Traduction de «angeklagte ebenfalls wegen einer drogenstraftat verfolgt » (Allemand → Néerlandais) :

Der Hof muss jedoch noch prüfen, ob es nicht offensichtlich unvernünftig ist, dass der Vorteil von Artikel 9 des Drogengesetzes in dem in der präjudiziellen Frage beschriebenen Fall nicht gewährt werden könnte, nämlich gegenüber den Angeklagten, die wegen gemeinrechtlicher Straftaten und nicht wegen Drogenstraftaten verfolgt würden, bei denen der Richter jedoch feststellen würde, dass er, wenn der Angeklagte ebenfalls wegen einer Drogenstraftat verfolgt würde, die dieser seiner Feststellung zufolge eindeutig begangen hat, die Einheit der Absicht mit der Straftat annehmen würde, die bei ihm anhängig gemacht worden ist, und dass er Artikel 9 des Drogengesetzes anwenden würde.
Het Hof dient evenwel nog te onderzoeken of het niet kennelijk onredelijk is dat het voordeel van artikel 9 van de drugswet niet zou kunnen worden toegepast in de hypothese beschreven in de prejudiciële vraag, namelijk ten aanzien van die beklaagde die wordt vervolgd voor misdrijven van gemeen recht en niet voor drugsmisdrijven maar waarvan de rechter vaststelt dat, mocht de beklaagde eveneens zijn vervolgd voor een drugsmisdrijf waarvan hij vaststelt dat de beklaagde het klaarblijkelijk heeft gepleegd, hij eenheid van opzet zou aanvaarden met het misdrijf dat bij hem aanhangig gemaakt is en hij artikel 9 van de drugswet zou toepassen.

Der Kläger stützt sich auch auf die Rechtsprechung des Europäischen Gerichtshofs für Menschenrechte zur Auslegung von Art. 6 EMRK, in der festgestellt worden sei, dass die Prozessparteien so zu einer Gerichtsverhandlung zu laden seien, dass sie nicht nur über den Zeitpunkt und den Ort der Verhandlung Bescheid wüssten, sondern auch genügend Zeit hätten, um das Verfahren vorzubereiten und an der Gerichtsverhandlung teilzunehmen, und dass die förmliche Versendung von Benachrichtigungsschreiben, ohne dass die berechtigte Aussicht bestehe, dass sie den Kläger rechtzeitig erreichten, nicht als eine ordnungsgemäße Zustellung angesehen werden könne. Des Weiteren verweist der Kläger auf das Urteil in Kapetanios u. a./Griechenland, in dem der Europäische Gerichtshof für Menschenrechte festgestellt hat, dass die Verhängung von Geldbußen gegen Personen, die des Schmuggels angeklagt gewesen seien, aber von einer Straftat freigesprochen worden seien, ein Verstoß gegen Art. 6 Abs. 2 EMRK über die Unschuldsvermutung und gegen Art. 4 des Protokolls Nr. 7 über das Recht, wegen derselben Straftat nicht zweimal strafrechtlich verfolgt oder bestraft zu werden, darstelle.
Verzoeker baseert zich verder op rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens over de uitlegging van artikel 6 EVRM, volgens hetwelk rechtzoekenden voor terechtzittingen moeten worden opgeroepen op een zodanige manier dat zij niet alleen op de hoogte worden gebracht van de datum en de plaats van de zitting, maar ook genoeg tijd hebben om hun zaak voor te bereiden en de terechtzitting bij te wonen, en dat een formele verzending van een notificatiebrief zonder redelijk vertrouwen dat deze verzoeker tijdig bereikt, niet als een correcte notificatie kan worden beschouwd Daarnaast verwijst verzoeker naar het arrest Kapetanios e.a.tegenGriekenland, waaruit blijkt dat het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft geoordeeld dat de beslissing tot het opleggen van administratieve geldboetes aan van smokkel beschuldigde justitiabelen die zijn vrijgesproken van een strafbaar feit, een schending van artikel 6, lid 2, EVRM inzake het vermoeden van onschuld en van artikel 4 van Protocol nr. 7 inzake het recht op niet tweemaal te worden berecht of gestraft, oplevert.

Der Hof wird gefragt, ob der obengenannte Artikel 9 gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstosse, indem diese Bestimmung es erlaube, dass nur ein Angeklagter, der wegen einer Drogenstraftat verfolgt werde, in den Genuss der Anwendung der Bestimmungen des Gesetzes vom 29. Juni 1964 gelangen könne, selbst wenn er nicht die Bedingungen bezüglich früherer Verurteilungen erfülle, die durch die Artikel 3 und 8 dieses Gesetzes vorgeschrieben würden, während dieser Vorteil einem Angeklagten, der für eine solche Drogenstraftat hätte verfolgt werden können, jedoch für andere Straftaten verfolgt wird, verweigert werde.
Aan het Hof wordt de vraag gesteld of het voormelde artikel 9 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt in zoverre die bepaling toestaat dat alleen de beklaagde die voor een drugsmisdrijf wordt vervolgd, de toepassing kan genieten van de bepalingen van de wet van 29 juni 1964, zelfs indien hij niet voldoet aan de voorwaarden met betrekking tot vroegere veroordelingen, die zijn gesteld bij de artikelen 3 en 8 van die wet, terwijl dat voordeel zou worden geweigerd aan de beklaagde die voor zulk een drugsmisdrijf had kunnen worden vervolgd, maar die voor andere misdrijven wordt vervolgd.

Aufgrund des allgemeinen Rechtsgrundsatzes non bis in idem, der ebenfalls durch Artikel 14 Absatz 7 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte gewährleistet wird, darf niemand wegen einer strafbaren Handlung, wegen der er bereits « nach dem Gesetz und dem Strafverfahrensrecht des jeweiligen Landes » rechtskräftig verurteilt oder freigesprochen worden ist, erneut verfolgt oder bestraft werden.
Krachtens het algemeen rechtsbeginsel non bis in idem, dat ook is gewaarborgd door artikel 14, lid 7, van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, mag niemand voor een tweede keer worden berecht of gestraft voor een strafbaar feit waarvoor hij reeds « overeenkomstig de wet en het procesrecht van elk land » bij einduitspraak is veroordeeld of waarvan hij is vrijgesproken.

Oppositionsführer aus den letzten Präsidentschaftswahlen wurden auf verschiedene Weise verfolgt, so der frühere Premierminister Mijail Tchiguir, der wegen Steuervergehen angeklagt ist, ferner Leanid Kaluhin, Direktor einer Kühlschrankfabrik, der im November letzten Jahres wegen illegaler Finanzgeschäfte verhaftet wurde, und Mihial Lyavonav, Direktor einer Traktorenfabrik in Minsk.
In dit verband kan over de oppositieleiders bij de laatste presidentsverkiezingen worden vermeld dat zij op duidelijke manieren zijn vervolgd, zoals de beschuldiging van fiscale overtredingen tegen de vroegere eerste minister Mijail Tchiguier, de directeur van een koelinstallatiefabriek, Leanid Kaloehin, die in november vorig jaar werd gearresteerd wegens illegale financiële transacties, en Mijail Lyavonav, directeur van de tractorenfabriek in Minsk.

Der Angeklagte wird vor dem Strafgericht verfolgt u.a. wegen der Ausübung der Funktion eines De-facto-Verwalters einer Genossenschaft unter Verletzung der Artikel 1, 1bis, 3 und 4 des königlichen Erlasses Nr. 22 vom 24. Oktober 1934.
De beklaagde wordt voor de Correctionele Rechtbank vervolgd onder andere voor het uitoefenen van de functie van feitelijk bestuurder van een coöperatieve vennootschap, met overtreding van de artikelen 1, 1bis, 3 en 4 van het koninklijk besluit nr. 22 van 24 oktober 1934.

Hinsichtlich der in den Schlusfolgerungen der referierenden Richter enthaltenen Erwägung, das der Kläger nicht nachweist, das er sich in einer Rechtslage befindet, in der er durch die angefochtene Masnahme, die Vorschriften bezüglich der Arbeitsweise der Staatsanwaltschaft enthält, unmittelbar betroffen sein könnte, macht der Kläger in seinem Begründungsschriftsatz geltend, das er « zur erschöpfenden Begründung seines Interesses an der von ihm erhobenen Klage angeben müste, welcher noch nicht verjährten Verbrechen, Vergehen und Übertretungen er sich schuldig gemacht hat; das der Kläger sich auf den am 19. Dezember 1966 in New York geschlossenen [.] Internationalen Pakt über bürgerliche und politische Rechte beruft, insbesondere auf Artikel 14 Absatz 3 Buchstabe g, der bestimmt : ' Jeder wegen einer strafbaren Handlung Angeklagte hat in gleicher Weise im Verfahren Anspruch auf folgende Mindestgarantien : [.] er darf nicht gezwungen werden, gegen sich selbst als Zeuge auszusagen oder sich schuldig zu bekennen '; das diese Bestimmung vom Vorsitzenden der Dutroux-Kommission vor jeder Zeugenvernehmung den Zeugen vor der Eidesleistung vorgelesen wurde; das sie also offensichtlich eine allgemeine Tragweite hat und als Kodifizierung der Regel ' nemo tenetur edere contra se ' aufzufassen ist, ähnlich dem amerikanischen Fünften Amendement; das die angefochtene Bestimmung zur Folge haben kann, das ministerielle Richtlinien erlassen werden, die dazu führen, das der Kläger, der jedoch niemals jemanden um einen Franken ärmer gemacht hat, verfolgt würde, während Straftäter, die folgenschwere Taten begangen haben, ungestraft davonkämen ».
Ten aanzien van de overweging in de conclusies van de rechters-verslaggevers waarin gesteld is dat de verzoeker niet aantoont dat hij in een rechtssituatie verkeert waarin hij door de bestreden maatregel, die regels bevat inzake de werking van het openbaar ministerie, rechtstreeks zou kunnen worden geraakt, laat de verzoeker in zijn memorie met verantwoording gelden dat hij « om zijn belang bij het door hem ingestelde beroep uitputtend te rechtvaardigen zou moeten kenbaar maken aan welke misdrijven, misdaden, wanbedrijven en overtredingen, waarvoor de verjaring nog niet bereikt is, hij zich schuldig heeft gemaakt; Dat verzoeker zich beroept op het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten opgemaakt te New York op 19 december 1966 [.] en inzonderheid op artikel 14, 3°, g, dat bepaalt : ' Bij het bepalen van de gegrondheid van een tegen hem ingestelde strafvervolging heeft eenieder, in volle gelijkheid, recht op de volgende minimumgaranties : [.] niet te worden gedwongen tegen zichzelf te getuigen of een bekentenis af te leggen '; Dat deze bepaling door de voorzitter van de Commissie-Dutroux voor ieder getuigenverhoor werd voorgelezen aan de getuigen, voor zij de eed aflegden; dat zij dus kennelijk een algemene strekking heeft en moet begrepen worden als een codificatie van de regel ' nemo tenetur edere contra se ', analoog aan het Amerikaanse Vijfde Amendement; Dat de bestreden bepaling tot gevolg kan hebben dat er ministeriële richtlijnen worden uitgevaardigd die tot gevolg hebben dat verzoeker, die evenwel nooit iemand één frank armer heeft gemaakt, zou worden vervolgd, terwijl daders van misdrijven met zware gevolgen straffeloos zouden kunnen blijven ».