Vertaling van "zouden kunnen doen en elia aansprakelijk zouden willen " (Nederlands → Frans) :

Ik zou in dat verband nadere inlichtingen willen krijgen over de interconnecties die door Elia aan onze grenzen werden gerealiseerd met het oog op het invoeren van stroom. Dat is een belangrijk punt, omdat klanten die schade hebben geleden door de inwerkingtreding van het plan van minister van Binnenlandse Zaken Wathelet gerechtelijke stappen zouden kunnen doen en Elia aansprakelijk zouden willen stellen.
Ce sujet me paraît d'autant plus important que la responsabilité d'Elia pourrait être mise en cause dans le cadre d'un certain nombre d'actions juridiques qui pourraient être intentées par des clients lésés en cas de mise en oeuvre du plan du ministre de l'Intérieur, monsieur Wathelet.

Als we een pakket zouden opstellen dat al deze zaken omvat, inclusief de bevrijding van Al-Haram ash-Sharif, dat er mede in moet worden opgenomen als ons doel is de situatie te stabiliseren, dan zouden we misschien samen kunnen werken, en dit is iets wat ik heel graag weer zou willen doen, om de situatie op te lossen.
Si nous formulons un plan couvrant toutes ces matières, y compris la libération de Al-Haram ash-Sharif, que nous devons inclure si notre intention est de stabiliser la situation, nous pourrions peut-être travailler ensemble, et c’est quelque chose que j’aimerais vraiment beaucoup faire à nouveau, pour résoudre la situation.

De verzoekende partijen doen in de beide zaken gelden dat de minderjarigen die de volle leeftijd van 16 jaar hebben bereikt op het tijdstip van de feiten en aan wie, op grond van de aangevochten bepalingen, administratieve sancties worden opgelegd, op discriminerende wijze worden behandeld, in zoverre zij niet dezelfde procedurele waarborgen genieten als de minderjarigen die door het openbaar ministerie worden vervolgd wegens als misdrijf omschreven feiten : laatstgenoemden vallen in de regel onder de bevoegdheid van de jeugdrechter, die enkel op vordering van de procureur des Konings optreedt, onafhankelijk en onpartijdig is en beschermende maatregelen neemt die afhankelijk zijn van de persoonlijkheid van de minderjarigen en het milieu waarin ze leven; zij genieten aldus een gedifferentieerde en individuele benadering, worden strafrechtelijk niet aansprakelijk geacht en kunnen steeds hoger beroep instellen tegen de beslissingen die ten aanzien van hen zijn genomen; de eerstgenoemden daarentegen zouden afhankelijk zijn van de beslissing van de ambtenaar die wordt aangewezen bij de wet, zouden strafrechtelijk aansprakelijk worden geacht en als volwassenen worden behandeld aan wie, zonder onderzoek, boeten met een strafrechtelijk karakter zouden worden opgelegd; de jeugdrechter zou enkel kunnen optreden indien de minderjarige daartoe het initiatief neemt, zou niet kunnen overgaan tot de onderzoeksmaatregelen bedoeld in artikel 50 van de wet van 8 april 1965 en zou beslissingen wijzen waartegen geen hoger beroep zou kunnen worden ingesteld.
Les parties requérantes font valoir, dans les deux affaires, que les mineurs ayant atteint l'âge de 16 ans accomplis au moment des faits, auxquels sont infligées des sanctions administratives sur la base des dispositions attaquées, sont traités de manière discriminatoire en ce qu'ils ne bénéficient pas des mêmes garanties procédurales que les mineurs poursuivis par le ministère public pour des faits qualifiés infractions : les seconds relèvent en règle du juge de la jeunesse, lequel intervient sur saisine exclusive du procureur du Roi, est indépendant et impartial et prend des mesures de protection qui sont fonction de la personnalité des mineurs et du milieu dans lequel ils vivent; ils bénéficient ainsi d'une approche différenciée et individuelle, sont présumés pénalement irresponsables et peuvent toujours faire appel des décisions prises à leur égard; les premiers, en revanche, seraient tributaires de la décision du fonctionnaire désigné par la loi, seraient présumés pénalement responsables et traités comme des adultes auxquels seraient infligées, sans investigation, des amendes à caractère pénal; le juge de la jeunesse ne pourrait intervenir que si le mineur en prend l'initiative, ne pourrait procéder aux mesures d'investigation prévues à l'article 50 de la loi du 8 avril 1965 et rendrait des décisions qui ne seraient pas susceptibles d'appel.

Daarom is het goed dat we een voortrekkersrol spelen door juist op het gebied van de milieubescherming gezamenlijke regels vast te leggen die voor iedereen gelden. Europa is echter niet alleen op de wereld, en dat willen we ook niet zijn. We staan in concurrentie met andere, grote industriële mogendheden overal ter wereld. Al is het nog zo goed bedoeld, we doen niets voor de milieubescherming wanneer we de productie verplaatsen naar andere landen. Daardoor zouden de milieuproblemen zelfs nog ernstiger kunnen worden. Daar zouden we dan alsnog het slachtoffer van worden, en bovendien leidt het tot heel wat economische schade.
Cela étant, l’Europe n’est pas isolée du reste du monde et n’a pas l’intention de le devenir; à l’inverse, elle doit entrer en concurrence avec les autres grands espaces industriels et, quelle que soit la noblesse de nos intentions, nous ne servirons en rien nos objectifs - dont fait partie la protection de l’environnement - si, à l’avenir, la production est délocalisée vers d’autres parties du monde, avec le risque d’aggraver encore leurs problèmes environnementaux, car nous en serions tout autant affectés tout en devant supporter des dommages économiques considérables.

Bij die gelegenheid zullen wij het niet alleen hebben over wat wij voor de toekomst zouden willen en moeten doen, maar zullen wij ook ingaan op enkele voorbeelden in een paar landen, die als model zouden kunnen dienen. Het betreft niet noodzakelijk voorbeelden op nationaal niveau en ik zal er hier op goed geluk een aanhalen.
À cette occasion, nous ne parlerons pas seulement de ce que nous voudrions faire, de ce que nous devrions faire à l'avenir, mais nous citerons comme modèles quelques exemples relevés dans certains pays. Pas nécessairement au niveau national.

Die opties omvatten meestal afschaffing van de steunprijzen dan wel verlaging ervan tot het niveau van de wereldmarktprijzen; (gedeeltelijke of volledige) inkomenscompensatie via directe betalingen; afschaffing van de quota en van de andere maatregelen ter regulering van het aanbod; directe betalingen ter ondersteuning van de inkomens en betalingen voor dienstverlening op milieugebied op een nationale basis, al dan niet medegefinancierd door de Gemeenschap. Deze optie heeft zeker het voordeel dat ze zou resulteren in een sterk vereenvoudigd systeem en dat de landbouwuitgaven na geleidelijke afschaffing van de compensatiebedragen aanzienlijk lager zouden liggen. Hoewel een dergelijke radicale hervorming vanuit het standpunt van economen aantrekkelijk kan zijn, zou ze een aantal risico's op sociaal en milieugebied meebrengen die, althans in sommige regio's, zeer negatieve effecten zouden kunnen hebben. Daar komt bij dat deze aanpak in elk geval in de eerste vijf à tien jaar, zolang de compensatiebedragen niet grotendeels zijn afgeschaft, enorme extra overheidsuitgaven zou vergen. Om bij voorbeeld de melk- en suikerprijzen te doen dalen tot een niveau dat in de buurt van de wereldmarktprijs ligt, zouden drastische prijsverlagingen nodig zijn en een volledige compensatie daarvan zou betekenen dat directe betalingen ten bedrage van 10 000 à 15 000 miljoen ecu moeten worden gedaan. Als de directe betalingen rechtstreeks uit de begrotingen van de Lid-Staten zouden moeten worden gefinancierd, zou het probleem van de economische en sociale cohesie in de Unie aan de orde komen en zouden overdrachtsbetalingen tussen Lid-Staten noodzakelijk worden om de kloof tussen de rijkere en de armere landen te overbruggen en het systeem te doen functioneren. 2.3. Verdere ontwikkeling van de in 1992 gekozen aanpak Naar een groter concurrentievermogen Als wij willen bereiken dat de landbouw en de levensmiddelenindustrie in de Gemeenschap volledig profiteren van de verwachte gunstige ontw ...
Les solutions proposées comportent généralement : l'abolition du soutien des prix ou un alignement de ceux-ci sur les niveaux du marché mondial; une compensation financière (partielle ou totale sous forme de paiements directs); l'abolition des quotas et autres mesures d'encadrement de l'offre; des aides directes au revenu et la rétribution de services à caractère environnemental sur une base nationale, avec ou sans participation financière dans la Communauté. La réforme radicale présente un avantage certain dans la mesure où elle aboutirait à une simplification considérable et où elle aurait pour effet de réduire notablement les dépenses agricoles après que les compensations financières auraient été supprimées. Quelque séduisante qu'elle puisse être pour un économiste, cette option n'en comporterait pas moins divers risques sociaux et environnementaux qui pourraient entraîner, à tout le moins dans certaines régions, des conséquences très fâcheuses. A noter en outre que pendant la période minimale de cinq à dix ans nécessaire pour supprimer largement les compensations financières, cette politique se traduirait par une augmentation énorme de dépenses publiques. À titre d'exemple, le réalignement des prix du lait et du sucre sur un niveau proche de celui du marché mondial impliquerait des baisses draconiennes et il en coûterait quelque 10 000 à 15 000 millions d'écus au titre des paiements directs si l'on voulait compenser intégralement le manque à gagner. Si les paiements directs devaient être financés directement par les budgets des Etats membres, la question de la cohésion économique et sociale ne manquerait pas de se poser et des transferts financiers entre Etats membres deviendraient nécessaires pour combler l'écart entre pays riches et pays pauvres et pour permettre au système de fonctionner. 2.3. Développer l'approche adoptée en 1992 Vers une plus grande compétitivité Si l'on veut que les secteurs agricole et agro-alimentaire de la Communauté profitent pleine ...

- De Koninklijke musea voor Oude Kunst en voor Moderne Kunst zouden proactief contact kunnen opnemen met musea die een gedeelte van hun collectie van de hand willen doen, vooral als ze daarmee hun collecties zouden kunnen aanvullen.
- Je voudrais encourager les Musées royaux d'Art ancien et d'Art moderne à prendre des contacts proactifs auprès des musées désireux de se séparer d'une partie de leur collection, surtout si ce patrimoine peut venir compléter opportunément leurs collections.