Vertaling van "wel een veroordeling had gevraagd " (Nederlands → Frans) :

Pater Leman verbaasde zich er ook over dat het openbaar ministerie zowel in eerste aanleg als in beroep wel een veroordeling had gevraagd : « De tegenstrijdigheid tussen het openbaar ministerie en de zittende magistratuur is toch wel boeiend».
Le père Leman s'étonnait également que le ministère public ait demandé une condamnation tant en première instance qu'en appel : « La contradiction entre le ministère public et les magistrats du siège est captivante».

De hoven en rechtbanken zenden van elke akte van rechtsingang waarbij de veroordeling wordt gevraagd van een overheid als bedoeld in artikel 4 in het kader van een procedure met betrekking tot een overheidsopdracht, de toekenning van een subsidie dan wel verlening van een machtiging, een vergunning of een concessie onverwijld een kopie over aan het Comité.
Les cours et tribunaux transmettent sans délai au Comité copie de tout acte introductif d'instance demandant la condamnation d'une autorité visée à l'article 4 dans le cadre d'une procédure ayant trait à un marché public, à l'octroi d'une subvention, à l'octroi d'une autorisation, à l'octroi d'un permis ou à l'octroi d'une concession.

De minister van Financiën repliceert dat België wel degelijk de harmonisatie op fiscaal vlak had gevraagd.
Le ministre des Finances rétorque que la Belgique avait bien demandé l'harmonisation de la fiscalité.

In navolging van het antwoord op een eerder gestelde vraag hierover (vraag nr. 126 van 23 december 2011, Vragen en Antwoorden, Kamer, 2011-2012, nr. 68, blz. 188), had ik graag geweten of de gevraagde gegevens ondertussen wel kunnen worden bezorgd.
Dans le prolongement de votre réponse à une question posée antérieurement à ce propos (question n° 126 du 23 décembre 2011, Questions et Réponses, Chambre, 2011-2012, n° 68, p. 188), j'aurais souhaité savoir si les informations demandées sont entre-temps disponibles.

In navolging van een antwoord op een eerder gestelde vraag hierover (vraag nr. 226 van 2 december 2010, Vragen en Antwoorden, Kamer, 2011-2012, nr. 48, blz. 160), had ik graag geweten of de gevraagde gegevens ondertussen wel kunnen worden bezorgd.
Dans le prolongement d'une question précédente sur ce sujet (question n° 226 du 2 décembre 2010, Questions et Réponses, la Chambre, 2011-2012, n° 48, p.160), j'aurais souhaité savoir si les informations demandées sont entre-temps disponibles.

In het kader van een onderzoek naar de uitsluiting van een persoon die om internationale bescherming verzoekt, wegens het deelnemen aan een terroristische organisatie, volstaat de veroordeling als leidinggevend lid van een terroristische organisatie, terwijl de persoon die om internationale bescherming verzoekt geen terroristische daad had gepleegd of proberen te plegen en evenmin daarmee had gedreigd, om het bestaan vast te stellen van een aan die persoon toerekenbare daad van deelnemen of aanzetten in de zin van artikel 12, lid 3, van richtlijn 2004/83/EG, of is het nodig een individueel onderzoek van de feiten in de zaak te verrichten en het deelnemen aan de uitvoering van een terroristisch misdrijf dan wel het aanzetten tot een terroristisch misdrijf, zoals omschreven in artikel 1 van kaderbesluit 2002/475/JBZ van de Raad van 13 juni 2002 inzake terrorismebestrijding, aan te tonen?
Dans le cadre de l’examen de l’exclusion d’un demandeur de protection internationale en raison de sa participation à une organisation terroriste, la condamnation en tant que membre dirigeant d’une organisation terroriste, constatant que le demandeur de protection internationale n’avait ni commis, ni tenté de commettre, ni menacé de commettre un acte terroriste, suffit-elle pour pouvoir constater l’existence d’un acte de participation ou d’instigation, au sens de l’article 12, paragraphe 3 de la directive 2004/83/CE, imputable au demandeur, ou, est-il nécessaire de procéder à un examen individuel des faits de la cause et de démontrer la participation à la réalisation d’une infraction terroriste ou l’instigation d’une infraction terroriste définie à l’article 1er de la décision-cadre 2002/475/JAI du 13 juin 2002 relative à la lutte contre le terrorisme?

[77] Weigeringsgronden: a) de tenuitvoerlegging zou in strijd zijn met de grondbeginselen van de rechtsorde van de aangezochte staat, b) de aangezochte staat is van oordeel dat het strafbare feit waarvoor de veroordeling is uitgesproken van politieke aard is of als een zuiver militair delict moet worden beschouwd, c) de aangezochte staat meent ernstige redenen te hebben om aan te nemen dat de veroordeling is uitgelokt of ongunstig beïnvloed door overwegingen van ras, godsdienst, nationaliteit of politieke overtuiging, d) de tenuitvoerlegging is in strijd met de internationale verplichtingen van de aangezochte staat, e) het feit wordt in de aangezochte staat reeds vervolgd of die staat besluit tot vervolging over te gaan, f) de bevoegde autoriteiten van de aangezochte staat hebben besloten geen vervolging in te stellen of van verdere vervolging wegens hetzelfde feit af te zien, g) het feit is begaan buiten het grondgebied van de verzoekende staat, h) de aangezochte staat kan de sanctie niet ten uitvoer leggen, i) het verzoek berust op artikel 5, letter e) ("de staat van veroordeling meent dat hij zelf niet de sanctie ten uitvoer kan leggen, ook niet met behulp van uitlevering, en dat de andere staat dat wel kan"), en aan geen van de andere in dat artikel genoemde voorwaarden is voldaan, j) de aangezochte staat is van mening dat de verzoekende staat zelf de sanctie ten uitvoer kan leggen, k) de veroordeelde had wegens zijn leeftijd op het tijdstip waarop hij het feit beging in de aangezochte staat niet kunnen worden vervolgd, l) de sanctie is verjaard volgens de wet van de aangezochte staat, m) bij het vonnis is een ontzetting uitgesproken.
[77] Motifs de refus: a) si l'exécution est contraire aux principes fondamentaux de l'ordre juridique de l'État requis; b) si l'État requis estime que l'infraction réprimée par la condamnation revêt un caractère politique ou qu'il s'agit d'une infraction purement militaire; c) si l'État requis estime qu'il y a des raisons sérieuses de croire que la condamnation a été provoquée ou aggravée par des considérations de race, de religion, de nationalité ou d'opinion politique; d) si l'exécution est contraire aux engagements internationaux de l'État requis; e) si le fait est l'objet de poursuites dans l'État requis ou si celui-ci décide d'entamer des poursuites; f) si les autorités compétentes de l'État requis ont décidé de ne pas engager de poursuites ou de mettre fin aux poursuites qu'elles ont exercées pour le même fait; g) si le fait a été commis hors du territoire de l'État requérant; h) si l'État requis n'est pas à même d'exécuter la sanction; i) si la demande est fondée sur l'alinéa e) de l'article 5 (« s'il estime qu'il n'est pas en mesure d'exécuter lui-même la sanction, même en ayant recours à l'extradition, et que l'autre Etat l'est »), et qu'aucune des autres conditions prévues par cet article n'est remplie; j) si l'État requis estime que l'État requérant est à même d'exécuter lui-même la sanction; k) si, en raison de son âge au moment de la commission du fait, le condamné ne pouvait pas être poursuivi dans l'État requis; l) si la sanction est déjà prescrite selon la loi de l'État requis; m) dans la mesure où le jugement prononce une déchéance.