Traduction de «verwijzende rechtscollege ondervraagt » (Néerlandais → Français) :

Het verwijzende rechtscollege ondervraagt het Hof over de bestaanbaarheid van artikel 84ter van het Wetboek van de belasting over de toegevoegde waarde (hierna : WBTW) met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat het belastingplichtigen met betrekking tot eenzelfde belastbare handeling, verschillend behandelt naargelang zij het voorwerp zijn van een fiscaal onderzoek op grond van artikel 84ter van het WBTW, dan wel van een fiscaal onderzoek op grond van artikel 333, derde lid, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 (hierna : WIB 1992).
La juridiction a quo interroge la Cour sur la compatibilité de l'article 84ter du Code de la taxe sur la valeur ajoutée (ci-après : Code de la TVA) avec les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce que cet article, pour une même opération imposable, traite les contribuables différemment selon qu'ils font l'objet d'une enquête fiscale sur la base de l'article 84ter du Code de la TVA ou d'une enquête fiscale sur la base de l'article 333, alinéa 3, du Code des impôts sur les revenus 1992 (ci-après : CIR 1992).

Het verwijzende rechtscollege ondervraagt het Hof over de bestaanbaarheid van de in het geding zijnde bepaling met de artikelen 10, 11 en 16 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met, onder meer, de artikelen 160 en 161 van de Grondwet.
La juridiction a quo interroge la Cour sur la compatibilité de la disposition en cause avec les articles 10, 11 et 16 de la Constitution, combinés ou non avec, entre autres, ses articles 160 et 161.

Met de tweede prejudiciële vraag ondervraagt het verwijzende rechtscollege het Hof over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van artikel 37, eerste lid, van de WCO, in die zin geïnterpreteerd dat de schulden inzake bedrijfsvoorheffing, in tegenstelling tot de btw-schulden die beantwoorden aan prestaties uitgevoerd ten aanzien van de schuldenaar in de periode van gerechtelijke reorganisatie, wel « boedelschulden » kunnen uitmaken.
Par la seconde question préjudicielle, la juridiction a quo interroge la Cour sur la compatibilité de l'article 37, alinéa 1, de la LCE avec les articles 10 et 11 de la Constitution, interprété en ce sens que les dettes de précompte professionnel, à la différence des dettes de TVA se rapportant à des prestations effectuées à l'égard du débiteur en période de réorganisation judiciaire, peuvent bien constituer des « dettes de la masse ».

Het verwijzende rechtscollege ondervraagt het Hof over het feit dat de in het geding zijnde bepaling niet van toepassing is op leerkrachten die belast zijn met een inspectieopdracht in het belang van het onderwijs en die geen lid zijn van de bij het decreet van 24 maart 2003 opgerichte pedagogische inspectie-begeleiding.
La juridiction a quo interroge la Cour sur le fait que la disposition en cause n'est pas applicable aux professeurs qui sont chargés d'une mission d'inspection dans l'intérêt de l'enseignement et qui ne sont pas membres de l'inspection-guidance pédagogique instaurée par le décret du 24 mars 2003.

Het verwijzende rechtscollege ondervraagt het Hof nog over het feit dat de in het geding zijnde bepaling de strafrechter zou verhinderen rekening te houden met verzachtende omstandigheden, en met artikel 21ter van de voorafgaande titel van het Wetboek van strafvordering, of de maatregelen bepaald in de wet van 29 juni 1964 betreffende de opschorting, het uitstel en de probatie te verlenen.
La juridiction a quo interroge encore la Cour sur le point de savoir si la disposition en cause empêcherait le juge répressif de prendre en compte des circonstances atténuantes, ainsi que l'article 21ter du titre préliminaire du Code de procédure pénale, ou d'accorder les mesures fixées dans la loi du 29 juin 1964 concernant la suspension, le sursis et la probation.

Het verwijzende rechtscollege ondervraagt het Hof nog over het feit dat de in het geding zijnde bepalingen de strafrechter zouden verhinderen rekening te houden met verzachtende omstandigheden, en met artikel 21ter van de voorafgaande titel van het Wetboek van strafvordering, of de maatregelen bepaald in de wet van 29 juni 1964 betreffende de opschorting, het uitstel en de probatie te verlenen.
La juridiction a quo interroge encore la Cour sur le point de savoir si les dispositions en cause empêcheraient le juge répressif de prendre en compte des circonstances atténuantes ainsi que l'article 21ter du titre préliminaire du Code de procédure pénale ou d'accorder les mesures fixées dans la loi du 29 juin 1964 concernant la suspension, le sursis et la probation.

Het verwijzende rechtscollege ondervraagt het Hof opnieuw over de grondwettigheid van de in het geding zijnde bepaling omdat, zoals de verzoekende partijen voor dat rechtscollege beweren, volgens een auteur die nauw betrokken zou zijn geweest bij het opmaken van de gewestplannen, de opvullingsregel een geschreven regel van het gewestplan zou zijn, met dezelfde reglementaire kracht als de grafische regels en die dus samen met de grafische regels de bestemming zou bepalen, zodat zoals voor iedere gewestplanwijziging een openbaar onderzoek zou moeten gebeuren en planschade zou dienen te worden toegekend.
La juridiction a quo interroge à nouveau la Cour au sujet de la constitutionnalité de la disposition en cause, parce que, comme le prétendent les parties requérantes devant cette juridiction, selon un auteur qui aurait été étroitement lié à l'établissement des plans de secteur, la règle du comblement serait une règle écrite du plan de secteur, qui a la même valeur réglementaire que les règles graphiques et qui déterminerait donc, avec les règles graphiques, la destination, de sorte que, comme pour toute modification du plan de secteur, une enquête publique serait nécessaire et une indemnité du chef de dommages résultant du plan devrait être allouée.