4. is verheugd over de twee mededelingen van de Commissie over humanitaire voedselhulp en voedselveiligheid; dringt aan op een coherente en gecoördineerde tenuitvoerlegging van beide mededelingen ten einde de dieperliggende oorzaken van honger en voedselonzekerheid beter aan te pakken, een en ander in samenhang met h
et vraagstuk van de voedseldistributie tussen en binnen landen, met een speciaal accent op de armste en gemarginaliseerde lagen van de samenleving; verzoekt de lidstaten om het proces voor de uitwerking van het uitvoeringsplan inzake het beleidskader voor voedselzekerheid te steunen en hieraan hun goedkeuring te hechten, zo
...[+++]dra het gereed is; is verheugd over het feit dat bijzondere aandacht wordt geschonken aan de mensen die het hardst door rampen worden getroffen, namelijk moeders en kinderen; is van mening dat het in geval van crisis belangrijk is dat de getroffen gemeenschap van voedsel wordt voorzien, zowel op de korte als op de lange termijn; herinnert eraan dat noodmaatregelen niet mogen worden ingezet als langetermijnoplossing; is uitermate bezorgd over de negatieve effecten van dergelijke maatregelen op met name lokale economieën; benadrukt dat een duurzaam ontwikkelingsbeleid alleen haalbaar is met behulp van strategieën voor de lange termijn en samenwerking; 4. se félicite des deux communications de la Commission sur l'assistance alimentaire humanitaire et sur la sécurité alimentaire; appelle à mettre ces deux communications en œuvre de manière cohérente et coordonnée afin de mieux s'attaquer aux causes premières de la faim, de la malnutrition et de l'insécurité alimentaire, tout en se penchant su
r la question de la distribution alimentaire entre les pays et en leur sein, avec un accent particulier sur les segments de la société les plus pauvres et marginalisés; invite les États membres à soutenir le processus de développement du plan de mise en œuvre en appui du cadre stratégique pour la
...[+++]sécurité alimentaire et à l'adopter une fois terminé; se réjouit du fait qu'une attention particulière est accordée aux personnes les plus durement touchées par les catastrophes, à savoir, les femmes et les enfants; estime que, en cas de crise, il convient de s'assurer de la capacité de la communauté touchée à disposer des denrées alimentaires à court et à long termes; rappelle que les mécanismes d'urgence ne peuvent être une solution à long terme; exprime de vives inquiétudes concernant les effets négatifs de ces mécanismes, en particulier sur les économies locales; souligne qu'une politique de développement durable devrait se baser sur des approches à long terme et de coopération; 
