Traduction de «strafbaren handlung angeklagte » (Allemand → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Straftatbestand der Verabredung einer strafbaren Handlung
strafbaar feit dat wordt aangemerkt als samenspanning

Verabredung einer strafbaren Handlung und Beteiligung an einer kriminellen Vereinigung
samenspanning of deelneming aan een criminele organisatie

Mittäterschaft | Verabredung einer strafbaren Handlung | verbrecherisches Komplott
samenspanning

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Die „Unschuldsvermutung“ ist in Artikel 6 Absatz 2 der EMRK erwähnt (Recht auf ein faires Verfahren): „Bis zum gesetzlichen Nachweis seiner Schuld wird vermutet, dass der wegen einer strafbaren Handlung Angeklagte unschuldig ist.“ In Artikel 48 der EU-Grundrechtscharta (Unschuldsvermutung und Verteidigungsrechte) heißt es entsprechend: „1. Jeder Angeklagte gilt bis zum rechtsförmlich erbrachten Beweis seiner Schuld als unschuldig.
Het “vermoeden van onschuld” is neergelegd in artikel 6, lid 2, EVRM (Recht op een eerlijk proces): “Eenieder tegen wie een vervolging is ingesteld, wordt voor onschuldig gehouden totdat zijn schuld in rechte is komen vast te staan” alsook in artikel 48 van het Handvest van de grondrechten (Vermoeden van onschuld en rechten van de verdediging): “1.

Aufgrund von Artikel 6 Absatz 2 der Europäischen Menschenrechtskonvention wird bis zum gesetzlichen Nachweis seiner Schuld vermutet, dass der wegen einer strafbaren Handlung Angeklagte unschuldig ist.
Krachtens artikel 6.2 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens wordt eenieder die wegens een strafbaar feit wordt vervolgd voor onschuldig gehouden totdat zijn schuld volgens de wet wordt bewezen.

Die Unschuldsvermutung kommt nur einer Person zugute, die wegen einer strafbaren Handlung angeklagt ist[12].
Het vermoeden van onschuld geldt alleen voor personen tegen wie een strafvervolging is ingesteld[12].

Artikel 6 Absatz 2 der Europäischen Menschenrechtskonvention bestimmt: « Bis zum gesetzlichen Nachweis seiner Unschuld wird vermutet, dass der wegen einer strafbaren Handlung Angeklagte unschuldig ist ».
Artikel 6. 2 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens bepaalt : « Eenieder, die wegens een strafbaar feit wordt vervolgd wordt voor onschuldig gehouden totdat zijn schuld volgens de wet bewezen wordt ».

Artikel 14 des Internationalen Pakts über bürgerliche und politische Rechte (IPBPR) sagt aus, dass jeder „wegen einer strafbaren Handlung Angeklagte [.] Anspruch darauf, bis zu dem im gesetzlichen Verfahren erbrachten Nachweis seiner Schuld als unschuldig zu gelten“, und „das Recht [hat], bei der Verhandlung anwesend zu sein und sich selbst zu verteidigen oder durch einen Verteidiger seiner Wahl verteidigen zu lassen“.
In artikel 14 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (IVBPR) is bepaald dat eenieder tegen wie een vervolging is ingesteld, het recht heeft om voor onschuldig te worden gehouden totdat zijn schuld in rechte is komen vast te staan, het recht heeft om aanwezig te zijn bij het proces, en het recht heeft om zichzelf te verdedigen of daarbij de bijstand te hebben van een raadsman naar eigen keuze.

Der erste Angeklagte vor dem vorlegenden Richter ist der Meinung, dass die Vorabentscheidungsfrage keiner Antwort bedürfe, da die Antwort für den vorlegenden Richter offensichtlich nicht zweckmäßig wäre; in Ermangelung einer expliziten Unterstrafestellung könnte nur ein Freispruch erfolgen; außerdem könnte auch dann, wenn die gestellte Vorabentscheidungsfrage bejahend zu beantworten wäre, dies kraft Artikel 14 der Verfassung, Artikel 7 der Europäischen Menschenrechtskonvention und Artikel 2 des Strafgesetzbuches nicht zur Bestrafung einer zum Zeitpunkt ihrer Vornahme nicht strafbaren Handlung führen.
De eerste beklaagde voor de verwijzende rechter is van mening dat de prejudiciële vraag geen antwoord behoeft aangezien het antwoord klaarblijkelijk voor de verwijzende rechter niet nuttig zou zijn : bij ontstentenis van een expliciete strafbaarstelling, zou enkel een vrijspraak kunnen volgen; bovendien, zelfs indien de gestelde prejudiciële vraag bevestigend zou moeten worden beantwoord, zou dat, krachtens artikel 14 van de Grondwet, artikel 7 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en artikel 2 van het Strafwetboek, niet kunnen leiden tot een bestraffing van een handeling die niet strafbaar was op het ogenblik dat die werd gesteld.

Zu diesen Rechten gehört unter anderem das in Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention verankerte Recht auf ein faires Verfahren, welches beinhaltet, dass jeder wegen einer strafbaren Handlung Angeklagte das Recht hat, sich an der Behandlung seiner Sache während der Sitzung zu beteiligen.
Tot die rechten behoort onder meer het recht op een eerlijk proces zoals gewaarborgd door artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, dat inhoudt dat iemand die wegens een strafbaar feit wordt vervolgd, recht heeft om deel te nemen aan de behandeling van zijn zaak ter terechtzitting.

51. fordert die Vereinigten Staaten auf, ihren völkerrechtlichen Verpflichtungen nachzukommen und die Einhaltung der Menschenrechte aller von ihnen inhaftierten Personen zu gewährleisten, unabhängig von der Art der Verbrechen, deren sie verdächtig sind, und besteht darauf, dass jeder Häftling, der einer Straftat verdächtig wird, ungeachtet der Tatsache, ob er Kriegsgefangener ist, wegen einer strafbaren Handlung angeklagt wird, einen fairen Prozess erhält bzw. freigelassen wird;
51. verzoekt de Verenigde Staten hun verplichtingen krachtens het internationale recht na te komen en toe te zien op de naleving van de mensenrechten van alle personen die zij in hechtenis houden, ongeacht de aard van de misdrijven waarvan deze worden verdacht, en dringt erop aan dat elke gedetineerde die verdacht wordt van een misdrijf, of hij nu krijgsgevangene is of niet, officieel in staat van beschuldiging wordt gesteld en een eerlijk proces krijgt, of wordt vrijgelaten;

51. fordert die Vereinigten Staaten auf, ihren völkerrechtlichen Verpflichtungen nachzukommen und die Einhaltung der Menschenrechte aller von ihnen inhaftierten Personen zu gewährleisten, unabhängig von der Art der Verbrechen, deren sie verdächtig sind, und besteht darauf, dass jeder Häftling, der einer Straftat verdächtig wird, ungeachtet der Tatsache, ob er Kriegsgefangener ist, wegen einer strafbaren Handlung angeklagt wird, einen fairen Prozess erhält bzw. freigesprochen wird;
51. verzoekt de Verenigde Staten hun verplichtingen krachtens het internationale recht na te komen en toe te zien op de naleving van de mensenrechten van alle personen die zij in hechtenis houden, ongeacht de aard van de misdrijven waarvan deze worden verdacht, en dringt erop aan dat elke gedetineerde die verdacht wordt van een misdrijf, of hij nu krijgsgevangene is of niet, officieel in staat van beschuldiging wordt gesteld en een eerlijk proces krijgt, of wordt vrijgelaten;

Hinsichtlich der in den Schlusfolgerungen der referierenden Richter enthaltenen Erwägung, das der Kläger nicht nachweist, das er sich in einer Rechtslage befindet, in der er durch die angefochtene Masnahme, die Vorschriften bezüglich der Arbeitsweise der Staatsanwaltschaft enthält, unmittelbar betroffen sein könnte, macht der Kläger in seinem Begründungsschriftsatz geltend, das er « zur erschöpfenden Begründung seines Interesses an der von ihm erhobenen Klage angeben müste, welcher noch nicht verjährten Verbrechen, Vergehen und Übertretungen er sich schuldig gemacht hat; das der Kläger sich auf den am 19. Dezember 1966 in New York geschlossenen [.] Internationalen Pakt über bürgerliche und politische Rechte beruft, insbesondere auf Artikel 14 Absatz 3 Buchstabe g, der bestimmt : ' Jeder wegen einer strafbaren Handlung Angeklagte hat in gleicher Weise im Verfahren Anspruch auf folgende Mindestgarantien : [.] er darf nicht gezwungen werden, gegen sich selbst als Zeuge auszusagen oder sich schuldig zu bekennen '; das diese Bestimmung vom Vorsitzenden der Dutroux-Kommission vor jeder Zeugenvernehmung den Zeugen vor der Eidesleistung vorgelesen wurde; das sie also offensichtlich eine allgemeine Tragweite hat und als Kodifizierung der Regel ' nemo tenetur edere contra se ' aufzufassen ist, ähnlich dem amerikanischen Fünften Amendement; das die angefochtene Bestimmung zur Folge haben kann, das ministerielle Richtlinien erlassen werden, die dazu führen, das der Kläger, der jedoch niemals jemanden um einen Franken ärmer gemacht hat, verfolgt würde, während Straftäter, die folgenschwere Taten begangen haben, ungestraft davonkämen ».
Ten aanzien van de overweging in de conclusies van de rechters-verslaggevers waarin gesteld is dat de verzoeker niet aantoont dat hij in een rechtssituatie verkeert waarin hij door de bestreden maatregel, die regels bevat inzake de werking van het openbaar ministerie, rechtstreeks zou kunnen worden geraakt, laat de verzoeker in zijn memorie met verantwoording gelden dat hij « om zijn belang bij het door hem ingestelde beroep uitputtend te rechtvaardigen zou moeten kenbaar maken aan welke misdrijven, misdaden, wanbedrijven en overtredingen, waarvoor de verjaring nog niet bereikt is, hij zich schuldig heeft gemaakt; Dat verzoeker zich beroept op het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten opgemaakt te New York op 19 december 1966 [.] en inzonderheid op artikel 14, 3°, g, dat bepaalt : ' Bij het bepalen van de gegrondheid van een tegen hem ingestelde strafvervolging heeft eenieder, in volle gelijkheid, recht op de volgende minimumgaranties : [.] niet te worden gedwongen tegen zichzelf te getuigen of een bekentenis af te leggen '; Dat deze bepaling door de voorzitter van de Commissie-Dutroux voor ieder getuigenverhoor werd voorgelezen aan de getuigen, voor zij de eed aflegden; dat zij dus kennelijk een algemene strekking heeft en moet begrepen worden als een codificatie van de regel ' nemo tenetur edere contra se ', analoog aan het Amerikaanse Vijfde Amendement; Dat de bestreden bepaling tot gevolg kan hebben dat er ministeriële richtlijnen worden uitgevaardigd die tot gevolg hebben dat verzoeker, die evenwel nooit iemand één frank armer heeft gemaakt, zou worden vervolgd, terwijl daders van misdrijven met zware gevolgen straffeloos zouden kunnen blijven ».