Traduction de «volgend commissielid meent echter » (Néerlandais → Français) :

Een volgend commissielid meent echter dat de voorliggende bepaling niet alleen een ethische functie heeft.
Un autre commissaire estime toutefois que la disposition à l'étude n'a pas seulement une fonction éthique.

Een commissielid meent echter dat amendement nr. 3 van de heer Philippe Moureaux c.s. een aantal constitutionele problemen oproept.
Un commissaire estime toutefois que l'amendement nº 3 de M. Philippe Moureaux et consorts pose plusieurs problèmes d'ordre constitutionnel.

Een volgend commissielid meent een verschil vast te stellen in de arbitrageprocedure tussen de overeenkomst enerzijds met de Republiek Paraguay en anderzijds met de Oosterse Republiek Uruguay, dit niettegenstaande die landen tot dezelfde douane-unie behoren.
L'intervenant suivant croit déceler une différence entre la procédure d'arbitrage prévue par l'accord conclu avec la République de Paraguay et la procédure d'arbitrage prévue par l'accord conclu avec la République orientale de l'Uruguay, alors que ces pays appartiennent à la même union douanière.

Een volgend commissielid meent evenwel dat het mogelijk moet zijn een dergelijk examen op te stellen op zo een manier dat het wel degelijk kandidaten met het juiste profiel oplevert.
Selon un autre commissaire, il doit toutefois être possible d'organiser pareil examen dans le but de disposer de candidats présentant le profil recherché.

32. is ingenomen met de eerdergenoemde mededeling van de Commissie over een begroting voor Europa 2020, welke een voorstel bevat voor de opzet van financiële instrumenten en programma's voor het volgende meerjarige financiële kader 2014-2020; onderstreept dat het nieuwe partnerschapsinstrument voor het behartigen van de politieke en economische belangen van de EU in de rest van de wereld en voor het ondersteunen van activiteiten die niet in aanmerking komen voor officiële ontwikkelingshulp een instrument voor buitenlands beleid moet zijn; meent dat een dergelijk partnerschapsinstrument de politieke banden kan versterken en zodoende ook bevorderlijk kan zijn voor de economische banden met bepaalde landen, en juicht toe dat de harmonisering van de regelgeving een van de doelstellingen is van dit instrument; is verder van mening dat het partnerschapsinstrument over financieringslijnen voor overheidsdiplomatie moet beschikken om de betrekkingen van de afzonderlijke landen met de EU te consolideren en invloed, partnerschap en verbondenheid te bevorderen; gelooft echter dat ook aan aanvullende financieringslijnen moet worden gedacht ter ondersteuning van de democratie, consolidering van de rechtsstaat, beter onderwijs en vermindering van de sociale ongelijkheden; is van oordeel dat bij de nieuwe opzet van financiële instrumenten en programma's bijzondere aandacht moet worden besteed aan de samenwerking met opkomende mogendheden en potentiële opkomende mogendheden bij de opbouw van democratische structuren en de ontwikkeling van een goed bestuur en de rechtsstaat, maatschappelijke organisaties, goede onderwijssystemen en een progressieve sociale insluiting; is ingenomen met het voorstel van de Commissie om het beginsel van voorwaardelijkheid op te nemen in alle programma's en instrumenten van de EU, en gelooft dat dit van essentieel belang is voor het bereiken van betere resultaten bij de bevordering van mensenrechten, democratie en goed bestuur als universele waarde ...
32. se félicite de la communication de la Commission intitulée «Un budget pour la stratégie Europe 2020» qui formule des options pour la conception d'instruments et de programmes financiers dans le prochain cadre financier pluriannuel 2014-2020; souligne que le nouvel instrument de partenariat visant à soutenir les intérêts politiques et économiques de l'UE dans le reste du monde, y compris les activités non éligibles à l'APD, devrait être un instrument de la politique étrangère; estime qu'un tel instrument de partenariat pourrait contribuer à consolider les liens politiques, et dès lors les liens économiques, avec des pays choisis, et se félicite de la promotion de la convergence réglementaire en tant que l'un de ses objectifs; estime également que l'instrument de partenariat devrait comprendre des lignes budgétaires pour la diplomatie publique afin de consolider les relations des différents pays avec l'UE et de renforcer l'influence, le partenariat et l'allégeance; estime toutefois qu'il convient de prévoir également des ressources supplémentaires soutenant la démocratisation, la consolidation de l'état de droit, une meilleure éducation et la réduction des disparités sociales; estime que la nouvelle conception des instruments et programmes financiers devrait accorder une importance particulière à des lignes budgétaires ad hoc en vue d'aider les puissances émergentes et potentiellement émergentes à consolider leurs structures démocratiques et à développer la bonne gouvernance et l'état de droit, des organisations de la société civile, des bons systèmes d'éducation et l'insertion sociale progressive; se félicite de la proposition de la Commission d'inclure le principe de conditionnalité dans tous les programmes et instruments de l'UE et estime qu'il s'agit là de la clé pour accroître son influence en matière de promotion des droits de l'homme, de la démocratie et de la bonne gouvernance comme valeurs universelles;

7. benadrukt dat de lidstaten de mogelijkheid hebben om het beheer van de Europese structuurfondsen met het oog op de tenuitvoerlegging van acties voor duurzame stedelijke ontwikkeling te delegeren aan de steden; meent dat subdelegatie in twee opzichten een toegevoegde waarde biedt: enerzijds zou het doeltreffender zijn voor de regionale en Europese groei dat steden bij de aanpak van uitdagingen met een overwegend plaatselijk karakter de volledige verantwoordelijkheid dragen, vanaf de planning van de actie tot de tenuitvoerlegging ervan, en anderzijds zou het een zeer belangrijk instrument zijn voor de versterking van de lokale bestuurscapaciteit; betreurt het feit dat de mogelijkheid van subdelegatie, eventueel door globale subsidies aan gemeentelijke overheden binnen de operationele programma's die worden gefinancierd door het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling (EFRO), tot nu toe niet ten volle is benut, en is ervan overtuigd dat een duidelijke rol voor stedelijke gebieden als tussenstructuren moet worden overwogen en aangemoedigd in de context van de benadering van bestuur op meerdere niveaus in de volgende programmeringsperiode; is van mening dat de stedelijke dimensie en subdelegatie in regionaal beleid verplicht zouden moeten zijn; meent echter dat moet worden voorkomen dat de overdracht van bevoegdheid tot fragmentering van het regionaal beleid leidt en dat de wijze waarop de bevoegdheid wordt overgedragen daarom omzichtig moet worden geregeld;
7. souligne que les États membres ont la possibilité de déléguer aux villes la gestion des Fonds structurels européens (FSE) destinés à la mise en œuvre d'actions visant à réaliser un développement urbain durable; considère que la subdélégation présente une double valeur ajoutée: d'une part, il serait beaucoup plus efficace pour la croissance régionale et européenne que ce soient les villes qui soient responsables de la planification jusqu'à la mise en œuvre de l'action concernée, tant qu'elle répond à des défis strictement locaux, et d'autre part, la subdélégation constitue un outil majeur pour l'amélioration de la capacité administrative de gestion locale; regrette toutefois le fait que la possibilité de subdélégation, éventuellement au moyen de subventions globales aux autorités municipales dans le cadre des programmes opérationnels financés par le Fonds européen de développement régional (FEDER), n'ait jusqu'à présent pas été pleinement exploitée, et est convaincu qu'un rôle d'organisme intermédiaire devrait être envisagé et encouragé au cours de la prochaine période de programmation pour les zones urbaines dans le contexte de l'approche de la gouvernance à plusieurs niveaux, et est d'avis que la dimension urbaine et la subdélégation au sein de la politique régionale devraient être obligatoires; néanmoins, il y a lieu d'éviter que le transfert de compétence n'entraîne le démembrement de la politique régionale, et par conséquent les modalités du transfert de compétence doivent être soigneusement définies;

7. benadrukt dat de lidstaten de mogelijkheid hebben om het beheer van de structuurfondsen met het oog op de tenuitvoerlegging van acties voor duurzame stedelijke ontwikkeling te delegeren aan de steden; meent dat subdelegatie in twee opzichten een toegevoegde waarde biedt: enerzijds zou het doeltreffender zijn voor de regionale en Europese groei dat steden bij de aanpak van uitdagingen met een overwegend plaatselijk karakter de volledige verantwoordelijkheid dragen, vanaf de planning van de actie tot de tenuitvoerlegging ervan, en anderzijds zou het een zeer belangrijk instrument zijn voor de versterking van de lokale bestuurscapaciteit; betreurt het feit dat de mogelijkheid van subdelegatie, eventueel door globale subsidies aan gemeentelijke overheden binnen de operationele programma's die worden gefinancierd door het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling (EFRO), tot nu toe niet ten volle is benut, en is ervan overtuigd dat een duidelijke rol voor stedelijke gebieden als tussenstructuren moet worden overwogen en aangemoedigd in de context van de benadering van bestuur op meerdere niveaus in de volgende programmeringsperiode; is van mening dat de stedelijke dimensie en subdelegatie in regionaal beleid verplicht zouden moeten zijn; meent echter dat moet worden voorkomen dat de overdracht van bevoegdheid tot fragmentering van het regionaal beleid leidt en dat de voor subdelegatie gebruikte methode daarom omzichtig moet worden geregeld;
7. souligne que les États membres ont la possibilité de déléguer aux villes la gestion des Fonds structurels destinés à la mise en œuvre d'actions visant à réaliser un développement urbain durable; considère que la subdélégation présente une double valeur ajoutée: d'une part, il serait beaucoup plus efficace pour la croissance régionale et européenne que ce soient les villes qui soient responsables de la planification jusqu'à la mise en œuvre de l'action concernée, tant qu'elle répond à des défis strictement locaux, et d'autre part, la subdélégation constitue un outil majeur pour l'amélioration de la capacité administrative de gestion locale; regrette toutefois le fait que la possibilité de subdélégation, éventuellement au moyen de subventions globales aux autorités municipales dans le cadre des programmes opérationnels financés par le Fonds européen de développement régional (FEDER), n'ait jusqu'à présent pas été pleinement exploitée, et est convaincu qu'un rôle d'organisme intermédiaire devrait être envisagé et encouragé au cours de la prochaine période de programmation pour les zones urbaines dans le contexte de l'approche de la gouvernance à plusieurs niveaux, et est d'avis que la dimension urbaine et la subdélégation au sein de la politique régionale devraient être obligatoires; néanmoins, il y a lieu d'éviter que le transfert de compétence n'entraîne le démembrement de la politique régionale, et par conséquent les modalités du transfert de compétence doivent être soigneusement définies;

3. is van mening dat, in het geval van contractuele PPS, een voorafgaande vergelijking met de overheidssector en een kosten-batenanalyse nodig zijn vooraleer de overheidssector een PPS-project op gang brengt; is voorts van mening dat in het geval van deze categorie PPS, op te vatten als een ruimere interpretatie van een concessieovereenkomst, met inbegrip van overeenkomsten inzake openbare dienstverlening waarvoor infrastructuurwerkzaamheden moeten worden uitgevoerd en waarbij het grootste deel van de inkomsten van de concessiehouder afkomstig is van directe betalingen door de overheid, de wettelijke regeling waarin de richtsnoeren worden vastgesteld betrekking zou moeten hebben op de fase van de keuze van de particuliere contractant en enkele voorbeelden van "best practice" zou moeten standaardiseren (echter zonder deze bindend te maken) ten behoeve van de overheidsinstanties en de particuliere marktdeelnemers; meent dat in deze richtsnoeren bovendien de beginselen moeten worden vastgelegd die van toepassing zijn op het contractuele kader, volgend op de gunning van het contract, waarbij een verbodsaanpak moet worden gevolgd en moet worden aangeduid welke gedragingen of contractuele bepalingen in strijd zijn of dreigen te zijn met de beginselen van het communautaire recht; is voorts van mening dat deze richtsnoeren ertoe zouden moeten bijdragen dat de voordelen en de risico's evenwichtig en eerlijk worden verdeeld tussen de openbare en particuliere partners zodat de burgers geen onaanvaardbaar nadeel ondervinden; is tenslotte van mening dat de Commissie voorbeelden zou moeten geven van "best practice" inzake de verdeling van de risico's tussen de openbare en particuliere partners;
3. estime que dans le cas de PPP "contractuels", une comparaison préalable avec le secteur public et une analyse du rapport coûts-avantages sont nécessaires pour le secteur public lors du lancement d'un projet PPP; considère en outre que, dans cette catégorie de PPP, auxquels il convient de donner l'acception plus large de contrats de concession et au nombre desquels figurent également les contrats ayant pour objet l'attribution de services publics imposant la réalisation de travaux d'infrastructures et pour lesquels la majeure partie des profits du concessionnaire provient de versements directs faits par des administrations publiques, l'instrument juridique qui définit les lignes directrices devrait porter sur la phase du choix du contractant privé, en mettant l'accent – sans toutefois les rendre contraignants – sur certains exemples de "meilleures pratiques" pour les autorités publiques et les opérateurs privés; considère que les lignes directrices ainsi décrites devraient également préciser les principes applicables au cadre contractuel en aval de l'adjudication du contrat, en adoptant une approche d'élimination à l'égard des comportements et des dispositions contractuelles qui contreviennent, ou risquent de contrevenir, aux principes du droit communautaire; ces lignes directrices devraient contribuer à un partage équilibré et équitable des profits et des risques entre partenaires publics et privés et à prévenir les préjudices inacceptables pour le secteur public; enfin, il serait opportun que la Commission fournisse des exemples de "bonnes pratiques" en ce qui concerne la répartition des risques entre secteurs public et privé;