Traduction de «verstrijken ervan opnieuw » (Néerlandais → Français) :

Een spreker meent dat indien wordt geopteerd voor het door de vorige spreker voorgestelde systeem van regeling bij koninklijk besluit, dit koninklijk besluit moet gelden voor een periode van vijf jaar en voor het verstrijken ervan opnieuw moet worden hernieuwd.
Un intervenant estime que, si l'on opte pour le système de la réglementation par arrêté royal proposé par le préopinant, il faut un arrêté royal valable pour une période de cinq ans et renouvelable avant l'expiration de sa durée d'applicabilité.

Het opleggen van een maximale duurtijd impliceert een belangrijke garantie tegen mogelijk misbruik : bij het verstrijken ervan is een nieuwe machtiging van de strafuitvoeringsrechter vereist waarbij opnieuw aan alle toepasselijke voorwaarden moet zijn voldaan.
Imposer une durée maximale implique une garantie importante contre d'éventuels abus : à l'expiration de celle-ci, il faudra une nouvelle autorisation du juge de l'application des peines pour laquelle toutes les conditions applicables devront à nouveau être remplies.

De door het diensthoofd bepaalde duurtijd impliceert een belangrijke garantie tegen mogelijk misbruik : bij het verstrijken ervan dient het diensthoofd, in geval van een verlenging of hernieuwing, een nieuwe beslissing te nemen, waarbij krachtens artikel 18/3, § 4, van de wet van 30 november 1998, opnieuw aan alle toepasselijke voorwaarden dient te zijn voldaan.
La durée maximale fixée par le dirigeant du service constitue une garantie importante contre tout abus éventuel : le dirigeant du service doit, à l'expiration de cette période, en cas de prolongation ou de renouvellement, prendre une nouvelle décision, étant entendu que, conformément à l'article 18/3, § 4, de la loi du 30 novembre 1998, toutes les conditions applicables doivent à nouveau être remplies.

« Schendt artikel 89, tweede en derde lid, van het Wetboek van Strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het bepaalt dat, voor de motorvoertuigen, enerzijds, het in artikel 61quater van hetzelfde Wetboek bedoelde rechtsmiddel slechts kan worden ingesteld binnen een maand vanaf de inbeslagneming en, anderzijds, de verzoeker geen verzoekschrift met hetzelfde voorwerp mag toezenden of neerleggen vooraleer een termijn van een jaar is verstreken te rekenen vanaf, hetzij de dag van de laatste beslissing die op hetzelfde voorwerp betrekking heeft, hetzij de dag van het verstrijken van de termijn van een maand vanaf de inbeslagneming, terwijl de voormelde bepaling het eenieder die door een inbeslagneming van eender welk ander goed wordt geschaad, mogelijk maakt, enerzijds, de opheffing ervan te vragen, zonder dat dit verzoek dient te worden ingediend binnen een termijn die vanaf die inbeslagneming begint te lopen en, anderzijds, dat verzoek om de drie maanden opnieuw in te dienen, wat leidt tot een verbreking van de gelijkheid die onevenredig kan lijken met het nagestreefde doel, namelijk het in beslag genomen voertuig ter beschikking van de federale politie stellen ?
« En ce qu'il dispose que, pour les véhicules automobiles, d'une part, le recours visé à l'article 61quater du Code d'instruction criminelle ne peut être intenté que dans le mois suivant la saisie et, d'autre part, le requérant ne peut envoyer ni déposer de requête ayant le même objet avant l'expiration d'un délai d'un an à compter soit du jour de la dernière décision concernant le même objet, soit du jour de l'expiration du délai d'un mois suivant la saisie, alors que la disposition précitée autorise la personne lésée par la saisie de tout autre bien, d'une part, à en solliciter la levée sans que cette demande doive être introduite dans un délai courant à partir de celle-ci et, d'autre part, à renouveler cette même demande tous les trois mois, créant ainsi une rupture d'égalité pouvant sembler disproportionnée par rapport au but poursuivi, à savoir la mise à la disposition de la police fédérale du véhicule saisi, l'article 89, alinéas 2 et 3, du Code d'instruction criminelle viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution ?

D. overwegende dat Richtlijn 93/104/EG bepaalt dat de voorschriften van artikel 17, lid 4 en artikel 18, lid 1, onder b), punt i) ervan, betreffende de referentieperioden voor de berekening van de maximale wekelijkse arbeidstijd en afwijking daarvan via individuele opt-out, vóór het verstrijken van een periode van zeven jaar, te rekenen vanaf de uiterste datum van omzetting door de lidstaten, i.e. vóór 23 november 2003, opnieuw moeten worden besproken,
D. considérant que la directive 93/104/CE prévoit le réexamen des dispositions de son article 17, paragraphe 4, et de son article 18, paragraphe 1, point b) i), concernant les périodes de référence pour la durée maximale hebdomadaire de travail et la dérogation à celle-ci au moyen d'une renonciation individuelle, avant l'expiration d'une période de sept ans à compter de la date-limite de transposition de la directive par les États membres, à savoir le 23 novembre 2003,

D. overwegende dat richtlijn 93/104/EG bepaalt dat de voorschriften van artikel 17, lid 4 en artikel 18, lid 1, letter b), punt i) ervan, betreffende de referentieperioden voor de berekening van de maximale wekelijkse arbeidstijd en afwijking daarvan via individuele opt-out, vóór het verstrijken van een periode van zeven jaar, te rekenen vanaf de uiterste datum van omzetting door de lidstaten, i.e. vóór 23 november 2003, opnieuw moeten worden besproken,
D. considérant que la directive 93/104/CE prévoit le réexamen des dispositions de son article 17, paragraphe 4, et de son article 18, paragraphe 1, point b) i), concernant les périodes de référence pour la durée maximale hebdomadaire de travail et la dérogation à celle-ci au moyen d'une renonciation individuelle, avant l'expiration d'une période de sept ans à compter de la date-limite de transposition de la directive par les États membres, à savoir le 23 novembre 2003,

« Schendt artikel 89, leden 2 en 3, van het Wetboek van Strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het bepaalt dat, voor de voertuigen, enerzijds, het in artikel 61quater van hetzelfde Wetboek bedoelde rechtsmiddel slechts kan worden ingesteld binnen een maand vanaf de inbeslagneming en, anderzijds, de verzoeker geen verzoekschrift met hetzelfde voorwerp mag toezenden of neerleggen vooraleer een termijn van een jaar is verstreken te rekenen vanaf, hetzij de dag van de laatste beslissing die op hetzelfde voorwerp betrekking heeft, hetzij de dag van het verstrijken van de termijn van een maand vanaf de inbeslagneming, terwijl de voormelde bepaling het eenieder die door een inbeslagneming van eender welk ander goed wordt geschaad, mogelijk maakt, enerzijds, de opheffing ervan te vragen, zonder dat dit verzoek dient te worden ingediend binnen een termijn die vanaf die inbeslagneming begint te lopen en, anderzijds, dat verzoek om de drie maanden opnieuw in te dienen, wat leidt tot een verbreking van de gelijkheid die onevenredig kan lijken met het nagestreefde doel, namelijk het in beslag genomen voertuig ter beschikking van de federale politie stellen ?
« En ce qu'il dispose que, pour les véhicules automobiles, d'une part, le recours visé à l'article 61quater du Code d'instruction criminelle ne peut être intenté que dans le mois suivant la saisie et, d'autre part, le requérant ne peut envoyer ni déposer de requête ayant le même objet avant l'expiration d'un délai d'un an à compter soit du jour de la dernière décision concernant le même objet, soit du jour de l'expiration du délai d'un mois suivant la saisie, alors que la disposition précitée autorise la personne lésée par la saisie de tout autre bien, d'une part, à en solliciter la levée sans que cette demande doive être introduite dans un délai courant à partir de celle-ci et, d'autre part, à renouveler cette même demande tous les trois mois, créant ainsi une rupture d'égalité pouvant sembler disproportionnée par rapport au but poursuivi, à savoir la mise à la disposition de la police fédérale du véhicule saisi, l'article 89, alinéas 2 et 3, du Code d'instruction criminelle viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution ?

Wel weet de RVA hoeveel werklozen ervan genieten aangezien ze dient te worden aangevraagd. b) Het aantal werklozen die van de vrijstelling genieten en bijgevolg niet langer als werkzoekende worden beschouwd en dus niet meer voorkomen in het cijfer dat maandelijks wordt gepubliceerd is voor juni 1996 als volgt opgesplitst: Vlaams Gewest: 1.529 Waals Gewest: 1.465 Brussels Hoofdstedelijk Gewest: 63 - Totaal: 3.057 3. a) De werkloze die effectief deze vrijstelling geniet, doch waarvan de vrijstelling niet verlengd kan worden wegens een onvoldoend aantal PWA-activiteitsuren, dient zich opnieuw als werkzoekende in te schrijven; hij zal opnieuw deel uitmaken van het aantal uitkeringsgerechtigd volledig werklozen-werkzoekend. b) De in punt a) vermelde herinschrijving is vereist om, na het verstrijken van de vrijstelling opnieuw uitkeringen te ontvangen.
L'ONEm sait par contre combien de chômeurs en bénéficient étant donné qu'elle doit être demandée. b) Le nombre de chômeurs qui, bénéficiant de cette dispense, ne sont dès lors plus à considérer comme demandeurs d'emploi et n'apparaissent plus dans le chiffre publié mensuellement se décompose comme suit au mois de juin 1996: Région flamande: 1.529 Région wallonne: 1.465 Région Bruxelles Capitale: 63 - Total: 3.057 3. a) Le chômeur qui bénéficie effectivement de cette dispense, doit néanmoins se réinscrire comme demandeur d'emploi lorsque sa dispense ne peut pas être prolongée en raison du nombre insuffisant de ses heures d'activités en ALE; il sera réintégré au nombre des chômeurs complets indemnisés-demandeurs d'emploi. b) La réinscription mentionnée au point a) est exigée pour recevoir à nouveau des allocations après l'expiration de la dispense.