sexual dysfunction covers the various ways in which an individual is unable to participate in a sexual relationship as he or she would wish. Sexual response is a psychosomatic process and both psychological and somatic processes are usually involved in the causation of sexual dysfunction.
Omschrijving: Seksuele functiestoornissen zijn de verschillende stoornissen die het onmogelijk maken voor iemand deel te nemen in een seksuele interactie zoals hij of zij dat zou willen. De seksuele respons is een psychosomatisch proces en vaker wel dan niet zijn zowel psychische als somatische processen van belang voor de oorzaak van de seksuele functiestoornis.

Definition: This block contains a wide variety of disorders that differ in severity and clinical form but that are all attributable to the use of one or more psychoactive substances, which may or may not have been medically prescribed. The third character of the code identifies the substance involved, and the fourth character specifies the clinical state. The codes should be used, as required, for each substance specified, but it should be noted that not all fourth character codes are applicable to all substances. Identification of the psychoactive substance should be based on as many sources of information as possible. These include self-report data, analysis of blood and other body fluids, characteristic physical and psychological symptoms, clinical signs and behaviour, and other evidence such as a drug being in the patient's possession or reports from informed third parties. Many drug users take more than one type of psychoactive substance. The main diagnosis should be classified, whenever possible, according to the substance or class of substances that has caused or contributed most to the presenting clinical syndrome. Other diagnoses should be coded when other psychoactive substances have been taken in intoxicating amounts (common fourth character .0) or to the extent of causing harm (common fourth character .1), dependence (common fourth character .2) or other disorders (common fourth character .3-.9). Only in cases in which patterns of psychoactive substance-taking are chaotic and indiscriminate, or in which the contributions of different psychoactive substances are inextricably mixed, should the diagnosis of disorders resulting from multiple drug use (F19.-) be used. | Modifiers The following fourth-character subdivisions are for use with categories F10-F19: Code Title .0 Acute intoxication A condition that follows the administration of a psychoactive substance resulting in disturbances in level of consciousness, cognition, perception, affect or behaviour, o ...
Omschrijving: Dit blok omvat een grote verscheidenheid van stoornissen van verschillende ernst en klinische vorm, die evenwel alle aan het gebruik van een of meer psychoactieve middelen, al dan niet op medisch voorschrift, zijn toe te schrijven. De betrokken stof wordt aangegeven door middel van het derde teken van de code en het vierde teken specificeert de klinische toestand; deze codering dient, waar nodig, gebruikt te worden voor elk gespecificeerd middel, met dien verstande dat niet elk vierde teken van toepassing is op elke stof.

A Wernicke-like encephalopathy with characteristics of seizures responsive to high doses of thiamine. Two cases have been described so far. Clinical features include epilepsy, nystagmus, ophthalmoplegia and ataxia. The disease results from mutations
thiamineresponsieve encefalopathie

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

The applicant shall, in particular, consider dose-response relationships in parameters that have been changed (that is to say, commensurate increases in changes at increased doses) since they provide a strong indication for an effect of the tested compound.
De aanvrager besteedt in het bijzonder aandacht aan dosis-responsrelaties in de veranderde parameters (d.w.z. veranderingen die evenredig toenemen naarmate de dosis wordt verhoogd), aangezien deze een sterke aanwijzing vormen voor een effect van de geteste verbinding.

Pursuant to the conclusion of RAC that the available data did not allow quantification of the dose-response relationship for the health effects of BPA, the Agency's Committee for Socio-Economic Analysis (‘SEAC’) could not use the benefit estimates in the French dossier and therefore performed a break-even analysis, on the basis of which it concluded that overall the estimated costs outweigh the potential health benefits of the proposed restriction.
Omdat het RAC had geconcludeerd dat de dosis-responsrelatie voor de gezondheidseffecten van BPA niet op basis van de beschikbare gegevens kon worden gekwantificeerd, kon het Comité sociaaleconomische analyse („SEAC”) van het Agentschap de ramingen in het Franse dossier niet gebruiken, en heeft het daarom een break-evenanalyse uitgevoerd met als conclusie dat de geraamde kosten zwaarder wegen dan de mogelijke gezondheidswinst van de voorgestelde beperking.

RAC considered that the critical studies selected by France to calculate the DNEL did not allow quantification of the dose-response relationships and showed uncertainties.
Volgens het RAC konden geen dosis-responsrelaties worden gekwantificeerd op basis van de door Frankrijk voor de berekening van de DNEL geselecteerde kritische studies en vertoonden die studies onzekerheden.

11. Calls on the Commission to introduce in all relevant EU legislation appropriate testing requirements for the identification of substances with endocrine-disrupting properties; considers that the most recently validated and internationally recognised testing methods – such as those developed by the OECD, the European Union Reference Laboratory for Alternatives to Animal Testing (EURL ECVAM) or the US Environmental protection Agency (EPA) Endocrine Disruptor Screening Program – must be implemented; notes that the OECD programme of testing methods covers sex hormones and thyroid hormones as well as steroidogenesis; points out, on the other hand, that there are no tests for many other areas of the endocrine system, e.g. insulin and growth hormones; considers that testing methods and guidance documents should be developed so as to take better account of endocrine disrupters, possible low-dose effects, combination effects and non-monotonic dose-response relationships, in particular with regard to critical windows of exposure during development;
11. dringt er bij de Commissie op aan om in alle EU-wetgeving op dit gebied passende onderzoeksvereisten op te nemen voor het identificeren van stoffen met hormoonontregelende eigenschappen; is van mening dat de modernste en internationaal erkende testmethoden, zoals die zijn ontwikkeld door bijvoorbeeld de OESO, het European Union Reference Laboratory for Alternatives to Animal Testing (EURL ECVAM) of in het kader van het programma voor screening van hormoonontregelaars van het Environmental Protection Agency van de VS (US EPA), moeten worden toegepast; merkt op dat de OESO-testmethoden onder meer betrekking hebben op geslachtshormonen, schildklierhormonen en steroïdeproductie; merkt anderzijds op dat er geen tests bestaan voor veel andere deelgebieden van het endocriene stelsel, zoals voor insuline of groeihormonen; is van oordeel dat testmethoden en richtsnoeren zodanig ontwikkeld moeten worden dat beter rekening wordt gehouden met hormoonontregelende stoffen, de mogelijke effecten van blootstelling aan geringe doses, combinatie-effecten en niet-monotone dosis-responsrelaties, met name in samenhang met kritische perioden tijdens de ontwikkeling;

12. Calls on the Commission to introduce in all relevant EU legislation appropriate testing requirements for the identification of substances with endocrine-disrupting properties; considers that the most recently validated and internationally recognised testing methods – such as those developed by the OECD, the European Union Reference Laboratory for Alternatives to Animal Testing (EURL ECVAM) or the US Environmental protection Agency (EPA) Endocrine Disruptor Screening Program – must be implemented; notes that the OECD programme of testing methods covers sex hormones and thyroid hormones as well as steroidogenesis; points out, on the other hand, that there are no tests for many other areas of the endocrine system, e.g. insulin and growth hormones; considers that testing methods and guidance documents should be developed so as to take better account of endocrine disrupters, possible low-dose effects, combination effects and non-monotonic dose-response relationships, in particular with regard to critical windows of exposure during development;
12. dringt er bij de Commissie op aan om in alle EU-wetgeving op dit gebied passende onderzoeksvereisten op te nemen voor het identificeren van stoffen met hormoonontregelende eigenschappen; is van mening dat de modernste en internationaal erkende testmethoden, zoals die zijn ontwikkeld door bijvoorbeeld de OESO, het European Union Reference Laboratory for Alternatives to Animal Testing (EURL ECVAM) of in het kader van het programma voor screening van hormoonontregelaars van het Environmental Protection Agency van de VS (US EPA), moeten worden toegepast; merkt op dat de OESO-testmethoden onder meer betrekking hebben op geslachtshormonen, schildklierhormonen en steroïdeproductie; merkt anderzijds op dat er geen tests bestaan voor veel andere deelgebieden van het endocriene stelsel, zoals voor insuline of groeihormonen; is van oordeel dat testmethoden en richtsnoeren zodanig ontwikkeld moeten worden dat beter rekening wordt gehouden met hormoonontregelende stoffen, de mogelijke effecten van blootstelling aan geringe doses, combinatie-effecten en niet-monotone dosis-responsrelaties, met name in samenhang met kritische perioden tijdens de ontwikkeling;

endocrine disrupters can act at extremely low concentrations and thus cause adverse effects at a low dosage; where the dose-response relationship is non-monotonic, the difficulty of prediction increases still further;
hormoonontregelaars kunnen reeds bij zeer lage concentraties tot gevolgen leiden, waardoor schadelijke effecten zich al kunnen voordoen bij blootstelling aan lage doses; in gevallen waarin de dosis-responsrelatie niet-monotoon is, is er sprake van een nog geringere voorspelbaarheid;

25. For repeated dose toxicity and reproductive toxicity the dose response relationship shall be assessed for each active substance or substance of concern and, where possible, the no-observed-adverse-effect level (NOAEL) identified. If it is not possible to identify a NOAEL, the lowest-observed-adverse-effect level (LOAEL) shall be identified.
25. Wat betreft toxiciteit bij herhaalde blootstelling en giftigheid voor de voortplanting dient de dosis-responsrelatie te worden geëvalueerd voor iedere werkzame stof of tot bezorgdheid aanleiding gevende stof en dient, zo mogelijk, het NOAEL te worden vastgesteld. Wanneer geen NOAEL kan worden vastgesteld, moet het laagste niveau worden vastgesteld waarbij een schadelijk effect wordt waargenomen (lowest observed adverse effect level: LOAEL).

- the dose-response relationship and its time course,
- de dosis/respons-relatie en het tijdsverloop hiervan,

The absence of scientific proof of the existence of a cause-effect relationship, a quantifiable dose/response relationship or a quantitative evaluation of the probability of the emergence of adverse effects following exposure should not be used to justify inaction.
Het ontbreken van een wetenschappelijk bewezen oorzaak-gevolgrelatie, een kwantificeerbare dosis-responsrelatie of een berekening van de kans op het optreden van schadelijke effecten als gevolg van blootstelling aan het betreffende gevaar mag niet als reden worden aangevoerd om niet te handelen.