Traduction de «wetgeving stuk senaat » (Néerlandais → Français) :

Het wetsvoorstel houdende instelling van een procedure voor de evaluatie van de wetgeving (stuk Senaat, 2003-2004, nr. 3-464/1) en het wetsontwerp tot oprichting van een parlementair comité belast met de wetsevaluatie (stuk Senaat, 2003-2004, nr. 3-648/1) nopen mij als lid van de Raad van State tot een drieledige reflectie.
Lus sous le prisme d'un pensionnaire du Conseil d'État que je suis, la proposition de loi instituant une procédure d'évaluation législative (do c. Sénat, 2003-2004, nº 3-464/1) et le projet de loi instaurant un Comité parlementaire chargé du suivi législatif (do c. Sénat, 2003-2004, nº 3-648/1) nourrissent une réflexion en trois temps.

(41) Wetsvoorstel houdende instelling van een nationale commissie voor de coördinatie en de vereenvoudiging van de wetgeving, stuk Senaat, buitengewone zitting 1991-1992, nr. 229/1 en verslag, stuk Senaat, buitengewone zitting 1991-1992, nr. 229/2.
(41) Proposition de loi créant une commission nationale chargée de la coordination et de la simplification de la législation, Développements, Doc. Parl., Sén., sess. extr. 1991-1992, no 229/1 et Rapport, Doc. Parl., Sén., sess. extr. 1991-1992, no 229/2.

Een bespreking van enkele facetten van het wetsontwerp tot oprichting van een Parlementair Comité belast met de wetsevaluatie (stuk Senaat, nr. 3-648/1) en het wetsvoorstel houdende instelling van een procedure voor de evaluatie van de wetgeving (stuk Senaat, nr. 3-464/1) vanuit een sociologisch en methodologisch perspectief.
Examen de quelques facettes du projet de loi instaurant un comité parlementaire chargé du suivi législatif (do c. Sénat, nº 3-648/1) et de la proposition de loi instituant une procédure d'évaluation législative (do c. Sénat, nº 3-464/1) dans une perspective sociologique et méthodologique.

(56) Het gaat om het wetsontwerp tot oprichting van een parlementair comité belast met de wetsevaluatie, stuk Senaat, nr. 3-648/1 en om het wetsvoorstel houdende de instelling van een procedure voor de evaluatie van de wetgeving (stuk Senaat, nr. 3-464/1).
(56) Il s'agit du projet de loi instaurant un Comité parlementaire chargé du suivi législatif, doc. Sénat, no 3-648/1 et de la proposition de loi instituant une procédure d'évaluation législative (do c. Sénat, no 3-464/1).

De toelichting bij het voorstel tot herziening van artikel 68 van de Grondwet vermeldt : « Het Institutioneel Akkoord bepaalt dat de gecoöpteerde senatoren worden verdeeld volgens het aantal uitgebrachte stemmen voor de verkiezing van de Kamer van volksvertegenwoordigers. Aangezien het aantal zetels dat elke taalgroep toekomt wordt vastgelegd, moet de zetelverdeling ook per taalgroep gebeuren. Voor de Nederlandse taalgroep zal dit gebeuren op basis van de stemmen in de kieskringen Oost-Vlaanderen, West-Vlaanderen, Limburg, Antwerpen, Vlaams-Brabant en Brussel-Hoofdstad, en voor de Franse taalgroep op basis van de stemmen in de kieskringen van Henegouwen, Namen, Luik, Luxemburg, Waals-Brabant, Brussel-Hoofdstad en het administratief arrondissement van Halle-Vilvoorde. De bijzondere wetgever zal bepalen welke territoriale omschrijvingen in aanmerking komen voor de zetelverdeling van de gecoöpteerde senatoren van de Nederlandse, respectievelijk de Franse taalgroep van de Senaat. [...] Dit voorstel dient dus samen te worden gelezen met het voorstel van bijzondere wet tot wijziging van het Kieswetboek, dat gelijktijdig met het huidige voorstel tot herziening van de Grondwet werd ingediend in het Parlement (Stuk Senaat, nr. 5-1745/1). Deze twee voorstellen getuigen van een zekere en onbetwistbare eenheid van opzet tussen het huidige voorstel tot herziening wat de Grondwetgever onderneemt enerzijds en het hiermee gelijktijdig in het Parlement ingediende voorstel van bijzondere wet tot wijziging van het Kieswetboek anderzijds » (Parl. St., Senaat, 2011-2012, nr. 5-1725/1, pp. 2-3).
Les développements de la proposition de révision de l'article 68 de la Constitution soulignent : « L'Accord institutionnel prévoit que les sénateurs cooptés seront répartis selon le nombre de votes exprimés pour l'élection de la Chambre des représentants. Le nombre de sièges qui revient à chaque groupe linguistique étant fixé, la répartition doit également se faire par groupe linguistique. Pour le groupe linguistique néerlandais, cette répartition se fera sur la base des votes dans les circonscriptions de la Flandre Occidentale, de la Flandre Orientale, du Limbourg, d'Anvers, du Brabant flamand et de Bruxelles-Capitale, et pour le groupe linguistique français sur la base des votes exprimés dans les circonscriptions du Hainaut, de Namur, de Liège, du Luxembourg, du Brabant wallon, de Bruxelles-Capitale et de l'arrondissement administratif de Hal-Vilvorde. Le législateur spécial déterminera les circonscriptions territoriales qui sont prises en considération pour la répartition des sièges des sénateurs cooptés du groupe linguistique néerlandais, respectivement du groupe linguistique français du Sénat. [...] Cette proposition doit donc être lue conjointement avec la proposition de loi spéciale portant modification du Code électoral, déposée simultanément au Parlement avec la présente proposition de révision de la Constitution (Doc. Sénat, n° 5-1745/1). Ces deux propositions révèlent une unité d'intention certaine et non équivoque entre la présente démarche du Constituant, d'une part, et la proposition de loi spéciale modifiant le Code électoral soumise concomitamment au Parlement d'autre part » (Doc. parl., Sénat, 2011-2012, n° 5-1725/1, pp. 2-3).

Overwegende dat artikel 10, § 1, eerste zin, van de wet van 28 augustus 1991 " de dierenartsen" toelaat te " beschikken over een depot van geneesmiddelen" , dit wil zeggen dat zij een voorraad geneesmiddelen mogen bezitten, bestemd voor de dieren die zij behandelen; dat artikel 1, 1°, van de wet het begrip " dierenarts" als volgt bepaalt : " diegene die in het bezit is van het wettelijk diploma van doctor in de veeartsenijkunde of in de diergeneeskunde, behaald overeenkomstig de wetgeving op het toekennen van de academische graden en het programma van de universitaire examens of die er wettelijk van vrij gesteld is" ; dat, in die zin begrepen, artikel 10 van de wet alleen aan fysieke personen toelaat om over een geneesmiddelenvoorraad te mogen beschikken; dat uit de parlementaire voorbereiding van artikel 10 wel blijkt dat meerdere dierenartsen van hetzelfde depot er gebruik kunnen van maken, bijvoorbeeld in het kader van een dierenartsenvereniging - met name daarom is uit de wet weggelaten dat het depot " persoonlijk" moet zijn - maar dat zulks niet uitsluit dat voor het gemeenschappelijk depot ook " een bevoegd persoon de verantwoordelijkheid draagt" (Senaat, 1990-1991, stuk 48512, p. 84-85); dat dus, zoals de wet geformuleerd is, het houden van een geneesmiddelendepot in ieder geval beperkt moet zijn tot dierenartsen in de zin van artikel 1, l, van de wet zodat, binnen die wettelijk uitgetekende grenzen, de verwijzing in de bestreden bepaling naar de " dierenarts depothouder" alleen maar kan doelen op een natuurlijk persoon; dat bijgevolg, in acht genomen de gegevens waarover de Raad van State thans beschikt, de bestreden bepaling dat een depothouder een natuurlijk persoon moet zijn precies kadert in het voorschrift van de wet; dat het bestreden koninklijk besluit geen toevoeging of beperking brengt aan artikel 10 van de wet van 28 augustus 1991; dat het middel niet ernstig is" ...
Considérant que l'article 10, § 1, première phrase, de la loi du 28 août 1991 autorise " les médecins vétérinaires" à " disposer d'un dépôt de médicaments" , à savoir une réserve de médicaments destinée aux animaux qu'ils traitent; que l'article 1, 1°, de la loi définit la notion " médecin vétérinaire" comme suit : " le titulaire du diplôme légal de docteur en médecine vétérinaire, obtenu conformément à la législation sur la collation des grades académiques et le programme des examens universitaires ou qui en est légalement dispensé" ; qu'interprété en ce sens, l'article 10 de la loi autorise uniquement les personnes physiques à disposer d'une réserve de médicaments; qu'il ressort toutefois des travaux préparatoires de l'article 10 que plusieurs médecins vétérinairespeuvent faire usage du même dépôt, dans le cadre d'une association de médecins vétérinaires, par exemple -c'est notamment pourquoi l'obligation que le dépôt doit être " personnel" a été retirée de la loi- ce qui n'exclut pas pour autant que le dépôt commun doit également être " sous la responsabilité d'une personne qualifiée" (Sénat, 1990-1991, doc. 48512, pp. 84-85); que donc, selon les termes de la loi, 1a tenue d'un dépôt de médicaments doit en tout cas être limitée aux médecins vétérinaires au sens de l'article I, l°, de la loi, si bien que, dans le cadre légal ainsi esquissé, la référence qui est faite au " médecin vétérinaire dépositaire" dans la disposition attaquée ne peut que viser une personne physique; que, dés lors, compte tenu des éléments dont ie Conseil d'Etat dispose à ce jour, la règle attaquée, selon laquelle le médecin vétérinaire dépositaire doit être une personne physique, s'inscrit précisément dans le cadre des prescriptions de la loi, que l'arrêté royal attaqué ne complète ni ne limite l'article 10 de la loi du 28 août 1991; que le moyen n'est pas sérieux" (5) (6)

Wetsontwerp houdende instelling van een procedure voor de evaluatie van de wetgeving (ontwerp overgezonden door de Senaat op 22 januari 1999 Kamer, stuk nr. 1950/1);
Projet de loi instituant une procédure d'évaluation législative (projet transmis par le Sénat le 22 janvier 1999 Chambre, doc. n° 1950/1);

2. De wetgever heeft duidelijk de bedoeling gehad naamloze documenten betreffende de aan- of verkoop van roerende waarden en andere financiële instrumenten op zich alle bewijskracht te ontnemen om te vermijden dat ze worden gebruikt door andere personen dan diegenen die de verrichtingen werkelijk hebben uitgevoerd (zie Gedr. stuk, Senaat, ziting 1990-1991, nr 1166-2, blz. 44).
2. Le législateur a eu clairement l'intention d'ôter toute force probante aux documents anonymes en soi, relatifs aux achats ou ventes de valeurs mobilières ou autres instruments financiers, en vue d'éviter qu'ils ne soient utilisés par des personnes autres que celles qui ont réellement effectué les opérations (voir Doc. parl., Sénat, session 1990-1991, n° 1166-2, page 44).